بررسی سریال «دختران کوچه غم»؛ بازسازی نوستالژیک دهه ۵۰ و ۶۰
به گزارش فیلم نت نیوز، سریال «دختران کوچه غم» که در دهه ۵۰ و ۶۰ شمسی روایت میشود، بهخوبی فضای نوستالژیک و اجتماعی آن دوران را در طراحی صحنه و استایل شخصیتها بازتاب داده است. این مجموعه که ابتدا بهعنوان یک فیلم سینمایی با نام «مسیح پسر مریم» ساخته شده بود، سرانجام در قالب یک مینیسریال منتشر شد.
دختران کوچه غم را در فیلم نت تماشا کنید
طراحی لباس، صحنه و موسیقی در تلفیق با یکدیگر مجموعه ای را ساخته اند که با نام فیلم همخوانی دارد. فضای سرد و خاکستری و تیره فیلم با تاثیر از موسیقی ، داستان تلخ خواهر و برادری را روایت می کند. با توجه به اینکه داستان در سالهای پرتحول دهه ۵۰ میگذرد، طراحی صحنه بهگونهای انجام شده که ترکیبی از خانههای سنتی، کوچههای قدیمی و فضاهای عمومی متناسب با آن دوره را تداعی کند. استفاده از دکورهای چوبی و جزئیات نوستالژیک در پسزمینه، حس واقعگرایی و اصالت را به محیط های داخلی و خارجی بخشیده است.
در طراحی لباس هم تلاش شده تا حس و حال آن دوران را زنده کند. طراح لباس این سریال، نیاز حمیدی، با دقت در جزئیات و انتخاب پارچههایی متناسب با فضای داستان، استایلی خلق کرده که کاملاً با حال و هوای اجتماعی آن زمان هماهنگ است.

استایل شخصیتها؛ ترکیبی از سنت و تغییرات مدرن
استایل شخصیتهای زن در سریال، متاثر از مد آن دوران، شامل مانتوهای ساده با برشهای کلاسیک، روسریهای کوچک با گرههای خاص و آرایشهای ملایم است. بازیگرانی مانند المیرا دهقانی و پانتهآ پناهیها با پوششهایی که بازتابی از سبک زنان ایرانی در آن دوره است، در نقشهای خود ظاهر شدهاند.
همچنین، شخصیتهای مرد مانند امیر نوروزی و بهرام ابراهیمی کتوشلوارهایی با یقههای پهن، پیراهنهای طرحدار و مدلهای مو الهامگرفته از آن دوران را به نمایش میگذارند.
بازتاب هویتی یک دوران خاص
به نظر می رسد سریال دختران کوچه غم با ترکیب صحیح طراحی صحنه و استایل شخصیتها، توانسته حس و حال دهه ۵۰ و ۶۰ را بهخوبی بازسازی کند. استفاده از جزئیات ظریف در پوشش، گریم و فضاهای شهری، این مجموعه را از نظر بصری جذاب کرده و در راستای ایجاد همذاتپنداری مخاطبان با شخصیتها موثر بوده است.