استایل «از یاد رفته» در خدمت شخصیت‌ها و انتقال پیام

- 8 دقیقه مطالعه
طراحی لباس در سریال «از یاد رفته» با دقتی هوشمندانه، آیینه‌ای از روان، جایگاه اجتماعی و تحولات شخصیت‌هاست و به‌عنوان عنصری روایی، هویت بصری داستان را شکل می‌دهد.

به گزارش فیلم نت نیوز، سریال «از یاد رفته» به کارگردانی برزو نیک‌نژاد، روایتگر داستان‌هایی پیچیده و پرتنش است که در آن شخصیت‌ها با درونیات و تضادهای اجتماعی و خانوادگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. حافظه، گذشته، هویت و فراموش کردن آن‌ها محور اصلی سریال هستند. همچنین عناصر نمادین مانند اشیای نوستالژیک و فلاش‌بک‌های احساسی در برخی سکانس ها دیده می شود و آنچه مهم است اینکه طراحی لباس و استایل در این سریال به‌خوبی بازتاب‌دهنده فضای روانی و اجتماعی هر شخصیت است و نقش مهمی در شکل‌دهی به هویت بصری آنان دارد. همچنین فضای بصری و طراحی دکور در این سریال به گونه ای است که در سریال‌های پیشین برزو نیک نژاد (کارگردان) نیز دیده می شد.

نگاه هوشمندانه نازنین توسلی به انتخاب لباس‌ها

انتخاب لباس‌ها در این سریال به‌وضوح نشان‌دهنده دقت و ظرافت کار نازنین توسلی طراح لباس است. شخصیت‌های مقتدر پوشش رسمی‌تری دارند، در حالی که افراد جوان‌تر یا درگیر بحران‌های شخصی با پوشش‌های ساده‌تر و مدرن‌تری به تصویر کشیده شده‌اند. پوشش های طبیعی و کژوال در برابر پوشش های فرمال و لوکس به خوبی اختلاف طبقانی میان افراد را به تصویر کشیده است به عنوان مثال در موقعیت هایی که افراد متمول خانواده ادیبی حضور دارند رنگ های خنثی و طیف کرم و بژ که از دسته رنگ های لوکس هستند استفاده می شود. نازنین توسلی با استفاده از رنگ‌های سرد و خنثی، لحظات فاصله و سردی روابط را تقویت کرده و با رنگ‌های گرم، صحنه‌های احساسی یا تنش‌زا را برجسته کرده است. تضاد رنگ‌ها، به‌ویژه سیاه در برابر سفید، به تقابل شخصیت‌ها اشاره دارد.

نشانه‌های بصری ثروت و جایگاه اجتماعی

با توجه به اینکه داستان در خانواده‌ای ثروتمند روایت می‌شود، پوشش اغلب آقایان کت‌وشلوار رسمی با کراوات است. بزرگ خاندان ادیبی با بازی حسین محجوب همواره با دستمال گردن با رنگ‌های قدرتمند مانند قهوه ای دیده می‌شود؛ نمادی از لوکس‌گرایی مردان مسن و ثروتمند. طراحی فضای اتاق شخصی ادیبی نیز تمی سنتی با رنگ های قدرتمند دارد. صدای موسیقی که معمولا از اتاق وی شنیده می شود، نوستالژیک و یادآور سال های هفتاد شمسی است که اتفاقا حادثه مهمی در آن سال ها برای این خانواده رخ داده است.

بهزاد؛ بی‌سلیقگی آگاهانه در استایل

فرهاد اصلانی در نقش بهزاد یا داماد سابق خانواده ادیبی، با استایل کژوال و ساده، بیشتر در لباس‌هایی با رنگ‌های تیره دیده می‌شود که بی‌سلیقگی و رمزآلود بودن شخصیت او را تداعی می‌کند. در موقعیت‌های رسمی، کت‌وشلوار با کراوات‌های راه‌راه قرمز، نشانی از پیچیدگی و ناآرامی روحی اوست. بدسلیقگی وی تا حدی است که در مراسم جشن انتخاب مدیرعامل، معشوقه او مجبور به درست کردن کراواتش می شود. در سکانس دیگری از سریال، بهزاد به لباس پسرش ایراد می گیرد و او را برای انتخاب نادرست لباس در مراسمی رسمی شماتت می کند. ظاهرا بدسلیقگی در انتخاب لباس به نوعی در خانواده بهزاد ارثی است!

