استقبال مردم از محصولات سینمایی، این روزها مطلقا چنگی به دل نمی‌زند. حتی شاید بتوان گفت از این نظر در یکی از بدترین دوره‌های تاریخی هستیم. در اثبات این ادعا، همین بس که از بین سی‌وسه فیلم اکران‌شده از ابتدای سال تا کنون، فروش ده فیلم حتی به یک میلیارد تومان هم نرسیده است. نگاهی به میزان فروش و میانگین تماشاگران این فیلم‌ها، عمق فاجعه را نشان می‌دهد. به عنوان مثال «پسران دریا» که از چهارم خرداد اکران بوده، فقط و فقط هجده میلیون تومان فروش داشته و به طور متوسط در هر سانس نمایش آن، تنها چهار نفر در سالن بوده‌اند. «پدر و دختر» دیگر فیلم روی پرده این روزهاست که بعد از پنج هفته نمایش، تنها ده میلیون تومان فروش داشته که بعید است حتی پول غذای عوامل را بازگردانده باشد!
علی عطشانی، کارگردانی که بعضا آثار پرسروصدایی هم در کارنامه دارد، «سلفی با دموکراسی» را به عنوان آخرین ساخته‌اش روی پرده داشت که جمعا صدوسیزده میلیون تومان فروش داشته است. این فیلم در هر سانس نمایش، به طور متوسط فقط شش تماشاچی در سالن داشته است. این در حالی است که بازیگرانی همچون پژمان بازغی، آتیلا پسیانی، سیما تیرانداز، کوروش تهامی، پولاد کیمیایی و… در سلفی با دموکراسی ایفای نقش کرده‌اند.
آمار و ارقام فروش سی‌درصد از فیلم‌های اکران‌شده در سینمای ایران به معنای واقعی کلمه شوکه‌کننده است. این که چرا چنین اتفاقی رخ داده، دلایل متعددی دارد. برخی روی کیفیت نازل آثار بحث دارند و بعضی هم روی تغییر عادات مردم در اثر کرونا انگشت می‌گذارند. اتفاقی که رخ داده، انزوای غم‌انگیز صنعت افسونگر سینماست. هزار حیف…
