لباس‌هایی که بر تن اهالی «وحشی» دیده می‌شوند، ساکتند اما صدا دارند؛ خاکستری‌های غلیظ، سیاه و گاه آبی تیره و سبز لجنی، فریاد درون آدم‌های خسته‌ای است که نای حرف زدن ندارند.