همه چیز درباره «یک نبرد پس از دیگری»/ فیلمی دیوانه‌وار و باورنکردنی

به گزارش فیلم‌ نت نیوز، «یک نبرد پس از دیگری» (One Battle After Another) جدیدترین ساخته پل توماس اندرسون کارگردان محبوب آمریکایی، در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴ (۲۷ شهریور ۱۴۰۳) برای اولین بار در شهر سیدنی استرالیا اکران شد؛ فیلمی که طرفداران سینمای اندرسون مدت زیادی به انتظار آن نشسته‌ و رسانه‌های سینمایی از هفته‌های قبل از اکران به مصاحبه، گفتگو و حواشی آن پرداخته‌اند.

«یک نبرد پس از دیگری» در فیلم نت

اندرسون برای ساخت این فیلم سراغ رمان «تاکستان» اثر توماس پینچن رفته است. پینچن که به نثری سخت و پیچیده شهره است، این اثر را در سال ۱۹۹۰ نوشت و اندرسون سال‌ها قصد اقتباس از آن را داشت، اما با چالش مواجه شد زیرا معتقد بود عشقش به این رمان می‌تواند مانعی برای او در بازآفرینی منصفانه آن شود. حال او توانسته است با یک اقتباس آزاد از این رمان، بزرگ‌ترین، پرهزینه‌ترین و جاه‌طلبانه‌ترین اثر کارنامه خودش را روانه سینماهای سراسر جهان کند.

خلاصه داستان

باب فرگوسن (با بازی لئوناردو دی‌کاپریو) یک متخصص مواد منفجره و یک انقلابی شکست‌خورده است که همراه با دخترش ویلا، در انزوا، به دور از اجتماع و در حالتی پارانویا به سر می‌برد. با پیدا شدن سر و کله دشمن قدیمی باب بعد از ۱۶ سال، زندگی او دچار دگرگونی می‌شود. دخترش ناگهان ناپدید و باب مجبور می‌شود همه‌ جا را به دنبال او بگردد. طی این جستجو، باب و ویلا باید با عواقب گذشته‌شان دست و پنجه نرم می کنند.

بازیگران و نقش‌ها

لئوناردو دی‌کاپیرو | باب فرگوسن

شان پن | سرهنگ استیون لوک‌جاو

بنیسیو دل‌تورو | سِنسی سرجیو

رجینا هال | دیاندِرا

تیانا تیلور | پرفیدیا

چِیس اینفینیتی | ویلا فرگوسن

آلانا هِیم

وود هریس

عوامل سازنده و تیم تولید

نویسنده و کارگردان | پل توماس اندرسون

تهیه‌کنندگان | سارا مورفی، آدام سومنِر، پل توماس اندرسون

مدیر فیلمبرداری | مایکل باومن، پل توماس اندرسون

تدوینگر | اندی یورگِنسن

آهنگساز | جانی گرینوود

طراح تولید | فلورنسیا مارتین

کارگردان هنری | اندرو مکس کان

طراح لباس | کالین آتوود

وضعیت تولید و پخش

فیلمبرداری اصلی از ۲۲ ژانویه  ۲۰۲۴ (۲ بهمن ۱۴۰۲) در کالیفرنیا آغاز شد و تا ژانویه ۲۰۲۵ زمان برد تا آماده نمایش‌های آزمایشی شود. عنوانش در ماه مارس تایید شد و در نهایت «یک نبرد پس از دیگری» اندرسون، محصول مشترک سه کمپانی Warner Bros. Pictures، Ghoulardi Film Company (کمپانی شخصی اندرسون) و Domain Entertainment، پس از یک تور جهانی ۷ روزه و اکران در بیش از ۲۷ کشور جهان، از تاریخ ۲۶ سپتامبر (۴ مهر) امسال، با زمان ۲ ساعت و ۴۱ دقیقه (۱۶۱دقیقه) بر پرده‌های سینماهای IMAX سراسر آمریکا می رود.

آیا «نبردی پس از دیگری» رکورد‌ها را جابجا خواهد کرد؟

با توجه به سابقه پل توماس اندرسون و جایگاه او به ‌عنوان یکی از مهم‌ترین فیلمسازان نسل خود، پاسخ درباره موفقیت در اکران می‌تواند مثبت باشد. اندرسون هرچند هیچ‌گاه فیلمساز جریان اصلی هالیوود نبوده است، اما بارها نشان داده که می‌تواند میان نگاه هنری و جذابیت عامه‌پسند تعادلی ظریف برقرار کند. حالا با «نبردی پس از دیگری» او بلندپروازانه‌ترین پروژه‌اش را پیش‌ روی مخاطبان قرار داده است؛ فیلمی با بودجه‌ای بی‌سابقه، ترکیبی از ستاره‌های بزرگ و موضوع‌هایی که هم بُعد سیاسی دارند و هم ظرفیت سرگرم‌کنندگی.

