«انجمن اشباح»: پنج بازیگر و یک شبح!

انجمن اشباح
به گزارش فیلم‌نت نیوز، تولید سرگرمی برای طیف‌های مختلف سنی، مهمترین وظیفه پلتفرم‌ها به حساب می‌آید که در این مسیر به اشکال گوناگون تلاش کرده و ایده‌های مختلفی را به کار می‌بندند. یکی از آنها، برگزاری مسابقه‌ها یا بازی‌های فان و جذاب با حضور چهره‌های شناخته شده عرصه بازیگری است که اتوماتیک‌وار  به پربیننده‌‌تر شدن آنها کمک می‌کنند. حال آنچه که این قبیل آثار را از یکدیگر متمایز می‌‌کند، سناریوهای جذاب، فکر شده و بکر آن است.

بازی مافیا که چند سالی است در ایران رونق گرفته و پلتفرم‌ها هم نمونه‌های زیادی از آن را روی خروجی خود قرار داده‌اند، همچنان اسکلت مسابقه‌های دیگر را که نامی از مافیا هم در آنها نیست شکل داده و تنها وجه فان آن را پررنگ‌تر می‌کنند. تازه‌ترین نمونه در این باب که به تازگی از طریق پلتفرم فیلم‌نت در اختیار علاقمندان قرار گرفته، «انجمن اشباح» به کارگردانی محمدرضا علیمردانی است.

«انجمن اشباح» مسابقه‌ای چند مرحله‌ای است که در هر بخش شرکت‌کنندگان باید با تعامل با یکدیگر از آن سربلند بیرون آمده و پانزده میلیون طلا را از آن خود کنند. در واقع، برد نهایی از دل این تعامل بیرون آمده و تنها یک نفر برنده مسابقه نیست و همین امر نیز به جذاب‌تر شدن کار کمک کرده است، اما برگ برنده هر قسمت که علیمردانی به شیوه خاص خود آن را برای تماشاگران فاش می کند، حضور یک نفر به عنوان شبح در بین پنج شرکت کننده است. هر یک از آنها باید در مراحل مختلف نام شبح را حدس زده و یکی را از گردونه بازی خارج می کنند؛ مشابه همان چیزی که در مافیا رخ داده و هیجان خوبی به بازی می‌بخشید با این تفاوت که در «انجمن اشباح» خبری از آن جدیت و هیجان سرشار از آدرنالین نیست و وجوه کمیک آن پررنگ‌تر به نظر می‌رسد.

شیرین و بامزه

پنج مرحله‌ای که برای شرکت‌کنندگان طراحی شده، شیرین و بامزه است و بیشتر روی توانایی بازیگری آنها می‌چرخد برای مثال می‌توان به لب زدن چهار نفر روی موسیقی و حدس زدن تنها کسی که هدفون سفید روی گوش دارد و تنها باید لب‌خوانی کند، اشاره کرد. در قسمت اول «انجمن اشباح» امیر غفارمنش در این بخش عالی کار کرد و به خوبی تماشاگران خود را خنداند که البته چهار نفر دیگر هم در این امر دخیل هستند. جواب‌های پرت به سوالات هم بامزه از کاردرآمده و حضور ذهنی را می‌طلبد که امیرغفارمنش، کامران تفتی، شهره سلطانی، بیتا سحرخیز و تا حدودی یوسف صیادی به خوبی از عهده انجام آن برآمده‌اند.

چالش‌ها، یکی دیگر از بخش‌های «انجمن اشباح» به حساب می‌آیند که فرصتی برای جبران کم‌کاری بازیگران در بخش های مختلف به حساب می‌آید؛ پاساژی جذاب لا به لای بخش‌های مختلف که وجوه فان مسابقه را پررنگ‌تر می‌کند. برای مثال هم می‌توان به گیتار زدن و خواندن غفارمنش اشاره کرد که شعر ترانه هم از خود او بوده و برای تماشاگران غافلگیرکننده به نظر می‌ رسد. به موازات آن، علیمردانی بخش‌هایی از خصوصیات فردی و علایق شبح موردنظر را که اندک اطلاعات گمراه کنند‌ه ای هم با خود دارد را شرح داده تا گمانه‌زنی‌ها را به اوج برساند.

یکی از چیزهایی که تیم نویسندگان «انجمن اشباح» روی آن مانور داده‌اند، صداپیشگی علیمردانی و تسلط او روی تیپ‌سازی است، به ویژه شخصیت شبح که علیمردانی را به بازتولید کاراکتر محبوب دیرین دیرین وادار کرده و حاصل کار نیز شیرین درآمده است؛ همان طور که تیپ جدید ظاهری علیمردانی به خوبی با سروشکل مسابقه مچ شده و شوخی‌هایی هم پیرامون آن بین شرکت کنندگان و علیمردانی شکل می‌گیرد.

ساده و جمع و جور

از میان شرکت کنندگان در مسابقه، کامران تفتی حرفه ای‌تر عمل کرده، رودست‌های خوبی به بقیه و تماشاگران کار زده و در آخر نیز برنده مسابقه می‌شود، اما بدون شک، ستاره نخستین قسمت «انجمن اشباح» کسی جز امیر غفارمنش نیست که کاملا با بافت فان و سرگرم‌کننده آن جفت و جور شده و نقش مهمی هم در کسب جوایز هر مرحله دارد.

دکور «انجمن اشباح» ساده، جمع و جور و فارغ از زرق و برق بود و بیش از هر چیز تداعی‌کننده بازی‌ای خودمانی و دوستانه است؛ نکته‌ای که به بازیگران هم برای راحت و صمیمی بودن بیشتر کمک شایانی کرده است.

مدت زمان نود دقیقه‌ای «انجمن اشباح» می‌توانست به پاشنه آشیل آن تبدیل شود، اما این اتفاق به واسطه پلان‌های خرد شده و دکوپاژ مناسب رخ نداده و مسابقه از ریتم قابل قبولی برخوردار است. «انجمن اشباح» مسابقه سرحال و قبراقی است که مفرح بودن‌ بر سایر وجوه آن چربیده و تماشاگران خود را به بهترین شکل سرگرم می‌کند.

محمد جلیلوند

انجمن اشباح در فیلم نت