بررسی فصل هفتم سریال «آينه سياه»؛ تكنولوژی، آدم‌ها و انتخاب‌ها

به گزارش فیلم نت نیوز، فصل هفتم سریال «آینه سیاه» (Black Mirror) در ادامه فضای انتقادی و آینده‌نگر این مجموعه ساخته شده و بار دیگر موضوعات مرتبط با پیشرفت‌های فناورانه و تاثیر آن‌ها بر زندگی انسان‌ها مورد توجه قرار گرفته‌اند، با این حال، نوع نگاه به این موضوعات کمی متفاوت شده و تمرکز بیشتر روی تجربه‌های شخصی و احساسی شخصیت‌ها قرار گرفته است. درواقع، فناوری در این فصل بیشتر به‌عنوان بخشی از زندگی روزمره نمایش داده می‌شود تا یک پدیده عجیب یا دور از دسترس. همین تغییر باعث شده روایت‌ها ملموس‌تر شوند و مخاطب بتواند راحت‌تر با موقعیت‌ها و دغدغه‌های شخصیت‌ها ارتباط برقرار کند.

ویژگی‌های کلی فصل جدید

این فصل از ۶ قسمت تشکیل شده که هر کدام از نظر سبک، لحن و مضمون با یکدیگر تفاوت دارند. برخی از اپیزودها فضای تیره و روان‌شناختی دارند، در حالی که بعضی دیگر با تم احساسی یا حتی فراتر از علمی تخیلی همراه هستند. با وجود تفاوت‌های ظاهری، درون‌مایه مشترک همه اپیزودها بررسی رابطه انسان با فناوری، آن‌هم در شرایطی که مرز بین واقعیت و مجازی، به شدت مبهم شده است. از لحاظ تولید و ساخت نیز این فصل از کیفیت بالایی برخوردار است و طراحی صحنه‌ها، بازی بازیگران و تدوین حرفه‌ای باعث شده روایت‌ها تاثیرگذارتر به نظر برسند.

خلاصه و تحلیل اپیزودها

۱. Common People

در این قسمت، یک زوج در تلاش هستند تا از یک درمان پیشرفته استفاده کنند که می‌تواند جان یکی از آن‌ها را نجات دهد، اما هزینه‌های این درمان بسیار سنگین است. داستان، به‌وضوح تصویری از شکاف اقتصادی در دنیای مدرن ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه فناوری‌های حیاتی تنها در اختیار کسانی قرار می‌گیرند که توانایی پرداخت هزینه‌های بالای آن را دارند. این اپیزود به مسائلی مانند ارزش‌گذاری مالی بر جان انسان‌ها، عدالت اجتماعی و سودجویی شرکت‌های فناورانه اشاره می‌کند و مخاطب را با این سوال مواجه می‌سازد که تا چه حد باید برای نجات یک زندگی هزینه پرداخت کرد و چه کسانی شایسته این فرصت هستند.

۲. Bete Noire

این قسمت داستان دو زن را روایت می‌کند که گذشته‌ای مشترک دارند و پس از سال‌ها در یک فضای کاری با یکدیگر روبه‌رو می‌شوند. با گذشت زمان، تنش‌ها و درگیری‌های میان آن‌ها افزایش پیدا می‌کند و اختلافات قدیمی دوباره زنده می‌شود. این اپیزود بیشتر به جنبه‌های روانی رابطه‌ها می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه تجربه‌های تلخ یا حل‌نشده گذشته می‌توانند روی تصمیم‌گیری‌ها و واکنش‌های امروز افراد تاثیر بگذارند. فضا و لحن این قسمت تا حدی رازآلود و پرتنش است و ذهن مخاطب را درگیر تحلیل نیت‌ها و رفتار شخصیت‌ها می‌کند.

۳. Hotel Reverie

در این اپیزود، یک بازیگر برای ایفای نقش در نسخه بازسازی‌شده یک فیلم قدیمی انتخاب می‌شود. ساخت این فیلم با استفاده از هوش مصنوعی و واقعیت شبیه‌سازی‌شده انجام می‌شود، اما به‌تدریج، تشخیص مرز بین بازی و زندگی واقعی برای بازیگر سخت می‌شود. این قسمت به مشکلات روانی ناشی از غوطه‌ور شدن در دنیای دیجیتال می‌پردازد و مخاطب را با این سوال مواجه می‌کند که اگر تجربه‌های مجازی بیش از حد واقعی شوند، چه تاثیری بر ذهن و هویت افراد خواهد داشت. در این داستان، اثر فناوری بر درک فرد از خودش و دنیای اطراف به شکلی دقیق نمایش داده شده است.

