سریال «افعی تهران» به زیبایی روابط پدر و فرزندی را از نسلی به نسل دیگر به نمایش می‌گذارد و بسیار ظریف به نشانه‌های حتی ژنتیک خشونت که بر اساس داده‌های علمی غیرقابل انکار هستند، می‌پردازد.

قصه «در انتهای شب»، قصه اپیدمی و روزمره و مکرر ماست. گویی سختی‌ها لزوما آدمی را بهتر نخواهد کرد.