زهره زنی است که نه تنهایی را خوب بلد است و نه حضور سالم در اجتماع را البته باید به او حق داد، چراکه زهره قربانی زخمی عمیق است که در روانشناسی به آن «ترومای بین نسلی» می‌گویند.