«جوجه تیغی» و نگاهی به جایگاه زن در سیاست
به گزارش فیلمنت نیوز، مستانه مهاجر کارش در سینما را با تدوین آغاز کرده است و یکی از زنان نامآشنای سینمای ایران در این عرصه است. او با کارگردانان جوان و جویای نام و همینطور به نامهای سینمای ایران کار کرده است و تجربه بدست آورده و چند سالی است که به تهیه کنندگی نیز ورود کرده است و آثاری متفاوت را در مسند تهیهکننده روانه سینماهای کشور کرده است. اما حالا در تازهترین تجربه خود در سینما وارد عرصه کارگردانی شده است، آن هم با ساخت فیلمی کمدی. شاید به ظاهر ساخت فیلم کمدی راحتترین راه ورود به عرصه سینما باشد، اما نه برای مهاجر که پیش از این نام و شهرت خود را در سینما از طریق آثارش بدست آورده است.
بنابراین او در واقع سختترین راه ممکن را برای ورود به کارگردانی انتخاب کرده است و البته به نظر میرسد با وجود مشاورانی که انتخاب کرده مسیر را درست رفته است. ضمن این که او ذاتا یک تدوینگر است و به خوبی قابها و فضاها را میشناسد، از این رو در کارگردانی و دکوپاژ درست پیش رفته و کار تمیز و درخوری ارائه کرده است.
از سوی دیگر مهاجر موضوعی را انتخاب کرده است که تاکنون بارها و بارها سوژه فیلمسازان مختلفی از کمال تبریزی گرفته تا علی عطشانی و حتی ابوالقاسم طالبی شده است، اما آنچه که «جوجه تیغی» را نسبت به این آثار متمایز میکند این است که کسی که میخواهد رئیس جمهور شود، ماهرخ با بازی پانتهآ پناهیهاست. در واقع مهاجر، کاراکتر اصلی خود را یک زن انتخاب کرده تا بتواند حرفهایی را که در این سالها هیچ یک از فیلمسازان به سراغ آن نرفتهاند را به راحتی بیان کند. بیان مسائل سیاسی و اجتماعی در قالبی طنز کاری است که مهاجر با ساخت فیلم سینمایی خود به آن ورود کرده است. در طی این سالها زنان بسیاری در مسندهای مختلف سیاسی جلوس کردهاند و بعضا از عدم حضور جدی زنان و همجنسان خود در مسندهای رده بالای دولتی سخن گفتهاند و اعتراض زنان بسیاری را با خود همراه کردهاند. در این میان کم هم نبودند رجالی که با این موضوع سخنرانیها کردهاند و حالا این حرفها دستمایه سوژهای شده است که نویسندگان «جوجه تیغی» با زیرکی تمام و با بیانی طنز از آن استفاده کردهاند و برای تک تک این افراد نمایندگانی را در فیلم خود گنجاندهاند تا بتوانند اعتراض خود و بخش اعظمی از جامعه را با این لحن مطرح کنند.
علاوه بر این نقش زن در جامعه و مشکلاتی که با آن به دلیل زن بودن مواجه است و همچنین وجود زن در خانواده در قالب یک مادر و مشکلاتی که با آن دست به گریبان است تا بتواند اعضای خانواده را حمایت کند و همه را از خود راضی نگه دارد، نگاهی است که یک زن میتواند آن را درک کند و اتفاقا این زن حالا میتواند آن را در قالبی به نام سینما به روی پرده نقرهای بیاورد تا بیان شوند.
مهاجر علاوه بر این که زن است و در جامعه حضور دارد، همسر بوده و مادر است و به خوبی میداند که هرکدام از این نقشها چه در جامعه و چه در خانواده چه تاثیری میتواند روی افرادی که با آنها در ارتباط است، داشته باشد بنابراین به نظر میرسد که او در مقام کارگردان در این زمینه موفق عمل کرده است و توانسته فیلمی تمیز به دور از هرگونه لودگی و شوخیهای جنسی را به تصویر بکشد که اتفاقا حرفهایش را نیز با زبانی صریح و قابل فهم به مخاطب میزند.
یکی دیگر از نقاط قوت «جوجه تیغی» را میتوان انتخاب درست بازیگران آن دانست، پانته آپناهیها به واسطه دوستی دیرینهای که با مهاجر دارد او را به خوبی میشناسد و این شناخت دو طرفه کارگردان و بازیگر است که موجب میشود نقش ماهی در کنار ظرافتهای طنزی که دارد، به دل بنشیند و مخاطب بتواند با او حتی همذاتپنداری کند. همچنین انتخاب حامد کمیلی، هادی کاظمی، مهتاب ثروتی و حتی هومن برق نورد و شیرین تبریزی نیز به جا و درست در جای خود قرار گرفته است تا تیمی تشکیل یابد که برای لحظاتی مخاطب را وارد دنیایی از جنس دنیای واقعی کند و حتی لبخندی بر لب مخاطبان بنشاند که زورکی نیست.
فیلم «جوجه تیغی» در شرایطی که آثار کمدی چند سالی است روی پرده سینماها رفته و با انواع و اقسام شوخیهای جنسی و کلامی و حتی رقص و معرکهگیری سعی در جذب مخاطب و خنداندن زورکی او کردهاند، فیلم شریفی است که زورکی از مخاطب خنده گدایی نمیکند.
سمیرا افتخاری روزنامهنگار
۳ دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید
من که به عنوان زن واقعا لذت بردم از فیلم موضوعش بسیار جالب بود و سوالی بسیار تامل انگیز چرا تا به حال زن رئیس جمهرو حتی اجازه کاندید شدن نداره هم عمق محرومیت زنان در جامعه مابا دیدن فیلم حس می شود و هم خنده به لبان می آورد
چرت ترین فیلم واصلا مورد پسند نبود
واقعا فیلم بی مزه بود