نگاهی به سریال «افعی تهران»

آناتومی اجتماع

- 3 دقیقه مطالعه
«افعی تهران» الگوی درستی از یک سریال با زبان جهانی است که می‌تواند مخاطب بین‌المللی داشته باشد.
زمان مطالعه: 3 دقیقه

به گزارش فیلم‌نت نیوز، سایکودرام «افعی تهران» برای صنعت سریال‌سازی که در تمام این سال‌ها با فقر گونه دست‌وپنجه نرم می‌کرده است، یک غنمیت خوب به حساب می‌آید؛ یک درام روانشناختی موفق که تلاش کرده تا ابعاد برخی اختلالات درونی و تاثیرات آن را در سطوح فرد، خانواده و اجتماع به تصویر بکشد. اهمیت این مهندسی مضمون، آنجایی است که روایت، به فراخور زندگی‌های امروز تعریف شده و از برداشت‌های سوررئال در جهت عمق اهمیت اختلال بهره نبرده است. به همین دلیل، دایره مخاطبان افعی تهران به جهت خوانایی با زندگی عمومی هر یک از ما، گستردگی قابل‌ملاحظه‌ای دارد.

در همین مسیر پرداخت، سیاست خوانایی با جامعه امروز سبب شده تا شاهد اغراق در فرآیند پردازش بحران نباشیم. این سیاست از نخستین سکانس افتتاحیه نیز قابل درک است. در شرایطی که افتتاحیه عمده سریال‌های این سال‌ها تحت‌تاثیر یک اتفاق روایی یا بصری تکان‌دهنده است، افعی تهران، با سادگی به مسیر روایت ورود کرده و همین وجوه رئالیستی را تا به اینجای سریال ادامه داده است.

در چنین فرآیندی، اشاعه داستان به زوایای مختلف زندگی آرمان که شامل خودآگاه و ناخودآگاه وی، زندگی شخصی او با همسر سابق و فرزندش، رابطه جدیدش با تراپیست، نوع ارتباط با همکارانش در محیط کار و البته مواجهه‌اش با آدم اطراف و محیط است، کمک بزرگی به تکمیل پازل شخصیت‌شناسی کرده و سبب شده تا مخاطب، با تزریق قطره‌چکانی اطلاعات، به موازات اقتضای قصه، در جریان زیرلایه روانشناختی داستان قرار بگیرد.

این سیکل البته هسته مرکزی روایت را روی کلیدواژه «تحقیر» بنا نهاده است. دامنه تحقیر آرمان از سوی تیپ‌های اجتماعی مختلف و نوع مواجهه‌اش با این مدل برخورد، مهندسی ظریف درستی برای خط سیر اصلی داستان ترسیم کرده است. خرده‌داستان‌هایی چون روابط ‌شبه‌عاشقانه، معضلات زندگی زناشویی و حس پدرانه، تم جنایی و تعلیق خزنده در سرتاسر اثر، به دلیل تنوع و تعدد خود، بازوهای کمک‌رسان خوبی برای بارورسازی این هسته مرکزی بوده‌اند و توانسته‌اند به لحاظ مضمون، مانور خوبی بر مرکزیت وجه رواشناختی اثر داشته باشند.

در دل این مهندسی، سریال به یک آسیب‌شناسی اجتماعی هوشمندانه نیز دست می‌یابد که می‌تواند ترسیم‌گر جنس روابط جامعه‌شناسی باشد. دامنه این آسیب‌شناسی از تحلیل روابط زناشویی و عاشقانه گرفته تا کندوکاوهای رابطه پدر و پسری و البته مصائبی که در مسیر فیلمسازی برای یک کارگردان اول وجود دارد، گسترده می‌شود. پرهیز از بزرگ‌نمایی و تلاش برای تصویرگری درست از جامعه امروز ایران، سبب شده تا جنس این اختلال‌ها و بستری که آسیب‌شناسی در آن داده‌کاوی می‌شود، بدون داوری خاصی، به مخاطب ارائه شود.

در پیش گرفتن چنین سیاستی در محتوا سبب شده تا «افعی تهران» به یکی از کم‌نقص‌ترین سریال‌های سالیان اخیر کشور تبدیل شود که می‌تواند طی یک موازی‌کاری هنرمندانه اکت و دیالوگ، مفاهیم و انگاره‌های خود را به مخاطب تزریق کند.

در شکل فرم نیز باید به برند سامان مقدم توجه کنیم. کارگردان باتجربه و وسواسی که توانسته با یک استاندارد بصری در فیلمبرداری که مطابق با فرمول تولید سایکودرام‌های اجتماعی بین‌المللی است، یک تجربه موفق را پشت سر بگذارد. تنوع در مهندسی قاب‌ها، هارمونی دکورپاژهای هوشمندانه با فضای روایت و البته تمرکز بر ریتم سریع داستان سبب شده تا «افعی تهران»، به لحاظ فرم نیز خوانایی خوبی با روایت، جنبه پیشرویی اثر را پررنگ کرده و مخاطب خود را مشتاق نگه‌دارد.

