اظهارات لعیا زنگنه، بار دیگر بحث حجم وحشتناک سانسورها در سریال به یادماندنی «در پناه تو» را داغ کرده است؛ سریالی که از متن تا ضبط و پخش، شرحه شرحه شد و بنا به تعبیر خود زنگنه، فقط یک‌صدم از ایده اصلی به نمایش درآمد! او مخصوصا روی حذف سکانس‌های مربوط به پارسا پیروزفر تاکید دارد؛ بازیگری که خوش‌چهره بودن او امروز مایه مباهات است، اما آن زمان لابد از دیدگاه برخی مسوولان صداوسیما گناهی نابخشودنی به حساب می‌آمد. زنگنه می‌گوید چندین بار گریم پیروزفر را تغییر دادند تا زیبایی او کمتر و کمتر شود و لابد بنیان جامعه به خطر نیفتد(!) اما چون دیگر بیشتر از این نمی‌شد کاری کرد، نود درصد سکانس‌ها مربوط به این بازیگر را حذف کردند. حتی نقش پدر او که قرار بود از سوی داود رشیدی اجرا شود و گویا کارکترش یک مرد دو زنه بود، به کلی حذف شد.
در طول این سال‌ها زیاد از سانسورهای این سریال حرف زده شده و حتی برخی سکانس‌های حذف‌شده با دو دهه تغییر در فضای مجازی منتشر شده‌اند. وقتی آدم اینها را می‌بیند، حیرت می‌کند که چطور ممکن است چنین سکانس‌های ساده‌ای زیر تیغ برود؛ با چه استدلالی؟ با چه نوع ذهنیتی؟ غم‌انگیزتر این که امروز هم سانسورها و حذفیاتی داریم که همانقدر ناامیدکننده هستند. اگر بعد از دو دهه به سانسورهای در پناه تو می‌خندند، خیلی از ممیزی‌های امروز همین حالا هم مایه شگفتی مخاطبان است! مطمئن باشید آغوش سانسور، هیچ‌وقت پناه امنی نیست…
