یک سریال شاهکار چه ویژگیهایی دارد؟ رمز ماندگاری آن چیست؟ چه زمانی مخاطب و منتقد در مورد یک سریال نظر مثبت مشترکی دارند و آن را یک اثر هنری میدانند؟ با هم بخوانیم.
«فقط قتلهای داخل ساختمان» سریالی است که با ترکیب هوشمندانه کمدی و جنایت، کلیشههای ژانر را میشکند و با پادکستمحور کردن داستان، بیننده را به یک کارآگاه تبدیل میکند.
چند سریال برتر Nordic Noir در فیلمنت، از مناظر یخزده ایسلند تا خیابانهای خاکستری کپنهاگ، با روایتهایی پرتعلیق و تاملبرانگیز، شما را به عمق جنایت و روان آدمی میبرند.
«عشق، دروغ، خونریزی» ترکیبی جسورانه از عشق، جنایت و جاهطلبی است که با کارگردانی هنرمندانه رز گلس و بازیهای درخشان، تماشاگر را به سفری پرشور و تاملبرانگیز در دهه ۱۹۸۰ میبرد.
در سالهای اخیر سریالهای پلیسی-جنایی معمایی، بهویژه در پلتفرمها، با استقبال زیادی همراه بودهاند. آثاری مثل «پوست شیر»، «افعی تهران»، «داریوش» و «وحشی»، موفق شدهاند تماشاگران زیادی را به خود جلب کنند.
سریال «پوکر فیس» با بازی درخشان ناتاشا لیون، ترکیبی از نوستالژی سریالهای جنایی و طنز قوی است که با یک کارآگاه باهوش و بامزه و حاشیههای آمریکا، تماشاگر را به سفری پرتعلیق دعوت میکند.
«آیلین» تریلری روانشناختی و درخشان است که در زمستان سرد ماساچوست، قصه میل، سرکوب و رهایی را با بازیهای بینقص آن هاتاوی و توماسین مککنزی روایت میکند.
سریال «نیلوفر سفید» با ساختار آنتولوژیک، بازیهای درخشان و طنزی تلخ، تجربهای منحصربهفرد از درام، جنایت و نقد اجتماعی را در فضایی اغواگرانه و مرموز خلق میکند.