شبکه نمایش خانگی سابق و شبکه پخش آنلاین فعلی، این روز ها در حال پوست اندازی است و پلتفرم های نمایش آنلاین در حال اجرایی کردن ایده هایی هستند که شاید زمانی بیشتر شبیه به یک رویایی دست نیافتنی بود. در بهار سال ۱۳۹۳ درست در زمانی که ایده های مختلف غیر داستانی در شبکه نمایش خانگی در حال آزمایش بود؛ شماره صفر یک مجله تصویری سینمایی با عنوان«سی و پنج» توسط تیم اولیه برنامه سینمایی «هفت» به انتشار رسید. سازندگان برنامه قصد داشتند با انتشار دو شماره صفر این مجله، بازار پخش دی ودی دی را ارزیابی کنند و سپس برای انتشار ماهانه یا دو هفته یک بار آن برنامه ریزی کنند؛ اما برخلاف کیفیت مطلوب این برنامه و پوشش کامل موضوع مورد هدف؛ نتیجه فروش نتوانست پخش کننده را قانع کند که این برنامه ادامه دار باشد.ایده های دیگر نیز به مرحله اجرایی می رسیدند و بعد از چند قسمت یا تولیدشان متوقف می شد یا پخش کننده حاضر به انتشار قسمت های آتی آن محصول نبود.
اما مدتی بعد «فیلم نت» برای اولین بار همان برنامه «سی و پنج» را با ساختاری تازه به انتشار رساند؛ برنامه ای سینمایی که هم شامل مصاحبه هایی با هنرمندانی می شد که کمتر اهل مصاحبه بودند و هم تحلیل های هدفمند و بی طرف درباره محصولات روز بازار داخل و خارج از کشور ارائه می داد. کیفیت برنامه و صاحبه به شکل پیش رفت که حالا پس از مدت ها این مصاحبه ها به عنوان سند تاریخی در رسانه های مختلف به انتشار می رسند.پس از این برنامه پلتفرم ها و بسترهای دیگر پخش آنلاین نیز به خود جرئت دادند که برنامه سازی را به شکل دیگری در شبکه نمایش خانگی پیش ببرند.در فضای نت دیگر سازنده می توانست با آزادی عمل بیشتری ایده های خود را اجرایی کند و مسئله تیراژ و فروش دی وی دی مطرح نبود.
حالا با گذر زمان و در فصل تازه فعالیت فیلم‌نت، این پلتفرم همچنان توجه ویژه ای به ایده های تازه و تجربه نشده(حداقل) در ایران دارد و پس از انتشار تاک شوی «شب آهنگی» و برنامه فوتبالی «یازده»؛ یک تلنت شو را با محوریت موسیقی با عنوان «بند بازی» به پخش رساند.برنامه ای که یک پیش تولید طولانی را پشت سر گذاشت. برنامه «بندبازی» با توجه به نیاز مخاطب، لزوم تنوع محصولات در بستر آنلاین و لزوم توجه به استعدادهای حوزه موسیقی طراحی شده است.
سازندگان «بندبازی» صرفا قصد نداشتند یک برنامه موسیقی را با نگاه مارکتی به تولید و انتشار برسانند؛ آن ها با توجه به استانداردهای جهانی و تجربه های بین المللی قصد دارند یک نمونه با کیفیت و لایق دیدگان مخاطب را ارائه دهند و در این مسیر جریان ساز باشند. استقبال از برنامه هایی نظیر «بندبازی» نه تنها باعث افزایش تولید و کیفیت برنامه های موسیقیایی می شود؛ بلکه می تواند زمینه ساز اجرایی شدن ایده های بکر و جذاب در حوزه پخش آنلاین باشد.
مخاطبان ایرانی در سال های گذشته نشان دادند که توجه ویژه ای به تلنت شو ها و برنامه های رئالیتی شو دارند؛ آن ها سال ها نسخه های گاها بی کیفیت برنامه های رسانه های ماهواره ای را دنبال می کردند و یا برخلاف آن که با زبان یک برنامه تلنت شو یا رئالیتی شوی بین المللی آشنایی نداشتند با اشتیاق تماشاگر آن نبودند.
یکی از معضلات برنامه سازی در ایران توجه کمتر به حوزه بانوان است که همواره مورد انتقاد بیننده بوده است. برای نمونه اخیرا برنامه «جوکر» با محوریت سرگرمی و کمدی تولید شده و به انتشار رسیده است؛ سوال اصلی مخاطب پیرامون این برنامه درباره حضور خانم هاست، این که بانوان در این گونه برنامه ها چه جایگاهی دارند. با توجه به اسامی هنرمندانی که اعلام می شود فعلا خبری از حضور خانم ها در این برنامه نیست؛ مگر این که در فصل احتمالی آینده اوضاع به سمت دیگر سوق پیدا کند.در «بند بازی» در بین «بند های موسیقی» بانوان حضور پر رنگی دارند و به توانایی های آن ها توجه شده است.این اقدام ساترا را می توان به فال نیک گرفت و آن را در جهت تشویق مخاطبان برای تماشای محتوای اصیل بومی و سالم ایرانی دانست. با تولید برنامه هایی چون «بندبازی» علاوه بر رفع نیاز مخاطب داخل؛ می توان این هنر- صنعت را به کشورهای دیگر نیز صادر کرد و این گونه فرهنگ ایرانی و هنر این سرزمین را فراتر از مرزهای ایران عرضه نمود.
