به مناسبت فرا رسیدن نوروز ۱۴۰۲، فیلم‌نت نیوز ۱۳ فیلم دیدنی از محصولات روز و کلاسیک سینمای جهان را معرفی می‌کند. در قسمت یازدهم از این مجموعه، یکی از فیلم‌های مفرح و درخشان سینمای پربار دهه ۱۹۷۰ را برای شما برگزیده‌ایم.
به گزارش فیلم‌نت نیوز، در یازدهمین قسمت از پیشنهادهای نوروزی، به سراغ اثری دیدنی رفته‌ایم که بدبینی و کلبی‌مسلکی رایج در دهه پرحادثه ۱۹۷۰ را با طنزی درخشان در هم آمیخته است.
نام فیلم: نیش (The Sting)
کارگردان: جرج روی هیل
بازیگران: پل نیومن، رابرت ردفورد، رابرت شاو، چارلز دورنینگ، ری والستون
سال نمایش: ۱۹۷۳
کشور: آمریکا
موفقیت‌ها: برنده هفت جایزه اسکار از جمله در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه غیراقتباسی و بهترین تدوین و نامزد سه جایزه اسکار دیگر از جمله در رشته بهترین بازیگر مرد نقش اول (رابرت ردفورد)/ برنده جایزه بهترین کارگردانی از انجمن کارگردانان آمریکا/ نامزد جایزه گلدن‌گلوب بهترین فیلمنامه/ برنده جایزه بهترین فیلم سال از هیئت ملی نقد/ برنده جایزه بهترین فیلم از انجمن تهیه‌کنندگان آمریکا/ نامزد جایزه بهترین فیلمنامه غیراقتباسی از انجمن فیلمنامه‌نویسان آمریکا
خلاصه داستان: فیلم «نیش» داستان دو دوست است که با جیب‌بری و قماربازی زندگی می‌کنند تا اینکه در قمار به پست یک بانک‌دار ثروتمند می‌خورند و این آغاز دردسر زندگی آنهاست.
امتیاز در وبسایت IMDB (بر اساس ۲۶۸ هزار رای): ۸.۳ از ۱۰ (رتبه ۱۱۲ بهترین فیلم‌های تاریخ سینما از نگاه کاربران این وبسایت)
لینک تماشا در فیلم‌نت: نیش
چرا این فیلم را ببینیم؟: اولین نکته این است که هنگام تماشای «نیش» حسابی به شما خوش می‌گذرد! «نیش» مثال خوبی برای یادآوری این نکته است که نباید صرف سرگرم‌کنندگی را مبتذل یا سطح پایین بدانیم. داریم در مورد فیلمی با فیلمنامه‌ای بسیار دقیق و اجرایی کاملا حساب‌شده صحبت می‌کنیم. اما از سوی دیگر، «نیش» فیلم متواضعانه‌ای هم هست. این فیلم دیدنی جرج روی هیل (که سابقه ساخت شاهکار دیگری همچون «بوچ کسیدی و ساندنس کید»، باز هم با بازی زوج نیومن و ردفورد، را در کارنامه دارد) از جنبه‌ای در مورد هنر است. انگار داریم بازتاب تصویری این جمله مشهور را می‌بینیم که، «اگر هنر وجود نداشت، واقعیت ما را خفه کرده بود». قهرمانان فیلم خیلی از کارها را بلد نیستند و خودشان هم به نقاط ضعف خود اعتراف می‌کنند. اما یک چیز را خوب بلدند و از همین توانایی برای لذت بردن از زندگی و برداشتن موانع از سر راه استفاده می‌کنند. سمت مقابل، شخصیت‌های منفی فاقد قدرت درک این لذت به‌نظر می‌رسند و همین تمایز باعث می‌شود از ته دل آرزوی شکست خوردن‌شان را داشته باشیم. از سوی دیگر، «نیش» فیلمی در مورد اهمیت بازی هم هست. در جهان این فیلم، تمام زندگی یک بازی است و نباید از حدی بیشتر آن را جدی گرفت. مهم این است که آدم قواعد این بازی را بلد باشد. قهرمانان این بازی را بلدند و تبهکاران داستان، نه. این‌چنین است که «نیش» در پس ظاهر ساده و متواضعانه‌اش، به فیلمی در مورد معنای زندگی و هنر بدل می‌شود.