۴. Plaything

ماجرای این قسمت با بازجویی از مردی آغاز می‌شود که به قتل متهم شده و ادعا می‌کند که تحت تاثیر یک بازی ویدیویی دست به این کار زده است. در طول داستان، مخاطب با روایت‌هایی مواجه می‌شود که واقعیت و خیال در آن‌ها در هم می‌آمیزند. این قسمت به بررسی نقش رسانه‌های دیجیتال در شکل‌گیری رفتار افراد می‌پردازد و این سوال را مطرح می‌کند که آیا انسان می‌تواند تاثیرات منفی این فضاها را نادیده بگیرد. موضوع مسئولیت‌پذیری فرد در دنیایی که مرزهای اخلاقی در آن کمرنگ شده، یکی دیگر از نکات اصلی داستان است.

۵. Eulogy

این قسمت درباره مردی است که تصمیم می‌گیرد با کمک فناوری، خاطرات خود را بازسازی کند تا برای مراسم یادبود یکی از عزیزانش، لحظات خاصی را بازآفرینی کند. فناوری در این داستان به عنوان ابزاری برای مرور گذشته به کار می‌رود، اما کم‌کم روشن می‌شود که این بازسازی‌ها می‌توانند تصویر ذهنی افراد از گذشته را تغییر دهند. روایت این قسمت آرام‌تر و احساسی‌تر از سایر اپیزودهاست و تمرکز آن بر نقش خاطرات در شکل‌گیری روابط انسانی و هویت شخصی است همچنین نشان می‌دهد که وابستگی به گذشته چگونه می‌تواند زندگی حال را تحت تاثیر قرار دهد.

۶. USS Callister: Into Infinity

این اپیزود ادامه‌ای بر قسمت USS Callister از فصل چهارم است و داستان شخصیت‌هایی را دنبال می‌کند که در یک دنیای مجازی زندانی شده‌اند. در این قسمت، آن‌ها به دنبال راهی برای خروج از این فضای دیجیتال هستند که توسط فردی با ذهنیت کنترل‌گر طراحی شده است. در طول داستان، مخاطب با مفهوم آزادی و مسئولیت در دنیایی مواجه می‌شود که همه چیز از پیش تعیین شده است. این قسمت به موضوعاتی مثل قدرت‌طلبی، دستکاری هویت و حق انتخاب افراد در محیط‌های ساختگی می‌پردازد و در عین حال فضای سرگرم‌کننده و پرتنشی دارد.

تجربه تماشاگر در مواجهه با روايت فصل هفتم

يکی از نکاتی که در فصل هفتم بيش از فصل‌های قبلی به چشم می‌آيد، توجه بيشتر به روايت‌های احساسی و شخص‌محور است. در اين فصل، داستان‌ها بيشتر حول محور تجربه‌های فردی و موقعيت‌های ملموس شکل می‌گيرند و خبری از پيچيدگی‌های فنی يا جلوه‌های تکنولوژيک اغراق‌آميز نيست. اين رويکرد باعث شده مخاطب بتواند با شخصيت‌ها احساس نزديکی بيشتری داشته باشد و درگير دغدغه‌هايی شود که شايد در زندگی واقعی هم با آن‌ها مواجه شده باشد. تغيير در زاويه ديد سريال، تمرکز روی تعاملات انسانی و درگيری‌های ذهنی را بيشتر کرده و باعث شده روايت‌ها تاثيرگذاری بيشتری پيدا کنند.

همچنين، ساختار اپيزوديک سريال همچنان حفظ شده، اما نحوه روايت‌ها پخته‌تر شده است. در هر قسمت، تنش‌ها به‌ آرامی شکل می‌گيرند و شخصيت‌ها در موقعيت هايی قرار می‌گيرند که بايد ميان گزينه‌های دشوار تصميم بگيرند. نتيجه اين فرآيند، ايجاد فضای تامل برانگيز و چندلايه است که مخاطب را بعد از پايان هر اپيزود، وادار به فکر کردن می‌کند. اين ويژگی باعث می‌شود فصل هفتم نه فقط يک تجربه سرگرم‌کننده، بلکه فرصتی برای بازانديشی در مورد رابطه انسان با تکنولوژی، قدرت، و حتی با خود او باشد.

مازیار دهقان