۱۰ نکته کمتر شنیده شده از زندگی آلن دلون

به گزارش فیلم‌نت نیوز، صبح یکشنبه ۱۸ آگوست فرزندان آلن دلون ستاره بزرگ سینمای جهان به رسانه‌های فرانسوی اعلام کردند این بازیگر نامدار فرانسوی که به واسطه حضور در تعدادی از شاهکارهای فراموش نشدنی سینمای اروپا در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی و همینطور چندین فیلم پرفروش سینمای فرانسه شناخته می‌شد در سن ۸۸ سالگی درگذشت. رسانه‌های فرانسه نوشتند، آلن فابین، آنوشکا، آنتونی و همچنین لوبو [سگ این بازیگر] با اندوه عمیقی خبر درگذشت پدرشان را اعلام کردند. دلون در خانه اش در بخش دوشی در حالی که سه فرزندش و همینطور خانواده اش کنارش بودند، در آرامش درگذشت.

آلن دلون در نظر منتقدان غربی و همینطور طرفداران سینما در سراسر جهان با رونق دوباره سینمای فرانسه در دهه ۱۹۶۰ شناخته شد. او در فیلم‌های برخی از بزرگترین کارگردانان فرانسوی از جمله ژان پیر ملویل، رنه کلمان و ژاک دوره نقش‌های اغلب شخصیت‌های پلیس یا آدمکش‌ها را ایفا می‌کرد. دلون همچنین با کارگردانان مولف شناخته شده سینمای جهان مانند لوکینو ویسکونتی، لویی مال، جوزف لوزی، میکل آنجلو آنتونیونی و ژان لوک گدار همکاری‌های موفقی داشت. حالا به بهانه درگذشت ستاره کهنه کار سینمای اروپا به ۱۰ نکته کمتر شنیده شده از زندگی این بازیگر پرداخته ایم که در ادامه آن را با هم می‌خوانیم.

حضور در جنگ هندوچین

آلن دلون به مدت چهار سال به عنوان سرباز در ارتش فرانسه در دوره جنگ هندوچین خدمت کرد. بنا به گفته خودش در این مدت چهار سال نزدیک به ۱۱ ماه نیز به دلیل بی انضباطی به زندان افتاد، او در سال ۱۹۵۶ به دلیل بی احترامی از نیروی دریایی فرانسه در فراسوی مرزهای این کشور اخراج شد و به فرانسه بازگشت.

فیلمی که هیچوقت دوباره آن را تماشا نکرد

آلن دلون زمانی در یکی از مصاحبه‌هایش اعلام کرد طاقت تماشای دوباره فیلم استخر (۱۹۶۹) ساخته ژاک دوره را ندارد. دلیل این بی علاقگی به سرنوشت همبازی‌هایش در این فیلم برمی‌گردد، رومی اشنایدر عشق ابدی دلون و موریس رونه دوست صمیمی‌اش هر دو خیلی زود و به شکلی غم انگیز از دنیا رفتند.

خوابیدن در کنار تابوت رومی اشنایدر

معروف است که آلن دلون در مراسم خاکسپاری رومی اشنایدر حضور پیدا نکرد. دلون در یکی از مصاحبه‌های واپسین خود اعتراف کرد که درست قبل از مراسم خاکسپاری رومی اشنایدر تمام شب را در کنار تابوت این بازیگر زیبا ماند و حتی سه عکس نادر از رومی اشنایدر گرفت که همیشه آنها را در کیف خود نگه می‌داشت.

اخراج از مدرسه و رفتن به قصابی

آلن دلون فقط از ارتش اخراج نشده است او در کودکی ۶ بار از مدارس مختلف کشور فرانسه نیز اخراج شده بود به طوری که در ۱۴ سالگی مدرسه را برای همیشه ترک کرد و به مغازه قصابی ناپدری‌اش رفت البته که آن کار هم تداوم نداشت و بعد از آن به ارتش و سپس به دنیای بازیگری رفت. دلون زمانی گفته بود در ابتدا قصدش این بوده که قصاب شود ولی سرنوشت او را به سمت و سوی دیگری برد.

