«وحشی» اثری دیگر از جهان فکری و هنری هومن سیدی

به گزارش فیلم نت نیوز، وقتی نام هومن سیدی به‌عنوان نویسنده و کارگردان پروژه‌ای جدید منتشر می‌شود، ناخودآگاه انتظارات بالا می‌رود. کارگردانی که با آثار متفاوتی چون «اعترافات ذهن خطرناک من»، «مغزهای کوچک زنگ‌زده» و سریال قورباغه، نشان داده نه اهل تکرار است و نه محافظه‌کاری. حالا با انتشار آنونس رسمی سریال تازه‌اش با عنوان «وحشی»، این پرسش پیش می‌آید: آیا «وحشی» می‌تواند صدای متفاوتی باشد در میان همهمه‌ کلیشه‌های رایج سریال‌سازی ایرانی؟

بازگشت چهره‌های آشنا: همکاری دوباره با عزتی و جواهریان

یکی از نکات جالب توجه در «وحشی»، حضور جواد عزتی و نگار جواهریان در نقش‌های اصلی است؛ بازیگرانی که پیش‌تر نیز با سیدی تجربه همکاری داشته‌اند. عزتی در فیلم «آفریقا» و جواهریان در «اعترافات ذهن خطرناک من» نقش‌آفرینی کرده‌اند. این همکاری‌های سابق نه‌تنها نشان از اعتماد متقابل دارد، بلکه می‌تواند نویدبخش ترکیبی هماهنگ از بازیگری و کارگردانی باشد؛ چیزی که در ساخت اثری متفاوت، حیاتی است.

سیدی و جهان ذهنی خاص خودش

اگر با آثار قبلی هومن سیدی آشنا باشید، می‌دانید که او علاقه‌مند به روایت‌هایی پیچیده، شخصیت‌های چندلایه و موقعیت‌های روان‌شناسانه است. سیدی در خلق فضای ذهنی و درونی شخصیت‌ها تبحر دارد و به‌نظر می‌رسد در «وحشی» نیز قرار است همین جهان ذهنی را گسترش دهد. هرچند هنوز اطلاعات زیادی از داستان منتشر نشده، اما حتی انتخاب نام سریال «وحشی» نیز می‌تواند نشان‌دهنده‌ رجوع دوباره به درون انسان و تقابلش با غرایز کنترل‌نشده باشد.

تیم حرفه‌ای پشت صحنه؛ نشانه‌ای از کیفیت بصری بالا

نکته دیگری که در بررسی اولیه این پروژه جلب توجه می‌کند، حضور عوامل فنی بسیار حرفه‌ای و شناخته‌شده است؛ از مرتضی نجفی در مقام مدیر فیلمبرداری گرفته تا طراحی صحنه محسن نصراللهی و موسیقی متن توسط NIK Reich و Jaro Messerschmidt (دو آهنگساز بین‌المللی)، همگی حاکی از آن هستند که «وحشی» در بعد فنی، پروژه‌ای بلندپروازانه خواهد بود. این مساله، در کنار تدوین خود سیدی، می‌تواند ما را امیدوار کند که سریال از نظر بصری هم یک سر و گردن بالاتر از دیگر تولیدات مشابه باشد.

چرا «وحشی» می‌تواند متفاوت باشد؟

در شرایطی که اغلب سریال‌های نمایش خانگی، حول محور درام‌های خانوادگی یا روابط عاشقانه سطحی می‌چرخند، ورود اثری با رویکرد روان‌شناسانه یا اجتماعی عمیق، می‌تواند یک تغییر فاز اساسی باشد. پیشینه سیدی در انتخاب موضوعات حساس، فرم‌های روایی پیچیده و شخصیت‌های خاکستری، این فرضیه را تقویت می‌کند که «وحشی» قرار است مرزهای رایج را جابه‌جا کند.

هنوز زود است برای قضاوت

با اینکه همه چیز برای خلق یک اثر متفاوت مهیاست، اما تا زمانی که سریال منتشر نشود، نمی‌توان با قطعیت درباره محتوای آن سخن گفت. آنونس سریال نیز بیشتر در خدمت فضاسازی بوده و اطلاعات دقیقی از داستان یا ساختار روایی ارائه نمی‌دهد. بنابراین، تنها می‌توانیم براساس نشانه‌ها، سابقه کارگردان و ترکیب بازیگران، گمانه‌زنی کنیم که «وحشی» می‌تواند یک صدای متفاوت باشد. تحقق این پیش‌بینی، وابسته به اجرای نهایی اثر است.

مازیار دهقان