«افعی تهران» بهواسطه بهرهمندی از داستانی گیرا که آبستن تعلیقهایی عمیق است و رعایت اسلوب سریالسازی مدرن جهانی، توانست تراز شاخصی برای تولیدات سکوهای نمایش خانگی باشد.
نقد
درباره سریال «در انتهای شب»
همه ما زندانی هستیم. زندانی سلولهایی که دیوارهایش را بی آن که بدانیم، خودمان ساختهایم و «در انتهای شب» قصه همین زندانیهاست!
نگاهی به سریال «افعی تهران»
«افعی تهران» الگوی درستی از یک سریال با زبان جهانی است که میتواند مخاطب بینالمللی داشته باشد.
نگاهی به دو قسمت اول سریال «در انتهای شب»
آیدا پناهنده فیلمساز ایرانی که با آثاری چون «ناهید»، «اسرافیل» و «تیتی»، موفقیتهای زیادی کسب کرده است، سریال جدیدش «در انتهای شب» نشاندهنده بلوغ فیلمسازی او و تواناییاش در شرایط سخت فیلمسازی است.
نگاهی به فیلم جدید آن هاتاوی
فیلم «غریزه مادری» با ایجاد حس بیاعتمادی و ترس، داستان مادرانی را روایت میکند که پس از مرگ کودکشان، به دلیل حسادت و خودخواهی دست به اعمال خشونتآمیز میزنند.
نگاهی به قسمت اول سریال «در انتهای شب»
باورپذیری مهمترین چالش سریال اول آیدا پناهنده است که باید منتظر ماند تا چگونگی ارائه آن از سوی کاراکترها و پیشبرد قصه مشخص شود.
راما قویدل از «افعی تهران» نوشت
«افعی تهران» به قولِ میگل دو اونامونو از سرشت سوگناک و محتوم زندگی میگوید؛ از رنجی که برده و هماره میبریم.
«روز مبادا» نشان میدهد مرگ بالاترین نشان حک شده بر دیواره مندرج زندگی است و باید دست و دلبازانه، بیحساب و کتاب و بیقید و شرط عاشق زیستن شد.
قسمت اول «در انتهای شب» در مجموع رضایتبخش بود و میتوان گفت اکثریت مخاطبان قسمتهای بعدی را هم از سر کنجکاوی دنبال خواهند کرد.
نگاهی به «در انتهای شب» با پخش قسمت اول
پناهنده در انتخاب بازیگران اصلی «در انتهای شب» موفق عمل کرده و آن را به یکی از نقاط قوت کار تبدیل کرده است.