قتل محافظ آقای بازیگر

تیره‌ترین بخش زندگی دلون را می‌توان روزی خواند که جسد استفان مارکوویچ یکی از محافظان این بازیگر در سال ۱۹۶۸ در سطل زباله ای در شهر پاریس پیدا شد. فرانسوا مارکانتونیِ گنگستر که دوست دیرینه دلون بود متهم به شراکت در این قتل شد. مطبوعات حدس می‌زدند که دلون هم در این ماجرا نقش داشته است. سامورایی سینما که آن روز در پاریس نبود به منظور بازجویی بازداشت شد، کار تا جایی پیش رفت که از ناتالی دلون همسر آن زمان آلن دلون نیز بازجویی به عمل آمد. ماجرای قتل مارکوویچ که پای سیاستمدارها را هم به میان آورد هیچ‌وقت حل نشد.

رد کردن نقش مارلون براندو

یکی از مشهورترین و جنجالی ترین نقش‌های نیم قرن اخیر سینما که آلن دلون آن را رد کرده است مربوط به نقش پل با بازی مارلون براندو در فیلم «آخرین تانگو در پاریس» برناردو برتولوچی است. این کاراکتر یکی از مهم ترین نقش آفرینی‌های براندو در دوران حرفه ای‌اش است و البته یکی از جنجالی ترین‌ها. سر صحنه فیلمبرداری این فیلم تجاوزی صورت گرفت که تا سالها جزو بحث‌های حاشیه ای صنعت سینما بود و البته پای برتولوچی و براندو را هم به محاکم قضایی کشاند.

جایزه سزاری که گرفت اما به او نرسید

آلن دلون تنها یک بار آن هم برای فیلم «تاریخ ما» (۱۹۸۴) برنده جایزه معتبر سزار (معادل اسکار در فرانسه) شده است. با اینحال عجیب است بدانیم که این جایزه هیچگاه به دست دلون نرسید. ستاره «سامورایی» در مراسم اهدای جوایز سزار آن سال حضور نداشت و کلوش کمدین فرانسوی و مجری آن مراسم جایزه را از طرف دلون پذیرفت. مدتی نگذشت که کلوش براثر حادثه در ۴۱ سالگی درگذشت و بعدها هیچکس نتوانست جایزه سزار دلون را در میان دارایی‌های این بازیگر پیدا کند.

نقشی که به واسطه فرزندش پذیرفت

آلن دلون علاقه زیادی به خانواده و فرزندانش داشت به طوری که حتی حاضر بود نقشی را فقط به دلیل خوشحال کردن فرزندش بپذیرد کاری که شاید در دنیای حرفه ای سینما چندان مرسوم نیست. آلن دلون گفته است نقش زورو را در فیلم «زورو» محصول سال ۱۹۷۵ به دلیل خوشحال کردن و خشنود ساختن پسرش  آنتونی که در آن زمان نزدیک به ۱۰ سال داشت، پذیرفته است.

پسری که سرنوشتش مشخص نشد

آری بولونی بازیگری بود که مدعی بود فرزند آلن دلون آن هم از بازیگر و خواننده زنی به نام نیکو است. با وجود شباهت ظاهری بسیار زیاد این بازیگر به دلون، ستاره «یوزپلنگ» و «روکو و برادرانش» هیچگاه این پسر را به فرزندی نپذیرفت و حتی حاضر نشد که برای تایید این مساله آزمایش دی‌ان‌ای هم انجام دهد. آری بولونی سال گذشته در ۶۰ سالگی درگذشت.

محبوبیت عجیب در چین و ژاپن

محبوبیت آلن دلون صرفا به فرانسه و اروپا و کشور ما (با دوبله مشهور خسرو خسروشاهی) برنمی‌گردد. بلکه محبوبیت بُت گونه آلن دلون به شرق دور و آمریکای لاتین هم رسیده است. گفته می‌شود در ژاپن او را همچون یک بُت می‌پرستند و او را سامورایی بهار لقب داده اند. در آرژانتین که تماشاگران خوره فیلم (سینِ‌فیل) زیادی دارد او را یک بازیگر صرفا خوش قیافه به حساب نمی‌آوردند و معتقدند که او به واسطه همکاری اش با لوکینو ویسکونتی و میکل آنجلو آنتونیونی یک بازیگر بزرگ همسطح بزرگترین‌های دنیای سینما است. در کشور چین نیز طبق یک مصاحبه خیابانی، دلون یکی از معدود هنرمندان فرانسوی شناخته شده این کشور به شمار می‌آید. این شناخت در کشور پهناور چین عمدتا به این دلیل است که یکی از اولین فیلم‌های اروپایی که در سینماهای چین به نمایش درآمد، فیلم «زورو» با بازی این بازیگر در دهه ۷۰ میلادی بود.

محمدامین شکاری