فارغ از تمام این موارد، تعلیق خوبی که در ارتباط با افعی تهران و گستردگی دامنه این انگاره به وجوه مختلف داستان وجود دارد، سبب شده تا با توجه به داده‌های داستانی، مخاطب در عین پذیرش حذف قاتل جنایت زنجیره‌ای، اما قائل به این نکته نیز باشد که قاتل همچنان زنده و آزاد است. هم‌چنان‌که با اطلاعات سریال، هم می‌توانیم آرمان را در شمائل قاتل لحاظ کنیم و هم نمی‌توانیم. این تعارض، چگالی کنجکاوی مخاطب را بیشتر می‌کند و آنها را در مسیر درستی، در این برزخ نگه‌می‌دارد.

ترکیب سامان مقدم و پیمان معادی یک ترکیب درخشان بوده است. دو سینماگر پیشرو، مستعد و روشنفکر که در کار خوبی به یکدیگر رسیده‌اند و توانسته‌اند به یک فهم مشترک در ارائه چنین محصولی دست یابند.

«افعی تهران»، الگوی درستی از یک سریال با زبان جهانی است که می‌تواند مخاطب بین‌المللی داشته باشد. اسلوبی که این روش برای سریال‌سازی مدرن در پیش گرفته، می‌تواند در ادامه، به یک جریان تبدیل شود و صنعت سریال‌سازی پلتفرم‌ها را با تحول خوبی در فرم و محتوا مواجه کند. در دوره‌ای که سریال‌های بسیاری تلاش می‌کنند تا باگ‌های محتوایی و فرمی خود را با حضور بازیگران متعدد در یک کار جبران کنند و مخاطب را با این ترفند جذب کنند، «افعی تهران» نشان داده که با دایره محدودی از بازیگران و با اتکا به فضاسازی‌های مهندسی‌شده، می‌تواند به جریان‌سازی برسد.

مجتبی اردشیری/ مجله فیلم

افعی تهران را در فیلم نت تماشا کنید.

برچسب‌ها: افعی تهران،پیمان معادی،سامان مقدم
نظرات

۳۰ دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید

  • عالی و آموزنده بود

    پاسخ
  • بسیار آموزنده.بازیهای باور پذیر.خوشحالم که مثل همیشه کلیشه ای تمام نشد….یه پایانبندی قشنگ داشت.میزانس ها ودکوپاژها درست.بعنوان یک بیننده معمولی از دیدن سریال لذت بردم و چقدر زیبا ودرست بازیگران انتخاب شده بودند.احسنت به همه شما .خدا قوت💯

    پاسخ
    • عالی بود و خیلی خوب تموم شد شوک شدم

      پاسخ
    • خیلی خوب تموم شد شوک شدم

      پاسخ
    • ناشناس
      ۱۴۰۳/۰۳/۱۷

      آزاده صمدی مادر بزرگ کی بود؟؟

      پاسخ
    • ناشناس
      ۱۴۰۳/۰۳/۱۷

      میتونم به جرئت بگم بهترین سریال ایرانی در ژانر خودش بود کلیشه ای نبود و پایان بندی عالی ای هم داشت :))

      پاسخ
    • احمدعلی محمدی
      ۱۴۰۳/۰۳/۱۹

      سلام بسیار عالی بادید علم وجامعه شناسی ودید فرهنگی اسیب ها ی اجتماعی رابازگو وهسداری باشد جهت راه حل پیشگری ومعضلات اجتماعی.سپاس محمدی کارشناس فرهنگی اصفهان

      پاسخ
    • بسیار عالی از همه ی جهات و آموزنده به تمامی ما آدم برخورد مناسب با فرزندان و بعنوان معلم برخورد مناسب با دانش آموزان و زود قضاوت نکردن آدم ها باعث میشه از خیلی از مشکلات شخصیتی و اجتماعی جلوگیری کرد سپاس فراوان از شما

      پاسخ
  • بشه منه
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۶

    بهترین فیلیمی بود که دیدم❤❤❤❤
    ای کاش تموم نمیشد🥺🥺🥺🥺🥺
    ای کاش بازم بود😢😢😢

    پاسخ
  • عالی بود این سریال فوق العاده تموم شد

    پاسخ
  • یاعلی مولا
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۷

    به شدت مشتاق ساخت فصل دومش باهمین قدرت وجذابیت فصل اول هستیم و دوس دارم به پیمان معادی بگم گل کاشتی دمت گرررم

    پاسخ
  • بهش نمره مثبت میدم

    پاسخ
  • سپیده -- هوادار پژمان جمشیدی
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۸

    پژمان جمشیدی فوق العاده هست
    خیلی خوب میرقصید😂 سریالِ عالیی بود. چقدر زود تموم شد.پژمان و پیمان دلم براتون خیلی تنگ میشه😢

    پاسخ
  • مهدی نوری
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۸

    رفتار بد پدرومادر تو بچگی خیلی مهم و حساس هستش.من بخاطرترسم از دور بودن سرویس بهداشتی خونه مستأجری که ته حیاط بودنمیرفتم توشلوارم…..باقاشق داغ دستمو مادرم میسوزند.صاحبخانه گوشمو محکم پیچوند‌وگفت دروغگوفلان فلان شده چون بابام می‌گفت بروبگونیست .