از سوی دیگر، حضور لئوناردو دی‌کاپریو، ستاره‌ای که تقریبا هر پروژه‌اش در گیشه تضمین فروش دارد، هیجان این همکاری را دوچندان کرده است. دی‌کاپریو در بیش از دو دهه گذشته همواره توانسته است تماشاگران را به سینما بکشاند، چه در درام‌های تاریخی و پرخرج، چه در تریلرهای معاصر. این نخستین همکاری او با اندرسون است و همین اتفاق به تنهایی آن را به یکی از مورد انتظارترین فیلم‌های سال بدل می‌کند.

«یک نبرد پس از دیگری» در ظاهر یک تریلر پرتنش است، اما در لایه‌های زیرینش ترکیبی از کمدی سیاه، طنز سیاسی و روایت پدر-دختری را به نمایش می‌گذارد. همین چندگانگی باعث می‌شود این اثر نه فقط برای منتقدان جذاب باشد، بلکه تماشاگر عام را هم هدف بگیرد. «وارنر برادرز» با سرمایه‌گذاری عظیم روی این پروژه امید دارد فیلم همزمان بتواند گیشه را فتح کند و جوایز را درو کند؛ معادله‌ای که اگر درست از آب درآید، شاید برای اندرسون همان لحظه‌ای باشد که برای اسکورسیزی با «جدامانده» (Departed) رقم خورد؛ جایی که هالیوود پس از دهه‌ها نادیده گرفتن آثار او، متوجه شد که زمان تاج‌گذاری‌اش رسیده است. همان‌طور که استودیوها و کمپین‌های اسکار با تمام قوا پشت «Departed» ایستادند تا اسکورسیزی بالاخره اسکارش را بگیرد، «نبردی پس از دیگری» هم می‌تواند همان نقطه عطف تاریخی برای اندرسون باشد و پس از ۱۱ بار نامزدی در شاخه‌های مختلف در اسکار، کام او را شیرین کند.

تماشای «جدامانده» در فیلم نت

در نهایت، اینکه «نبردی پس از دیگری» صرفا موفقیتی هنری شود یا رکوردهای فروش و جوایز را هم جابه‌جا کند، به واکنش مخاطبان و منتقدان بستگی دارد. هر چند اگر بخواهیم با واکنش‌های اولیه نسبت به اثر او قضاوت کنیم، اندرسون سال پرهیجانی در پیشرو خواهد داشت.

واکنش‌های ابتدایی به «نبردی پس از دیگری»

واکنش‌ها و ریویوهای اولیه به فیلم پل توماس اندرسون بسیار مثبت بوده است. اولین تمجید از استیون اسپیلبرگ منتشر شد و از آن زمان تاکنون این موج مثبت لحظه ‌به ‌لحظه افزایش یافته است. منتقدان و چهره‌های برجسته سینما این اثر را بهترین فیلم سال، شایسته اسکار و تجربه‌ای منحصر به‌فرد و متفاوت توصیف کرده‌اند. در ادامه می‌توانید گزیده‌ای از این نقدها و واکنش‌ها را بخوانید.

استیون اسپیلبرگ (کارگردان آمریکایی)

من سه بار تماشاش کردم. فیلمی دیوانه‌وار و باورنکردنی؛ در همان یک ساعت اول بیشتر از مجموع فیلم‌هایی که اندرسون تابحال ساخته است صحنه‌های اکشن دیده می‌شود. این اثر آمیزه‌ای است از عناصری به‌ غایت غریب و در عین حال عمیقا معاصر؛ ترکیبی که به باور من، اکنون حتی بیش از زمان پایان نگارش سناریو، گردآوری گروه بازیگران و عوامل و آغاز تولید فیلم معنا و ارتباط یافته است. تماشای دی‌کاپریو در آن فوق‌العاده بود. درباره شان پن هم باید بگویم: این بهترین اجرای او در طول دوران کاری‌اش برای من است.

بنی سفدی (کارگردان آمریکایی)

این اثر واقعا شگفت‌انگیز است. ممنونم ازت سنسی (کاراکتر بنیسیو دل‌تورو).

