برنامه پرطرفدار آشپزی با الگوبرداری از فیلم سینمایی پلتفرم
سریال ۱۱قسمتی سرآشپز مرحله بعدی جزو پربیننده‌ترین برنامه‌های پلتفرم فیلم‌نت است. در این رئالیتی‌شو که هر قسمت آن ۴۳دقیقه است، ۱۵شرکت‌کننده در سه گروه پنج تیمی با هم به رقابت می‌پردازند و سه داور به نام‌های رمزی، آرینگتون و بلیز کار آن‌ها را مورد قضاوت قرار می‌دهند.
الگو
بدون شک الگوی این مسابقه آشپزی فیلمی اسپانیایی است که سال۲۰۱۹ با نام «پلتفرم» ساخته شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت. در آن فیلم یک زندان چندین طبقه‌ای وجود داشت که هر طبقه چند نفر را در خود جای می‌داد. در هر نوبت غذا، میزی از طبقه انتهایی در بالا به‌نوبت به طبقه‌های پایین به حرکت می‌افتاد و در هر طبقه مدتی اندک توقف می‌کرد. افراد حاضر در هر طبقه در زمانی محدود فرصت داشتند هر چه می‌خواهند از روی میز بردارند و بخورند و بیاشامند اما وقتی فرصت به پایان می‌رسید، میز به سمت طبقه پایین‌تر به حرکت درمی‌آمد. طبیعتا افراد طبقه‌های بالایی چیز بیش‌تری برای خوردن گیر می‌آوردند و به طبقه‌های پایین غذای کم‌تری می‌رسید. شکل و شمایل مسابقه سرآشپز مرحله بعدی هم به همین منوال است؛ میزی از طبقه بالا حاوی مواد اولیه مرغوب برای آشپزی به طبقه‌های پایین سُر می‌خورد و هر طبقه مواد اولیه مورد نیازش را برمی‌دارد و در این مورد هم طبیعتا به طبقه پایین پایین مواد کم‌تری می‌رسد که شرکت‌کننده‌های این طبقه باید با همان‌ها آشپزی کنند. پس از اتمام کار، غذاها و دسرهایی که آماده شده، با همان میز به سمت بالا و طبقه اول فرستاده می‌شود تا داوران از غذاها بچشند و گروه‌ها را قضاوت کنند.
شباهت
شباهت این مسابقه با رئالیتی‌شوهای موسیقی و استعدادیابی این است که مثل برخی برنامه‌های استعدادیابی موسیقی، افراد در تیم‌های جداگانه‌ای نزد هر کدام از داورها قرار می‌گیرند با این تفاوت که در برنامه «سرآشپز مرحله بعدی»، داوران اقدام به آموزش آشپزان خود نمی‌کنند.
فرمت
در هر قسمت، سرآشپزها در یکی از سه آشپزخانه‌ای که در سه طبقه روی هم در استودیو چیده شده‌اند، قرار می‌گیرند و کار خود را آغاز می‌کنند. سطح بالایی مجهز به طیف گسترده‌ای از ابزارها و دستگاه‌های مدرن است، سطح میانی یک آشپزخانه تجاری استاندارد و طبقه پایینی شامل مجموعه محدودی از تجهیزات و مواد اولیه با کیفیت پایین‌تر.
در قسمت اول، سرآشپزها به سه گروه پنج نفره تقسیم می‌شوند و به هر گروه به‌طور تصادفی یک مربی و آشپزخانه اختصاص می‌یابد. مربیان به نوبت یک سرآشپز را برای تیم خود انتخاب می‌کنند. تیم‌ها در قسمت‌های بعدی به‌طور تصادفی در آشپزخانه‌ها قرار می‌گیرند.
قبل از هر چالش، یک پلتفرم پر از مواد تشکیل دهنده از بالا به پایین به حرکت درمی‌آید. با رسیدن به هر سطح، سرآشپزهایی که در آن‌جا آشپزی می‌کنند، ۳۰ثانیه فرصت دارند تا هر چیزی را که فکر می‌کنند به آن نیاز خواهند داشت بردارند. سپس به آن‌ها ۴۵ دقیقه فرصت داده می‌شود تا ظرف‌های‌شان را آماده کنند، بپزند و بشویند و محصول خود را روی میز بگذارند تا به بالا برود و به دست داوران برسد.
در طول اپیزودهای مسابقه تیمی، آشپزی که غذایش به‌عنوان بهترین غذا برگزیده می‌شود، خودش و تیمش را نجات می‌دهد و به مرحله بعد می‌برد. مربیان دو تیم دیگر هر کدام یکی از اعضای خود را برای یک چالش رودرروی ۳۰ دقیقه‌ای در سطح بالا انتخاب می‌کنند. پلتفرم مواد تشکیل دهنده در طول این مدت در دسترس باقی می‌ماند و مربی تیم برنده بر آشپزی دو سرآشپز نظارت می‌کند در حالی که هم تیمی‌های آن‌ها هم می‌توانند مشاوره و کمک بدهند.
جایزه
در مجموع ۹۰دقیقه برای پختن سه غذا در پایان، یکی در هر سطح به پیروزی می‌رسد و به برنده ۲۵۰هزار دلار و یک سال استفاده از خدمات مشاوره‌ای و راهنمایی هر سه داور هدیه تعلق می‌گیرد.
نقطه مثبت
جدا از هیجانی که مسابقه‌ای بودن آن دارد، خوبی برنامه سرآشپز این است که مجبور نیستیم هنگام تماشای آشپزی انواع تبلیغ را تحمل کنیم؛ مثلا شرکت‌کننده یا داور بگوید: «حالا با روغن فلان شرکت سیب‌زمینی را در ماهیتابه برند بهمان سرخ می‌کنیم…»
نقطه ضعف
تنها نقطه ضعف این برنامه برای مخاطب ایرانی این است که غذاهایش ایرانی نیست و مردم ما با خیلی از مواد اولیه و خوراکی‌های این برنامه آشنایی ندارند. در این برنامه قرار است سرگرم شویم. قرار نیست طرز تهیه قرمه‌سبزی و باقالی‌قاتوق را یاد بگیریم!
ورژن‌های دیگر
یک ورژن بریتانیایی هم از این محصول شبکه Fox توسط شبکه تلویزیونی ITV تولید شده اما پخش آن به سال۲۰۲۳ افتاده.
