سینما با قدرت روایتگری خود میتواند هم به آگاهیبخشی و درمان در حوزه سلامت روان کمک کند و هم با بازنماییهای نادرست، به استیگما و سوبرداشتها دامن بزند.
فلورنس پیو حالا دیگر فقط یک بازیگر جوان و مستعد نیست بلکه او خودش تبدیل به تصویر زنانی شده است که نمیتوان از آنها عبور کرد، حتی اگر داستان تمام شده باشد.
داستان واقعی علی اشرف پروانه، قاتل و سارق فراری ایرانی، الهامبخش سریال «وحشی» است؛ مردی که با فرارهای خارقالعادهاش از زندان به نماد جنایی رسانهها بدل شد.
در سالهای اخیر سریالهای پلیسی-جنایی معمایی، بهویژه در پلتفرمها، با استقبال زیادی همراه بودهاند. آثاری مثل «پوست شیر»، «افعی تهران»، «داریوش» و «وحشی»، موفق شدهاند تماشاگران زیادی را به خود جلب کنند.
سینما با قدرت روایتگری خود میتواند هم به آگاهیبخشی و درمان در حوزه سلامت روان کمک کند و هم با بازنماییهای نادرست، به استیگما و سوبرداشتها دامن بزند.
فلورنس پیو حالا دیگر فقط یک بازیگر جوان و مستعد نیست بلکه او خودش تبدیل به تصویر زنانی شده است که نمیتوان از آنها عبور کرد، حتی اگر داستان تمام شده باشد.
داستان واقعی علی اشرف پروانه، قاتل و سارق فراری ایرانی، الهامبخش سریال «وحشی» است؛ مردی که با فرارهای خارقالعادهاش از زندان به نماد جنایی رسانهها بدل شد.
در سالهای اخیر سریالهای پلیسی-جنایی معمایی، بهویژه در پلتفرمها، با استقبال زیادی همراه بودهاند. آثاری مثل «پوست شیر»، «افعی تهران»، «داریوش» و «وحشی»، موفق شدهاند تماشاگران زیادی را به خود جلب کنند.
سینما با قدرت روایتگری خود میتواند هم به آگاهیبخشی و درمان در حوزه سلامت روان کمک کند و هم با بازنماییهای نادرست، به استیگما و سوبرداشتها دامن بزند.
فلورنس پیو حالا دیگر فقط یک بازیگر جوان و مستعد نیست بلکه او خودش تبدیل به تصویر زنانی شده است که نمیتوان از آنها عبور کرد، حتی اگر داستان تمام شده باشد.
داستان واقعی علی اشرف پروانه، قاتل و سارق فراری ایرانی، الهامبخش سریال «وحشی» است؛ مردی که با فرارهای خارقالعادهاش از زندان به نماد جنایی رسانهها بدل شد.
در سالهای اخیر سریالهای پلیسی-جنایی معمایی، بهویژه در پلتفرمها، با استقبال زیادی همراه بودهاند. آثاری مثل «پوست شیر»، «افعی تهران»، «داریوش» و «وحشی»، موفق شدهاند تماشاگران زیادی را به خود جلب کنند.