شهاب ادیبی؛ از رهایی تا لباس‌های مدیریتی

سینا مهراد در نقش شهاب ادیبی، شخصیت محوری داستان، در ابتدا با لباس‌های راحت و مینیمال در رنگ‌های خنثی ظاهر می‌شود. رنگ های خاکی، طوسی کمرنگ و شلوارهای کتان انتخاب طراح لباس برای شهاب ادیبی است؛ پسری که از کودکی روی پای خود ایستاده است. انتخاب لباس های با متریال سبک برای شهاب می تواند بالا و پایین رفتن از ساختمان های نیمه کاره را برایش آسان کند. او پس از رسیدن به جایگاه مدیریتی، لباس‌هایش به سمت کت‌وشلوار اسپرت و کفش‌های برند می‌رود، هرچند همچنان رگه‌هایی از رهایی در استایل او باقی می‌ماند به عنوان مثال تی شرت های سفید زیر کت اسپرت و کتانی های ساده و سفید رنگ و شلوار بدون کمربند او را پسری مطابق با مد روز اما رها ترسیم می کند.

آرش؛ مردی منضبط و محافظه‌کار

حمیدرضا آذرنگ در نقش آرش، اغلب با کت‌وشلوارهای کلاسیک در رنگ‌های قهوه‌ای، خاکستری یا سرمه‌ای دیده می‌شود. یقه‌ پیراهن سفید و کراوات باریک، شخصیت منظم و حرفه‌ای او را برجسته می‌کند. رنگ های خنثی او را به فردی محافظه کار بدل کرده زیرا شخصیت وی در این سریال ترکیبی از محافظه کاری، سیاست های منفی و سودجویی است.

زنان خانواده ادیبی؛ لوکس‌گرایی در مقابل سادگی

زنان این خانواده با لباس‌های شخصی‌دوزی و مزونی، اغلب در پالت‌های رنگی گرم و درباری ظاهر می‌شوند. در مقابل، پردیس احمدیه در نقش پریسا، استایلی روزمره و ساده دارد که تفاوت روحیه‌اش با مادر و خانواده‌اش را نشان می‌دهد. پالت های رنگی که بر تن پریسا می بینیم از او دختری بشاش با ترکیبی از شیطنت و آگاه به مسائل ساخته است.

نوشین؛ زنی که استایل دغدغه‌اش نیست

شخصیت نوشین (آزیتا حاجیان) با لباس‌هایی ساده و بدون طراحی خاص دیده می‌شود؛ نشانه‌ای از اولویت‌های متفاوت او در زندگی و بی‌توجهی آگاهانه به ظاهر. نوشین وقت ندارد به سرو وضع خود برسد زیرا وظایف مهمتری در زندگی داشته است.

اکسسوری‌ها؛ جزئیات کوچک با تأثیر بزرگ

از ساعت‌های کلاسیک و کمربندهای چرمی گرفته تا گوشواره‌های آویز مروارید پریسا باعث شده تا اکسسوری‌ها به شخصیت‌ها عمق بیشتری بخشیده و ویژگی‌های شخصیتی آنان را تقویت کنند. در جایی از سریال پریسا می گوید: برای یک مدیر همه چیز مهم است از عطر و لباس گرفته تا کمربند و ساعت! و این تاکید بر اکسسوری نشان از قدرت اکسسوری ها در شخصیت پردازی است.

زبان رنگ‌ها در روایت تصویری

در نهایت طراحی لباس در «از یاد رفته» فقط پوشش فیزیکی نیست، بلکه ابزاری است برای انتقال پیام‌های زیرپوستی داستان. هر تغییر کوچک در لباس شخصیت‌ها، نشان‌دهنده تغییر درونی، موقعیت اجتماعی یا روند روایی است.

مریم محمودخواه

از یاد رفته فقط در فیلم نت

بیشتر بخوانید

تحلیل طراحی لباس و استایل بازیگران «اجل معلق»/ رقص بین مرگ و زندگی

بررسی استایل و طراحی لباس فیلم کمدی «خرچنگ»

نگاهی به طراحی لباس «جان سخت»/ سرسخت و جوان

 

برچسب‌ها: از یاد رفته
نظرات

۱ دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید

  • اتفاقا طرأحى لباس یکی از نقاط ضعفش این سریال هست.‌مثلا لباس اسماعیل ادیبی کت و شلوار قهوه ای گشاد و آویزون به هیچ وجه اونو آدم متمول و صاحب استایلی نشون نمیده.

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

پربازدیدها