ریان جانسن (کارگردان آمریکایی)

فکر نمی‌کنم بتوان «یک نبرد پس از دیگری» را بیش از حد بزرگ‌نمایی کرد. شما احتمالا خیلی چیزها خواهید شنید که شبیه اغراق‌های فصل جوایز به نظر می‌رسد، اما این قابل انکار نیست، واقعا فیلم خوبی است؛ این یک اثر بزرگ، خنده‌دار، سرگرم‌کننده و پر از صحنه‌‌های اکشن است، اما فراتر از آن هم هست. بی‌صبرانه منتظر دیدن دوباره‌اش هستم.

دیوید ارلیچ (منتقد نشریه IndieWire)

«یک نبرد پس از دیگری» شاید بهترین فیلمی باشد که از زمان آغاز فعالیت من به ‌عنوان منتقد (حدود سال ۲۰۱۰) توسط یکی از استودیوهای بزرگ آمریکایی ساخته شده است. تاسف‌آور است که نمونه‌ مشابه دیگری به ذهنم نمی‌رسد.

کریس اِوانجِلیستا (سردبیر Slash Film)

این اثر نشان می‌دهد که پل توماس اندرسون چگونه چشم‌انداز جهنمی امروز ما را در قالب فیلمی تاریک اما طنزآلود به تصویر می‌کشد؛ اثری سرشار از تعقیب ‌و گریزهای مهیج، تیراندازی‌های کرکننده و لحظه‌هایی سرشار از ابزوردیسم. تصاویر تکان‌دهنده و در عین حال آشنا همه ‌جا به چشم می‌خورند. بی‌شک این فیلم یکی از بهترین‌های سال است.

جردن راپ (منتقد و سردبیر Film Stage)

این اثر یک تجربه هیجانی شدید و همزمان شوخ‌طبعانه و هراس‌آور است که شما را از دل فساد و خودکامگی‌های نژادپرستانه و سرکوبگرانه آمریکا عبور می‌دهد. پل توماس اندرسون تقریبا هیچ جمله‌ای را مستقیما از منبع اقتباسش استفاده نکرده، اما جهانی کاملا منحصربه‌فرد خلق کرده است که هم آشنا و ترسناک است و هم به‌طرز شگفت‌آوری لطیف و انسان‌دوستانه.

سایمون تامپسون (خبرنگار بخش سرگرمی)

این فیلم با گروه بازیگری درخشانش، یک حماسه‌ پرکشش و نمونه‌ای از فیلمسازی استادانه است که در دستانی غیر از اندرسون می‌توانست به اثری آشفته و بی‌انسجام بدل شود.

کایل بوکانان (منتقد مجله New York Times )

جشنواره‌های پاییزی تغییر چندانی بر شانس‌های اسکار نگذاشتند، اما «یک نبرد پس از دیگری» به طور قطعی این روند را تغییر خواهد داد. تازه‌ترین ساخته پل توماس اندرسون می‌تواند در رشته‌های متعددی نامزد شود و سرانجام بالاترین جایزه اسکار را برای او به ارمغان بیاورد. حال باید دید برادران وارنر چگونه از پس اکران آن برمی‌آیند.

برت آرنولد (عضو منتقدان نشریه Sight & Sound)

پل توماس اندرسون یک فیلم کمدی-سیاسی با محوریت رابطه پدر و دختر ساخته است. درباره اینکه چطور در جوانی پر از شور و هیجان برای بهتر کردن دنیا هستی، اما با گذر زمان و بالا رفتن سن، همانطور که همیشه پدرت پیشبینی می‌کرد، محافظه‌کارتر می‌شوی. در تمام طول آن بلند میخندیدم؛ احتمالا بامزه‌ترین فیلم اندرسون است و تا انتها آنقدر تحت تاثیر عمق احساسات قرار گرفتم که گریه می‌کردم. شان پن حیرت‌انگیز و شایسته جایزه اسکار است. صحنه‌های اکشن… وای خدای من! هنوز هم از تعقیب و گریز ماشین و حرکت‌های دوربین شوکه‌ام. البته که این فیلم مورد علاقه‌ من از امسال است.

ایوان رومانو (نویسنده و منتقد مجله Men’s Health)

فیلم شماره یک سال من!

گریس رندولف (منتقد Beyond The Trailer)

ابتدا از آن متنفر بودم و فکر می‌کردم مضحک است، اما هرچه بیشتر فکر می‌کنم، به نظر می‌رسد حرفی برای گفتن دارد. بنیسیو دل تورو امسال فوق‌العاده عمل کرده است؛ احتمالا باید او را برای بهترین بازیگر نقش مکمل در Critics Choice نامزد کرد.

