«جاده هالو» بیش از آنکه یک فیلم باشد شبیه یک نمایش رادیویی کشدار است، اثری که می‌خواهد درباره رابطه والدین و فرزندان حرف بزند اما نه درام معتبری می‌سازد و نه معمایی منسجم ارائه می‌دهد.