تک‌تیرانداز بودن یک بازی ذهنی درونی است/ ۱۵ سال است با این نقش زندگی می‌کنم

به گزارش فیلم‌نت‌نیوز، فیلم‌های «تک‌تیرانداز» (Sniper) یک مجموعه اکشن آمریکایی است که ۱۱ فیلم، یک سریال تلویزیونی و چندین رمان را شامل می‌شود. این فرانچایز حول شخصیت توماس بکت تفنگدار نیروی دریایی ایالات متحده می‌چرخد: یک تک‌تیرانداز ماهر که به ماموریت های مختلف در سراسر جهان فرستاده می‌شود. فیلم‌های «تک‌تیرانداز» به دلیل صحنه‌های اکشن، داستان‌های جذاب و شخصیت‌های به‌یادماندنی، سال‌هاست مورد توجه علاقه‌مندان ژانر اکشن قرار گرفته‌اند.

اولین فیلم از این فرنچایز به نام «تک‌تیرانداز» (Sniper) سال ۱۹۹۳ با بازی «تام برنگر» در نقش بکت اکران شد. این فیلم از نظر تجاری موفق بود و به دنبال آن تا سال ۲۰۲۰ میلادی، ۹ فیلم دیگر با نام‌های «تک‌تیرانداز ۲»، «تک‌تیرانداز ۳»، «تک تیرانداز: حمله مجدد» (Sniper: Reloaded) (2011)، «تک‌تیرانداز: میراث» (Sniper: Legacy) (2014)، «تک‌تیرانداز: شبح تیرانداز» (Sniper: Ghost Shooter) (2016)، «تک‌تیرانداز: کشتار نهایی» (Sniper: Ultimate Kill) (2017)، «تک‌تیرانداز: پایان آدمکش» (Sniper: Assassin’s End) (2020)، «تک‌تیرانداز: ماموریت خودسرانه» (Sniper: Rogue Mission) (2022) و «تک‌تیرانداز: تیم پاسخگویی و اطلاعات جهانی» (Sniper: G.R.I.T)(2023) ساخته شد. آخرین فیلم از این سری، «تک‌تیرانداز: آخرین سنگر» (Sniper: The Last Stand) (2025) است که به تازگی از استریم اپل‌تی‌وی منتشر شده و در پلتفرم فیلم‌نت نیز با استقبال زیادی بین مخاطب‌های ایرانی مواجه شده است.

چاد مایکل کالینز از فیلم چهارم (۲۰۱۱) به بعد در همه فیلم‌های «تک‌تیرانداز» بازی کرده است. او در این فیلم‌ها نقش براندون بکت پسر توماس بکت را ایفا می‌کند. براندون نیز مانند پدرش، تک‌تیراندازی ماهر است و در ماموریت‌های مختلف در کنار پدرش یا به تنهایی شرکت می‌کند.

خبرنگار مجله اینترنتی نخبگان اکشن (TheActionElite) که اخبار سینمای اکشن را پوشش می‌دهد، با چاد مایکل کالینز در مورد آخرین فیلم این فرانچایز مصاحبه کرده است که با هم می‌خوانیم.

*از اولین حضورت در فرانچایز تک‎تیرانداز، بارها باهم مصاحبه کرده‌ایم. به نظرت راز جذابیت مجموعه تک‌تیرانداز چیست؟

-خوشحالم که باز هم با هم صحبت می‌کنیم. واقعیت این است که فیلم‌های اکشن نظامی آمریکایی به سبک کلاسیک هیچ‌گاه از مد نمی‌افتند. بازخوردی که از مخاطب‌ها در سراسر جهان دریافت می‌کنیم، نشان می‌دهد که علاقه شدیدی به این سبک فیلم‌ها وجود دارد. موفقیتی که فیلم‌های «تک‌تیرانداز» در زمان پخش از نتفلیکس کسب کردند، این موضوع را بیشتر تایید می‌کند. ما هم تلاش می‌کنیم با خلق آثاری از این دست، امضای خود را در بازار فیلم‌های اکشن ثبت کنیم.

*در فیلم «تک‌تیرانداز: آخرین سنگر»، براندون باید مسئولیت‌های جدیدی را برعهده بگیرد. این شخصیت نسبت به فیلم قبلی چقدر تغییر کرده است؟

-در این فیلم، شخصیت براندون با تجربه‌های جدیدی مواجه می‌شود مثلا به درخواست و توصیه دوستش زیرو (با بازی رایان رابینز) سوار هواپیما می‌شود. نقش اول فیلم پس از رسیدن به مقصد آماده همکاری است اما نمی‌داند دقیقاً قرار است چه کاری انجام دهد.

