بهترین بازیگران نقش گنگستر در تاریخ سینما
به گزارش فیلمنت نیوز، فیلمهای گنگستری به آثاری گفته میشوند که موضوع آنها بر باندها و گروههای تبهکاری و جنایات سازمان یافته تمرکز دارد. در بحثهای مربوط به ژانرشناسی بعضی از منتقدان این فیلمها را یک ژانر مستقل و بعضی آن را یک زیرژانر از ژانر جنایی میخوانند. در این فیلمها اغلب شاهد دستهای از افراد هستیم که برای انجام یک عمل غیرقانونی خاص گردهم می آیند و یک گروه را تشکیل میدهند. اگر بپذیریم که فیلمهای گنگستری یک ژانر مستقل به شمار میآیند باید گفت ژانر گنگستری یکی از ژانرهای پرطرفدار و تاثیرگذار در تاریخ سینما است که با شخصیتهای پیچیده و داستانهای جذاب توانسته است مخاطبان بسیاری را جذب کند. بازیگرانی که در این فیلمها نقش گنگسترها را ایفا کردهاند با بازیهای قوی و درک عمیق از شخصیتهای خود، به تاریخ سینما جایگاه ویژهای دادهاند. در این مطلب به معرفی بهترین بازیگران نقش شخصیت های گنگستر در سینما میپردازیم و نقشهای مهم آنها را در این ژانر بررسی خواهیم کرد. البته ناگفته پیداست نام های زیادی نیز از قلم افتاده است از جرج رافت بازیگر مطرح سینمای آمریکا در دهه سی میلادی که با رد کردن نقش سم اسپید در فیلم «شاهین مالت» شانس به دست آوردن شهرتی عظیم را از دست داد تا ادوارد جی رابینسون بازیگر اسطوره ای سینمای کلاسیک فیلم «سزار کوچک» که جایگاه اسطوره ای در این ژانر دارد.
۱. مارلون براندو در نقش ویتو کورلئونه (پدرخوانده)
یکی از معروفترین نقشهای گنگستری تاریخ سینما متعلق به مارلون براندو در فیلم «پدرخوانده» (۱۹۷۲) ساخته سترگ فرانسیس فورد کوپولا است. براندو در این فیلم نقش ویتو، رییس خانواده مافیایی کورلئونه را ایفا کرده است. او با بازی در این نقش، موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد و این نقش را به یکی از نمادین ترین کاراکترهای تاریخ سینمای جهان بدل کرد به طوری که دو سال بعد از او رابرت دنیرو آن نقش را ایفا کرد و او نیز برنده جایزه اسکار شد. اهمیت ویتو کورلئونه در دنیای فیلم های گنگستری به واسطه نوع شخصیت پردازی آن است تا قبل از به تصویر کشیده شدن این شخصیت، اکثریت کاراکترهای این ژانر آدمکش هایی خشن و بی رحم بودند که هیچ بویی از عاطفه نبرده بودند برای مثال کاراکتر ماندگار تام پاورز با بازی جیمز کاگنی در «دشمن مردم» را به خاطر بیاورید که با خشونت با پارتنر خود رفتار می کرد او را با ویتو کورلئونه مقایسه کنید که خطاب به نزدیکانش از اهمیت خانواده می گفت و ساعت ها با نوه خود وقت می گذاشت و معتقد بود بچه هایش را لوس بار آورده است. ویتو کورلئونه از این نظر انقلابی در دنیای سینمای گنگستری به راه انداخت به طوری که نقش های گنگستری پس از آن به این دیدگاه و نگاه ویتو توجه داشته اند.
ویژگیهای مهم بازی مارلون براندو
صدای خاص و بیان منحصر به فرد: براندو با استفاده از صدای خاص و حرکات بدنی دقیق، شخصیت ویتو کورلئونه را به شکلی بینظیر به نمایش گذاشت.
تسلط بر شخصیتهای پیچیده: او توانست قدرت و مهربانی را در یک شخصیت واحد ترکیب کند و این ویژگیها در طول فیلم به تدریج برای مخاطب روشن میشد.
۲. آل پاچینو: از مایکل کورلئونه تا تونی مونتانا
آل پاچینو، با بازی در نقش مایکل کورلئونه در «پدرخوانده»، توانست یکی از پیچیدهترین شخصیتهای گنگستری را به نمایش بگذارد. او در فیلم «صورت زخمی (۱۹۸۳)» نیز نقش تونی مونتانا را بازی کرد، شخصیتی که با جاهطلبی و خشونت خود به یکی از نمادهای فرهنگ گنگستری تبدیل شد. پاچینو در سه دهه اول بازیگری اش نقش هایش را جوری انتخاب می کرد که اغلب یا گنگستر بودند یا مرد قانون و در اغلب این آثار نیز حضوری چشمگیر داشت. در کنار «پدرخوانده» ها و «صورت زخمی» به «دنی براسکو»، «دیک تریسی»، «راه کارلیتو» نیز می توان اشاره کرد. پاچینو در اواخر دوره بازیگری اش یعنی در همین سال های اخیر نیز در نقش جیمی هافا در فیلم درخشان گنگستری «مرد ایرلندی» حضوری خاطره انگیز داشت. فیلمی که برای بسیاری از اهالی سینما یادآور آواز قوی جان فورد در ژانر وسترن و فیلم «مردی که لیبرتی والانس را کشت» است.
