تهیه‌کننده و کارگردان رئالیتی شوی «ناتو» ساخت یک رئالیتی شو را چالش‌برانگیزتر از حوزه‌های دیگری همچون تولید آثار داستانی، مستند، انیمیشن و عروسکی می‌داند. به عقیده مهدی صفی‌یاری، کارگردانی رئالیتی شو «ناتو» با رئالیتی شوهای دیگر متفاوت است چون در اینجا کارگردانی محدود به بحث فنی نمی‌شود بلکه توانایی هدایت در لحظه هم از اهمیت زیادی برخوردار است.
به گزارش فیلمنت نیوز، رئالیتی شوی «ناتو» از ۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ دوشنبه هر هفته توسط پلتفرم فیلمنت منتشر می‌شود. مهدی صفی‌یاری، کارگردان و تهیه‌کننده «ناتو»، در گفت‌وگویی در مورد ایده اولیه «ناتو» و مواردی همچون تفاوت «ناتو» با رئالیتی شوهای دیگر شبکه نمایش خانگی و پیچیدگی‌های ساخت یک مسابقه جدید با الگویی نه‌چنان مطرح صحبت کرد.
صفی‌یاری در مورد ایده اولیه ناتو به یک محصول خارجی اشاره کرد: «ایده «ناتو» از رئالیتی شویی به اسم «هاستلر» (The Hustler) گرفته شده است که سال‌هاست دارد در دنیا اجرا می‌شود. البته تغییراتی در آن ایجاد کردم.»
کارگردان و تهیه‌کننده رئالیتی شوی «ناتو» در پاسخ به این سوال که، با توجه به تجربیات قبلی‌اش در مقام تهیه‌کننده، چه شد که به فکر تجربه متفاوتی مثل تولید بازی «ناتو» افتاد، بیان کرد: «تجربیاتی در مقام تهیه‌کننده و کارگردان داشتم و دنبال این بودم که در حوزه رئالیتی شو هم اتفاقی بیفتد. ما در خیلی از رئالیتی شوها به مخاطب احترام نمی‌گذاریم. به این معنا که نه دکور خوبی طراحی می‌کنیم، نه سناریوی ویژه‌ای داریم، نه تصویر خوبی به آنها می‌دهیم، نه اصلاح رنگ خوبی می‌کنیم، نه موسیقی خوبی برای آنها می‌سازیم. دنبال یک تجربه جدید بودم و، تا جایی که توانستم، سعی کردم این احترام به مخاطب را در کارم لحاظ کنم.»
یکی از تفاوت‌های «ناتو» با اکثر مسابقه‌هایی که در سال‌های اخیر در قالب رئالیتی شو به شبکه نمایش خانگی آمده‌اند این است که الگو و قواعد «ناتو» بر پایه یک بازی معروف و بارها بازی‌شده شکل نگرفته است و صفی‌یاری و همکارانش باید این قواعد را از صفر در ذهن مخاطب جا می‌انداختند. صفی‌یاری در بخشی از این گفت‌وگو در مورد خطرات این رویکرد چنین گفت: «با توجه به این‌که مخاطب با بازی‌هایی مثل مافیا از قبل آشنایی دارد، طبیعتا این خطر وجود داشت که «ناتو» دیده نشود. برای من هم راحت‌تر بود که بازی‌هایی شبیه آنها اما با کیفیت مد نظر خودم بسازم. اما به‌نظرم باید کار جدیدی صورت می‌گرفت که مخاطب بعد از مدتی با آن آشنا شود.»
وی در تکمیل این بحث، به زاویه‌داشتن برخی از مخاطبان با محصولات تازه اشاره کرد: «همیشه در مقابل کارهای جدید یک ذره مقاومت وجود دارد اما بعد از زمانی آن کار را دوست خواهند داشت، با آن اخت خواهند شد و آن را پیگیری خواهند کرد. کار بدون خطر را که همه انجام می‌دهند. کاری خوب و جذاب است که در آن خطر وجود داشته باشد، ریسک کنی و بتوانی از خلاقیت‌ها و ایده‌هایت استفاده کنی.»
صفی‌یاری در ادامه به تلاش خود و همکارانش برای ایرانیزه‌کردن «ناتو» اشاره کرد: «ساختار و شاکله کار که از بازی «هاستلر» آمده است. ما فقط سعی کردیم ایده‌ها و چالش‌های جدیدی به کار اضافه کرده و کار را به‌اصطلاح ایرانیزه کنیم تا کار برای مردم ایران و مخاطبانی که این برنامه‌ها را در وی.او.دی دنبال می‌کنند جذاب باشد.»