او باید یک تک‌تیرانداز جوان، بسیار خام و بی‌تجربه را آموزش دهد و با گروهی کامل از سربازان زبده ناشناس همکاری کند. او همچنین در ماموریتی شرکت می‌کند که باید به‌سرعت خود را با شرایط آن وفق دهد. واضح است که اوضاع طبق برنامه پیش نمی‌رود و براندون باید بیشتر نقش یک رهبر را ایفا کند و برای اولین بار، فرماندهی وضعیتی کاملاً آشفته را برعهده بگیرد. او خودش را مثل قهرمانان در مرکز خطر قرار می‌دهد و در سکانس پایانی به سبک نبرد ۱۳ روزه «آلامو» که در یک قلعه گیر افتاده بودند، با نشان دادن خود به عنوان الگو، گروه را رهبری می‌کند بنابراین بسیار جالب است که او در موقعیتی قرار می‌گیرد که قبلاً هرگز تجربه‌اش نکرده است. این موضوع، باعث پیچشی جالب در شخصیت او می‌شود که نشان می‌دهد پخته‌تر شده و تمام چیزهایی را که در این مدت از رهبران بزرگ گروه‌ها و ماموریت‌هایش آموخته است، در رشد شخصیتی او موثر بوده است.

*صحبت از زیرو شد و بار دیگر با رایان رابینز همکاری کردید. این هماهنگی فوق‌العاده چطور بین شما دو نفر ایجاد شده است؟

-رایان رابینز دوباره در نقش زیرو برگشته و این چهارمین فیلمی است که از زمان معرفی شخصیت او، فرصت همکاری با یکدیگر را داشته‌ایم. دیگر کاملاً زیر و بم بازی هم‌دیگر را می‌شناسیم و قطعاً رفاقت دو کاراکتر در فیلم، از جنبه‌های مرسوم پلیسی کمی بیشتر شده است. در این فیلم، مخاطب می‌بیند که رابطه آنها به‌عنوان هم‌رزم، نزدیک‌تر شده ‌است. مثل دو فوتبالیست که سال‌ها کنار هم بازی کرده‌اند و توی زمین چشم‌بسته همدیگر را پیدا می‌کنند، هماهنگی ما هم در روز فیلمبرداری واقعاً آسان است. هرچه فرصت همکاری دو یا چند بازیگر با هم بیشتر باشد، رابطه شخصی و حرفه‌ای بهتری شکل می‌گیرد. پویایی رابطه براندون و زیرو در فیلم، مستقیماً از ارتباط نزدیک من و رایان نشات می‌گیرد.

*با اسطوره بی‌نظیر، آرنولد ووسلو (Arnold Vosloo) هرچند کوتاه، همبازی شدید. او چگونه بود؟

-حضور آرنولد (در نقش منفی رایکر کوالف) وزن فیلم را خیلی افزایش داد زیرا آرنولد اکشن‌باز بسیار با تجربه‌ای است. ۳۰ سال پیش با ژان‌کلود وندوم در «هدف سخت» (Hard Target) بازی کرده و تجربه همکاری با لئوناردو دی‌کاپریو را در «الماس خونین» (Blood Diamond) دارد. بدمن فیلم است. کسی است که با خلق زنجیره‌ای از رویدادها، کار ما را به «آخرین سنگر» می‌کشاند. البته همانطور که می می دانید تنها چند روز با او کار کردم. او نقش یک دلال اسلحه را بازی می‌کند که با سیاستمداران فاسد، سلاح جدید کشتار جمعی معامله می‌کند؛ سیاستمدارانی که اصطلاحاً عنان کار در اختیارشان است. در همان حضور کوتاه، بهترین بازی‌اش را به نمایش گذاشت و مثل اغلب بازیگران بزرگ و باتجربه، کاملاً از پس نقش برآمد. خیلی چیزها از او یاد گرفتم.

*کدام بخش از کاراکتر براندون به شخصیت خودت نزدیک است؟

-در فیلم، صحنه‌ای وجود دارد که همه در حال استراحت پیش از ماموریت هستند و براندون را روی تختش در حال مطالعه می‌بینید. براندون اساساً آدم درون‌گرایی است. دانیسکا استرهازی (کارگردان) از من پرسید: فکر می‌کنی براندون چه کتابی را می‌خواند؟ من کتاب «تاملات» مارکوس اورلیوس، فیلسوف رواقی را پیشنهاد کردم. فکر می‌کنم فلسفه رواقی دقیقاً با روحیه براندون سازگار است. می‌دانید! تک‌تیرانداز بودن اساساً یک بازی ذهنی درونی است. باید توانایی ذهنی بسیار بالایی داشته باشد. اغلب دوست داریم وقتی کسی را به سزای عملش می‌رسانیم، شاهد این صحنه باشد و بفهمد که دارد تاوان کدام کارش را پس می‌دهد، اما اگر تک‌تیرانداز کارش را خوب انجام دهد، هدفش هرگز او را نمی‌بیند و اصلاً نمی‌فهمد از کجا ضربه خورده است. در واقع تک‌تیرانداز، نیازی ندارد به هدفش چیزی را بفهماند بنابراین فکر می‌کنم این ویژگی ذهنی براندون چیزی بوده که هیچ‌وقت از چشمم پنهان نمانده است. من کتابی را انتخاب کردم که به نظرم به شخصیت براندون می‌آمد. احساس کردم فلسفه‌های یونان و روم باستان با درستکاری و شرافت این شخصیت هم‌خوانی دارد. من خودم آدم درونگرایی هستم و اغلب دوست دارم تنها باشم و این را در براندون هم دیده‌ام.

