نگاهی به سریال «قهوه ترک»
در جستجوی عشق در «قهوه ترک»
به گزارش فیلم‌نت‌نیوز، با رونق سریال سازی در پلتفرم‌ها و در شرایطی که اغلب سریال های تلویزیونی جذابیتی برای بینندگان ندارند، از یک سو تماشاگران توجه بیشتری به سریال‌های شبکه نمایش خانگی دارند و رقابت بین پلتفرم‌ها برای ساخت فیلم و سریال و برنامه جذاب و تماشایی جدی‌تر شده، از سویی دیگر فرصت ساخت سریال در شبکه نمایش خانگی به بسیاری از کارگردان‌ها رسیده و اغلب آنها دست کم یک بار برای پلتفرم‌ها سریال ساخته‌اند. بعضی از کارگردان‌ها، مسیرهای موفق دیگران را ادامه داده‌اند و برخی، از امکانات و فرصت‌هایی که کار، خارج از تلویزیون برایشان فراهم کرده استفاده کرده و آثاری متفاوت و به یادماندنی ساخته‌اند. علیرضا امینی که فیلمسازی را از جریان خارج از سینمای بدنه شروع کرده، در طی سال‌های فعالیتش آهسته آهسته کوشیده در کنار وفاداری به فضاها و قصه‌های مورد علاقه‌اش، به جذب مخاطب بیشتر فکر کند. به نظر می رسد «قهوه ترک» در امتداد این نگاه و سلیقه است.
«قهوه ترک» در قالب قصه‌ای معمایی روایت زندگی دو خواهر (ترانه و طنین) را به تصویر می‌کشد و از بحرانی می‌گوید که ترانه (سارا رسول‌زاده) در ترکیه با آن دست به گریبان است. در نگاه اول ترکیب بازیگران است که مخاطب را ترغیب می‌کند این سریال را تماشا کند و با وجود ضرباهنگ کندِ «قهوه ترک»، بیننده برای تماشای ماجرای عاشقانه ترانه و اقامتش در ترکیه و بحران‌هایی که برایش رخ می دهد، کنجکاو می شود. آنجا که بازیگرانی مثل امیر جعفری یا حامد بهداد مقابل دوربین هستند، سریال پرخون‌تر و تماشای آن جذاب‌تر است. به نظر می رسد با ورود مجتبی پیرزاده به قصه (که کارگردان با نمایی ویژه روی حضور او در قصه تاکید می‌کند) سریال جذاب‌تر خواهد شد. اما مشکل «قهوه ترک» پرگویی و دیالوگ‌های زیاد بین شخصیت هاست، توضیح اضافی ترانه به دانیال (حامد بهداد) برای این که دنبال پرهام برود یا سکانس حضورش در دفتر مردی که می تواند برایش گذرنامه موقت صادر کند، نفس سریال را می گیرد. فصل گفتگوی طنین و پدر در خانه و ماجرای بازگشت ترانه هم، بیش از حد طول می‌کشد.
با این همه، رابطه ترانه و دانیال، با توجه به شخصیت پیچیده دانیال و نشانه هایی که برای بیننده درباره بی‌صداقتی او، وجود دارد به سریال جان داده است. بازی بهداد کمک کرده تا دانیال، به عنوان مهمترین عنصر قصه و جذاب‌ترین شخصیت سریال، (حتی بیش از پرهام و ترانه) به یاد بماند و به برگ برنده سریال تبدیل شود.
علیرضا امینی در «قهوه ترک» جذابیت های توریستی یا زیبایی های بصری ترکیه را به رخ نمی‌کشد، آنچه در جهانِ اطراف ترانه رخ می دهد، کابوس وار و غریبه است تا تماشاگر با حس او همراه شود. امینی در سینمایش با همه فراز و فرود و تجربه‌گری‌هایش به دنبال رسیدن به سبک و شیوه‌ای مختص به خود بوده، او در «قهوه ترک» هم با جریان‌های مد روز در سریال‌سازی همراه نیست و مسیر خود را می‌رود. باید دید در ادامه این مسیر، تماشاگر تا چه اندازه با شخصیت‌های سریال و مسائلشان همراه می‌شود. «قهوه ترک» در ادامه و با حضور پیرزاده احتمالا جذاب‌تر و پرتعلیق‌تر خواهد شد، در غیر این صورت با هدر رفتن پتانسیل حضور آن غایبِ حاضر، ستاره این سریال همچنان دانیال است.
نویسنده: محدثه واعظی‌پور
سریال قهوه ترک را در فیلم نت از اینجا تماشا کنید.