    پاسخ
  • مهدی نوری
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۸

    رفتار بد پدرومادر تو بچگی خیلی مهم و حساس هستش.من بخاطرترسم از دور بودن سرویس بهداشتی خونه مستأجری که ته حیاط بودنمیرفتم توشلوارم…..باقاشق داغ دستمو مادرم میسوزند

    پاسخ
  • مهدی نوری
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۸

    توروقران بین بچه هاتون فرق نذارید چون این رفتارم خطرناک

    پاسخ
    • انتقاد:
      در این سریال سعی شده از بازیگران معروف رونمایی بشه حتی فقد اسم طرف یا حضور چند دقیقه ای برای اینکه مخاطب را گول بزند که در فیلم من افراد معروف نقش دارن تبلیغات بسیار زیاد بود حتی نیمی از قسمت در حال تبلیغ حضور نقش اولی ها معلومه یا سفارش شدن یا پول دادن در این سریال دیده شوند ما خیلی بازیگر داریم که کسی دیگر سراغ از اونها نمیگیرن و جمع بندی آبکی سریال در یه قسمت دنبال بازیگر بودن در قسمت بعد ساخت فیلم تموم میشود و اینکه تماشاگر حدس میزند که قاتل کیه اونجوری در اتاق روانشناس به قاتل بودن اشاره کرد ودیگر همین آخر فیلم هم پلیس نقش هویج را دارد همه چیز بخوبی خوشی تمام شد آرمان برگشت سر زندگی قبل و در ذهن افراد کم سن این نقش به وجود می آید که یک قاتل سریالی راست راست در شهر زندگی میکند و پلیس را بی مصرف نشان میدهد داستان جالب بود

      پاسخ
  • عمران مردانی
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۹

    درود و سپاس. بعد از ده ها سال سریالی تامل برانگیز و تاثیر گزار و آموزنده دیدیم. در حد یک رمان خوب و به یادماندنی بود. بازی درخشان اکثر بازیگران نشان از یک همدلی و صمیمیت درون و بیرون از صحنه بود. آفرین به پیمان معادی و دوستانش. سپاسگزارم

    پاسخ
  • ناشناس
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۹

    بهترین سریالی که بعد از چندین سال در ایران در شبکه خانگی ساخته شد افعی تهران هست.که ارزش دیدن چندین باره دارد…به معنای واقعی در معرفی شخصیت افراد و بیان یک معضل اجتماعی ، توانسته است تمامی احساساتی که در فیلم مد نظر بوده را منتقل کنید.واقعا از بازی خوب آقای معادی بسیار قدر دانی می کنم که در دیدم تمامی قسمت‌های فیلم من ، چنان غرق در فیلم میشدم که انگار خود من در تمامی موقعیتهای فیلم قرار دارم

    پاسخ
  • اکرم رضایی
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۹

    با سلام و خسته نباشید به شما ,فیلم قابل قبول و خوبی بود
    ولی انتقاد اشتباه در تربیت فرزندان توسط والدین کمی خانواده ها رو به هم ریخته و باعث شده بعضی از فرزندان در مقابل والدین گارد بگیرن
    بعضی از والدین از جمله خودم هم آگاهی کامل در تربیت فرزندان نداشتیم و هم محکوم به ازدواج اجباری و فرزندآوری بودیم
    به نظر من در برخورد به این معضل با باید یقه جامعه و یا تصور اشتباه از دین رو مورد خطاب قرار داد

    پاسخ
  • نونویس
    ۱۴۰۳/۰۳/۱۹

    با جرئت میتونم بگم بهترین سریال خانگی که تاحالا دیده بودم!

    پاسخ
  • سریال عالی بود
    واقعا رفتارهای اشتباه در دوران کودکی تاثیر مخربی در شخصیت بزرگسالی دارد

    پاسخ
  • بازم یه شاهکار بی نظیر واقعا به تمام بچه های زحمتکش سریال درود و افرین و خدا قوت جناب پیمان معادی بازم ثابت کرد جزعی از سرمایه های تکرار نشدنی سینمای ایرانه افرین بهترینها همیشه قسمتت 🙏

    پاسخ
  • دست مریزاد عالی بود
    جناب سامان مقدم و پیمان معادی مشترکا کار خوبی تحویل دادن .،
    بازیگران خوبی رو کنار هم چیده بودن و ماهور نعمتی آینده درخشانی خواهد داشت

    پاسخ
  • درسته واقعا لذت بردیم

    پاسخ
  • لذت بردم

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

پربازدیدها