ادوارد داگلاس (منتقد مجله‌های سینمایی)

دی‌کاپریو و شان پن دو سوی متعادل نبرد خیره‌کننده خیر و شر هستند. پن اجرای برجسته و خیره‌کننده‌ای به عنوان ضدقهرمان اصلی فیلم ارائه می‌دهد و به لئو اجازه می‌دهد بیشتر بخش‌های کمدی را بر عهده گیرد. این اثر قطعا بحث‌های زیادی به پا خواهد کرد.

حواشی و نکته‌های خواندنی

• این اثر تا به امروز با بودجه تقریبی ۱۳۰ الی ۱۷۵ میلیون دلار، گران‌قیمت‌ترین اثر پل توماس اندرسون محسوب می‌شود. به این نکته باید توجه داشت که پرفروش‌ترین اثر او، «خون به پا خواهد شد» محصول ۲۰۰۷ تنها ۷۶ میلیون دلار فروش داشت.
• این فیلم پس از «خباثت ذاتی» محصول ۲۰۱۴ دومین فیلمی است که در آن پل توماس اندرسون دست به اقتباس از یک منبع ادبی زده است. جالب اینجاست آن اثر نیز اقتباسی از یکی رمان‌های توماس پینچن بوده است. همچنین در هر دو اثر بنیسیو دل‌تورو حضور دارد و هر دو نیز توسط کمپانی Warner Bros. Pictures توزیع شده است.
• سال ۱۹۹۷ اندرسون از لئوناردو دی‌کاپریو خواست تا نقش دیرک دیگلر را در «بوگی نایتز» او بازی کند اما دی‌کاپریو به دلیل تعهد به «تایتانیک» این پیشنهاد را رد کرد. دی‌کاپریو بعد‌ها از این تصمیم پشیمان شد و گفت: «این فیلم اثر عمیقی بر نسل من گذاشت. وقتی بالاخره توانستم آن فیلم را ببینم، فقط فکر کردم که یک شاهکار است.»
• بازیگران اصلی فیلم شامل سه برنده جایزه اسکار است: لئوناردو دی‌کاپریو، شان پن و بنیسیو دل‌تورو.
• این اولین ساخته پل توماس اندرسون است که طراح لباس همیشگی‌اش، ماریک بریجز، حضور ندارد و جای او را کالین آتوود پر کرده است.
• طبق گزارش‌ها لئوناردو دی‌کاپریو برای بازی در نقش باب فرگوسن در این فیلم، همان دستمزد معمول خود، یعنی ۲۵ میلیون دلار را دریافت کرده است.
• این دومین فیلم سده جدید است که پس از «بروتالیست» محصول ۲۰۲۴ با فرمت ویستاویژن فیلمبرداری شده است.
• آهنگساز فیلم، جانی گرینوود، در این اثر برای بار ششم است که با اندرسون همکاری می‌کند.
• یکی از حواشی شکل‌‌گرفته در جریان فیلمبرداری ۷ماهه فیلم، به تخلیه یک کمپ افراد بی‌خانمان در ساکرامنتو کالیفرنیا مربوط می‌شد. این اقدام در ابتدا واکنش‌هایی برانگیخت، اما پس از روشن شدن اینکه چنین فرآیندی بخشی از پروتکل استاندارد صدور مجوز فیلمبرداری در پارک‌های عمومی شهر است، ماجرا فروکش کرد.
• آخرین باری که اندرسون یکی از فیلم‌هایش را در معرض نمایش‌های آزمایشی قرار داده بود، مربوط به سال ۱۹۹۷ و فیلم «بوگی نایتز» می‌شود. او بعد از ۲۸ سال دوباره این تصمیم را برای آخرین اثرش اجرا کرد و با بازخوردهای دریافتی، ۸ الی ۱۰ دقیقه از زمان آن را کوتاه‌تر کرد.
• اندرسون از طرفدرانش خواسته است برای داشتن یک ذهنیت یکسان و آمادگی برای تماشای آخرین ساخته‌اش، این ۵ اثر را تماشا کنند: «دویدن روی هیچ» سیدنی لومت، «نبرد الجزیره» جیلو پونته‌کوروو، «فرار نیمه‌شب» مارتین برست، «ارتباط فرانسوی» ویلیام فریدکین و «جویندگان» جان فورد.

رامتین امانی

بیشتر بخوانید

لئوناردو دی‌کاپریو بدون سانسور/ فکر می‌کنم ۳۲ ساله‌ام!