تهیه‌کننده آثاری همچون سریال تلویزیونی «روزگار» و مستند تلویزیونی «میراث مرثیه» در مورد تفاوت‌های تولید یک رئالیتی شو با ساخت آثار داستانی یا مستند، چنین گفت: «من هم سریال داستانی کار کرده‌ام، هم مستند، هم فیلم کوتاه، هم فیلم بلند، هم انیمیشن و هم کار عروسکی. در تمام این حوزه‌ها کار کرده‌ام. رئالیتی شو برای من تجربه جدیدی بود که از همه آن کارها برایم بسیار چالش‌برانگیزتر بود. در آن کارها، خیلی از مواقع، با چالش‌هایی مواجه نبودیم که در رئالیتی شو با آنها مواجه شدیم. چون صفر تا صد آن کارها مشخص است. اینجا باید با چهل تا پنجاه بازیگر تعامل داشته باشیم و در آن آثار نهایتا با چهار یا پنج نفر چون بقیه هنرور هستند. رئالیتی شو چالش‌های زیادتری دارد اما تجربه خیلی جذاب‌تری هم برای من بود.»
مهدی صفی‌یاری در مورد معیارهای انتخاب بازیکنان «ناتو» به لزوم وجود یک ویژگی خاصی در چهره‌های برگزیده اشاره کرد: «برای انتخاب بازیگران در «ناتو» یک تم خاص داریم. یعنی یا باید بازی را ببریم به‌سمت جدی‌شدن (مثل نمونه خارجی) یا آن را به‌سمت طنازی بیاوریم و چالش‌هایی برای آنها ایجاد کنیم که بتوانیم مردم را بخندانیم؛ یعنی هم بازی کنند و هم بخندند. بنابراین مبنای انتخاب بازیگر تا حدی این طنازی و پلیر بودن آنها است. به‌خاطر همین دست ما در انتخاب بازیگر خیلی بسته است.»
او در ادامه در مورد تمرین‌های بازیکنان پیش از ضبط چنین گفت: «بازیکنان قبل از اجرا یکی دو جلسه نزد من می‌آمدند. مجبور بودم مثل یک روانشناس جلوی آنها بنشینم و یک سری مشخصات را که هیچ‌کس از آنها خبر ندارد، از زندگی‌شان بیرون بکشم. چون خیلی وقت‌ها بازیکنان آن مشخصات را از یاد برده‌اند. یک جلسه هم قبل از ضبط برای آنها تمرین می‌گذاشتیم. به‌جز این تمرین خاصی نداشتیم. فقط باید می‌گفتیم کلّ بازی چیست و بقیه در صحنه اتفاق می‌افتاد. درست است که آنجا هم کارگردانی انجام می‌شود (مثلا از این لحاظ که چه سوالات یا مشخصاتی از ناتو برای مخاطب و برای بازیکنان دیگر مطرح کنم که بتوانند او را پیدا کرده و گاه گمراه شوند) اما تمرینات همان یک جلسه است و یکی دو جلسه هم بحث گفت‌وگو و توضیح ساختار کلّی بازی.»
سازنده رئالیتی شوی «ناتو» در پاسخ به پرسشی در مورد تفاوت جنس کارگردانی در رئالیتی شوی «ناتو» با دیگر رئالیتی شوها یا با کارگردانی آثار تلویزیونی یا مستند، چنین گفت: «کارگردانی «ناتو» با بقیه رئالیتی شوها کاملا متفاوت است چون خیلی از اتفاقات در صحنه و به‌صورت بداهه اتفاق می‌افتد و آنجا باید کار را درست هدایت کنم تا به نتیجه درست برسد. رئالیتی شوی «ناتو» یک رئالیتی شوی واقعی است یعنی در این کار کات نداریم و تنها عامل ارتباطی من با صحنه، آقای علیمردانی است. بنابراین باید از طریق نکاتی که به آقای علیمردانی می‌گویم و کنش‌ها و واکنش‌ها و دیالوگ‌هایی که ایشان می‌گوید، بتوانم صحنه را کنترل و به جایی که می‌خواهم هدایت کنم. بحث هدایت‌گری در «ناتو»، به نظرم سخت‌ترین کاری است که می‌توان انجام داد. بنابراین این برنامه کارگردانی متفاوتی دارد. بحث فقط کارگردانی فنی نیست بلکه بحث هدایت کردن در لحظه است. و برای من تجربه‌ای دوست‌داشتنی بود و خدا را از این بابت شکر می‌کنم.»