*با این ویژگی درون‌گرایی، چطور در صحنه‌های اکشن به کاراکتر براندون نزدیک می‌شوید؟

-مثل پوشیدن یک جفت پوتین رزمی قدیمی است که پایت در آن خیلی راحت است. ۱۵ سال است دارم با این نقش زندگی می‌کنم! از «تک‌تیرانداز» چهارم در فیلم بوده‌ام و الان این «تک‌تیرانداز» یازدهم است. ۹ فیلم در طی ۱۵ سال کم نیست و عملاً دیگر براندون بخشی از وجودم شده است بنابراین مساله این است که چگونه می‌توان به چیزی عمیق‌تر دست پیدا کرد؟ چگونه می‌توانم لایه جدیدی به آنچه از او می‌شناسم و انجام داده و به‌دست آورده، اضافه کنم؟ به‌همین دلیل است که این فیلم آخر را خیلی دوست دارم. در این فیلم، براندون به تازه‌کارها آموزش می‌دهد و برای اولین بار رهبری تیم را در شرایط بحرانی بر عهده می‌گیرد که البته با در نظر گرفتن سیر تحول کاراکتر براندون، پیشرفت او و رسیدنش به فرماندهی طبیعی است. به خودم گفتم این فیلمنامه فرصت فوق‌العاده‌ای برای توسعه شخصیت براندون است.

*هنوز دوست دارید صحنه‌های اکشن را به‌جای بدلکار، خودتان بازی کنید؟

-(می‌خندد) بله. یکی از مخاطبان، تیتراژ پایانی را در توییتر منتشر کرد و بدلکار همه بازیگران را معرفی کرد جز من چون اساساً به بدلکاری که برای صحنه‌های من استخدام شده بود، نیازی پیدا نشد و توانستم تمام صحنه‌هایم را خودم بازی کنم. البته کارگردان هم کارهای چندان سخت و دیوانه‌واری از من نخواست. در یک صحنه بر لبه ساختمانی بلند می‌دوم که این کار را با اتصال به یک طناب ایمنی انجام دادم. تمام صحنه‌های مبارزه را هم خودم انجام دادم. مدت هاست در این نقش، همه تیراندازی‌ها، زمین خوردن، غلتیدن، شیرجه رفتن، سُر خوردن و چیزهایی از این قبیل را خودم انجام می‌دهم.

رایان رابینز هم همین‌طور است. او یک بدلکار عالی دارد که تنها در یک صحنه کوچک حضور داشت. صحنه‌ای که دری منفجر می‌شود و او را به عقب پرت می‌کند. در آن صحنه به دلیل انفجار، یک مساله ایمنی وجود داشت و کارگردان ترجیح داد این سکانس را به بدلکار بسپرد. به غیر از آن صحنه، رایان همه کارهایش را خودش انجام ‌داد. وقتی همه کارها را خود بازیگر انجام دهد، هم برای تدوینگر بهتر است و هم برای کارگردان. اصلاً قصد ندارم کار تیم‌های بدلکاری را بی‌ارزش کنم اما اگر یک بازیگر بتواند کارهایش را خودش انجام دهد، کار راحت‌تر و بهتر جمع می‌شود.

*جایی خواندم که کارشناسان نظامی واقعی، صحنه‌های مبارزه را طراحی کرده‌اند. درست است؟

-بله، بسیاری از مشاوران فنی حاضر در پروژه پیشینه نظامی دارند و بدیهی است در هنرهای رزمی نیز بسیار قوی باشند. هنگام مبارزه‌های تن‌به‌تن هم طراحان بسیار ماهر بدلکاری وارد عمل می‌شوند. یک نکته مهم دیگر آن است که بازیگر فیلم اکشن باید با انواع سلاح و روش‌های تیراندازی کاملاً آشنا باشد. برای انجام کارهایی مثل خلع سلاح، بازداشت فردی که اسلحه کمری دارد و این قبیل کارها، سطح خاصی از تکنیک نیاز است و به نوعی باید به هنرهای رزمی دفاع شخصی هم مسلط باشیم که برای یادگیری آنها به نظامیان باتجربه نیازمندیم.

*منتظر تک‌تیرانداز دوازدهم باشیم؟

-فعلاً هیچ چیز معلوم نیست، اما براندون هنوز کارهای ناتمام زیادی دارد (می‌خندد).

ترجمه و تنظیم: جهانگیر شاه‌ولد