دلایل موفقیت آل پاچینو
تسلط بر شخصیتهای متناقض: پاچینو در آثار شاخص گنگستری اش نشان داد که میتواند شخصیتی را بازی کند که همزمان خشونت و پیچیدگی درونی را به خوبی نمایش دهد.
دیالوگهای معروف: دیالوگ «به دوست کوچکم سلام کن» از صورت زخمی به یکی از مشهورترین جملات تاریخ سینما تبدیل شده است. جمله مشهور دیگر او در سینمای گنگستری جایی است که رو به برادر خیانتکارش می کند و می گوید: «فردو، تو قلب من رو شکوندی.»
۳. رابرت دنیرو: همکاریهای موفق با اسکورسیزی
رابرت دنیرو یکی از بزرگترین بازیگران گنگستر در تاریخ سینما است. او با همکاریهای متعددش با کارگردان مشهور، مارتین اسکورسیزی، در فیلمهای رفقای خوب (۱۹۹۰) و «کازینو» (۱۹۹۵) و «مرد ایرلندی» (۲۰۱۹)، نقشهای گانگستری را به شکلی فراموشنشدنی ایفا کرد. دنیرو در فیلم های غیر از اسکورسیزی نیز در این ژانر شمایلی شناخته شده است او با بازی در نقش نودلس در فیلم «روزی روزگاری در آمریکا» و ویتو کورلئونه در «پدرخوانده ۲» اعتباری همیشگی برای خود در این ژانر به دست آورد. دنیرو یکی از فیلم های جمع و جور و درخشان این ژانر یعنی فیلم «داستان برانکسی» را نیز کارگردانی کرده است.
ویژگیهای مهم بازیگری رابرت دنیرو
رابطه با اسکورسیزی: همکاریهای دنیرو با اسکورسیزی باعث خلق شخصیتهایی شد که در آنها خشونت، احساسات و شخصیتهای پیچیده به خوبی ترکیب شدهاند.
تسلط بر بازیهای احساسی و خشونتآمیز: دنیرو در همکاری هایش با اسکورسیزی و همینطور کوپولا و لئونه توانست با نمایش احساسات عمیق و در عین حال خشونت بیرحمانه، شخصیتهایی به یادماندنی بسازد.
۴. جو پشی: شخصیتهای بیرحم و غیرقابل پیشبینی
جو پشی با بازی در نقشهای گنگستری در فیلمهایی مانند «رفقای خوب» (۱۹۹۰) و «کازینو» (۱۹۹۵)، توانست شخصیتهای بیرحم و غیرقابل پیشبینی را خلق کند. او برای ایفای نقش تامی دیویتو در «رفقای خوب» اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرد. جو پشی در فیلم «مرد ایرلندی» نیز یک بازگشت باشکوه به سینما و ژانر گنگستری داشت به طوری که خیلی از منتقدان بازی او را نسبت به دو ستاره مطرح فیلم یعنی پاچینو و دنیرو ترجیح دادند و نوشتند که پشی در این فیلم حضوری ماندگارتر داشت. چهره و میمیک صورت پشی چنان مناسب نقش های شخصیت های خرده پای سینمای گنگستری است که کمتر بازیگری را می توان جایگزین او در آن فیلم ها کرد
ویژگیهای خاص بازیگری جو پشی
خشونت و شوخطبعی: پشی در فیلم هایش توانایی این را داشت که بهطور همزمان خشونت و لحظات شوخطبعی را نشان دهد.
توانایی در ایجاد تعلیق: با استفاده از دیالوگها و بازیهای چشمگیر، او موفق شد حس تعلیق و هیجان را در فیلمهای گنگستری خلق کند.
۵. جک نیکلسون: در دنیای گانگستری
جک نیکلسون با بازی در نقش پیچیده فرانک کاستلو در فیلم «رفتگان» (۲۰۰۶) ساخته اسکورسیزی توانست شخصیت گنگستر متفاوتی را به نمایش بگذارد. نیکلسون در این فیلم در نقش کاستلو، رییس باند مافیا ظاهر شد و نشان داد که قادر است نقشهایی با ابعاد روانی پیچیده را همچون دیگر نقش های معروف کارنامه اش ایفا کند. اگر نسخه هنگ کنگی فیلم «روابط جهنمی» ساخته مشترک اندرو لاو و آلن مک همان اثری را که «رفتگان» بازسازی آن است دیده باشید احتمالا همچون من معترف می شوید که نیکلسونِ فیلم اسکورسیزی یکی از معدود بخش های بهتر شده نسخه هنگ کنگی است. جک نیکلسون پیش از این در فیلم درام جنایی زندگینامه ای «هافا» ساخته دنی دویتو نیز به دنیای گنگسترها رفته بود.