در بخش دیگری از این گفت‌وگو، صفی‌یاری مخاطبان «ناتو» را بر اساس بازخوردهای دریافت‌شده دسته‌بندی کرد: «بازخوردهایی که داشتیم را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد. گروهی برنامه را خیلی دوست داشتند و از آن استقبال کردند. گروهی فکر می‌کردند که تم بازی مثل مافیا و «پدرخوانده» و «جوکر» خواهد بود درحالی‌که این بازی با ذهنیت آنها فرق داشت. یک عده هم که کار را دوست ندارند. هر سه گروه هم برای من قابل‌احترام هستند. ما کار را برای مخاطبی می‌سازیم که این کار را دوست دارد. اما تلاش می‌کنیم کاری انجام دهیم که بقیه مخاطبانی که با بازی ارتباط برقرار نکردند هم جزو مخاطبان این بازی شوند.»
کارگردان و تهیه‌کننده «ناتو» در پاسخ به این سوال که اگر قرار بود با توجه به تجربه فعلی‌اش به عقب بازگشته و دوباره «ناتو» را بسازد آیا چیزی را تغییر می‌داد یا نه، چنین بیان کرد: «اگر به عقب برگردم دوباره همین کار را می‌کنم و تغییر خاصی هم در بازی ایجاد نمی‌کنم چون این بازی، تا همین‌جا، با کلی آزمون‌وخطا و اتاق فکر پیش آمده است. البته ممکن است با گرفتن واکنش مردم تغییراتی در بازی ایجاد کنیم.»
مهدی صفی‌یاری در پاسخ به پرسشی در مورد تنوع حوزه‌هایی که تاکنون در آنها فعالیت کرده و این‌که تمایل دارد بیشتر در کدام حوزه به کارگردانی و تهیه‌کنندگی ادامه دهد، گفت: «هر حوزه‌ای برای من مزه خاصی داشته است. هم حوزه فیلم داستانی را دوست دارم، هم مستند، هم سریال و هم کارهای کودک. اخیرا رئالیتی شو هم به این حوزه‌ها اضافه شده است و طبیعتا به این حوزه هم علاقه دارم. اما اگر قرار باشد به‌عنوان تهیه‌کننده و کارگردان فعالیت کنم ترجیحم حوزه سریال و رئالیتی شو است. چون دنبال این هستم که اتفاقی را در حوزه رئالیتی شو رقم بزنم که مخاطب دوست داشته باشد.»
وی همچنین به معیارهایش برای فعالیت در حوزه‌های مختلف اشاره کرد: «در تمام حوزه‌ها دوست دارم به شعور مخاطب احترام بگذارم و مخاطب فکر نکند که طرف خواسته برنامه‌ای بسازد و فقط پولی در بیاورد. دوست دارم کاری انجام دهم که چشم، گوش و ذهن مخاطب از مواجهه با آن کار لذت ببرد.»
صفی‌یاری در پایان از کسانی تشکر کرد که در فرآیند تولید و پخش رئالیتی شوی «ناتو» به او کمک کردند. در میان این افراد، نام تعدادی از ستاره‌های سینما و تلویزیون هم به چشم می‌خورد: «باید از تمام کسانی که در این پروژه پابه‌پای من بودند و زحمت کشیدند قدردانی کنم. آن‌چه الآن می‌بینیم تلاش تمام آن بچه‌ها است: از محمدرضا علیمردانی که اجرای کار را بر عهده داشت تا همه کسانی که در این پروژه کار کردند. سهم بیشتری از این کار متعلق به این بچه‌ها است. تشکر ویژه‌ای هم از سید جواد رضویان، شقایق دهقان، الیکا عبدالرزاقی، نیما رئیسی و مجید آقاکریمی دارم که در شروع کار با من همراهی کردند و در قسمت صفر که ساختم تا مشکلات کار را تشخیص دهم، کنار من ایستادند و خیلی به من کمک کردند. از آنها ممنونم. از پلتفرم فیلمنت هم بابت حمایت از این کار سپاسگزارم. تلاش می‌کنیم کارمان روزبه‌روز بهتر شود.»
منبع: ایلنا