ویژگیهای برجسته جک نیکلسون
کاراکترهای چندبعدی: نیکلسون با ایفای نقش شخصیتهایی که دارای لایههای مختلف بودند، توانست تاثیر زیادی در سینما بگذارد.
توانایی در ایجاد احساسات متناقض: نیکلسون به خوبی توانست در نقشهای خود احساسات مختلفی از ترس تا احترام را منتقل کند.
۶. جیمز گاندولفینی در نقش تونی سوپرانو
اگر یک نقش و یک بازیگر را معادل ویتو کورلئونه و براندو در نظر بگیریم که همان تک نقش و تک اثر کافی است تا او را یکی از بزرگان سینمای گنگستری بنامیم بدون شک آن بازیگر جیمز گاندولفینی و آن نقش تونی سوپرانو است. گاندولفینی در نقش تونی سوپرانو رییس یک خانواده مافیایی ایتالیایی آمریکایی در مجموعه سوپرانوز بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷ چنان دلربایی کرد که بسیاری با وجود ارتقای سطح سریال های تلویزیونی و شبکه های خانگی همچنان این مجموعه را کامل ترین سریال تلویزیونی تاریخ تلویزیون آمریکا می دانند. از کاراکتر تونی سوپرانو به عنوان یکی از تاثیرگذارترین شخصیت های تاریخ تلویزیون نیز یاد می شود تاثیر این کاراکتر بر شخصیت های محبوب تلویزیونی مانند والتر وایت به وضوح مشخص است.
ویژگی های شاخص جیمز گاندولفینی
بدن بازیگر: جیمز گاندولفینی به واسطه فیزیکی که داشت برای نقش شخصیت های تبهکار پرصلابت که زیردستانش از او حساب می بردند، خیلی مناسب بود.
دیالوگ معروف: در نهایت دوستانت تو رو ناامید میکنند. خانواده. اونا کسایی هستن که میتونی بهشون اتکا کنی.
۷. جیمز کاگنی از دشمن مردم تا فرشتگان آلوده صورت
اگر فیلم های «بانی و کلاید» و بلافاصله پس از آن «پدرخوانده» را نقاط عطف سینمای گنگستری بنامیم، جیمز کاگنی بی تردید مهم ترین بازیگر سینمای گنگستری در دوران پیش از این نقاط عطف است. کاگنی سال ۱۹۳۱ با فیلم «دشمن مردم» به شهرت رسید از این فیلم به عنوان یکی از نخستین آثار گنگستری شاخص تاریخ سینما یاد می شود، منتقدان همواره سه فیلم «سزار کوچک»، «دشمن مردم» و «صورت زخمی» را به عنوان پیشگامان ژانر گنگستری در هالیوود قلمداد می کنند و سه بازیگر آن فیلم ها نیز هر کدام به نوعی اسطوره های این ژانر شناخته می شوند. کاگنی البته برخلاف دو ستاره دیگر آن فیلم ها، آثار شاخص متعددی در این ژانر ایفا کرد که از جمله آنها می توان به «فرشتگان آلوده صورت» و «اوج التهاب» اشاره کرد.
ویژگی های شاخص جیمز کاگنی
چشمان و نوع نگاه بازیگر: نوع نگاه و حرکت چشمان کاگنی چنان ویژه و منحصر به فرد بود که بسیاری او را یک گنگستر مادرزاد می خواندند نگاه های همراه با شرارت و کینه که نشان کاگنی روی تعدادی از مشهورترین فیلم های کلاسیک گنگستری است.
۸. پل مونی از صورت زخمی
همانطور که خیلی ها می دانند فیلم «صورت زخمی» با بازی آل پاچینو نسخه بازسازی یک فیلم کلاسیک اثر هاوارد هاکس است فیلمی که در کنار دو اثر «سزار کوچک» و «دشمن مردم» به عنوان فیلم های پیشروی این گونه سینمایی شناخته می شوند. ستاره آن فیلم پل مونی بود همان کسی که الهام بخش تونی مونتانای الیور استون در ساخت «صورت زخمی» شد. مونی همان بازیگری است که فرانسیس فورد کوپولا از او در کنار براندو به عنوان بزرگترین بازیگران تاریخ سینما یاد کرده است. پل مونی البته بعدها در فیلم های سبک درام زندگینامه ای بیشتر درخشید و آثار ماندگاری در آن گونه ها از خود به یادگار گذاشت بااین حال تاثیر «صورت زخمی» چنان زیاد بود که نمی توان از مونی به عنوان یکی از بزرگان این ژانر یاد نکرد.
ویژگی های شاخص پل میونی
تنوع در ایفای نقش: پل مونی را به واسطه ایفای نقش های متعدد در یک بازه زمانی کوتاه و کسب موفقیت در اغلب این نقش ها می توان مرد هزار چهره سینما خطاب کرد کسی که در یک دهه در نقش گنگستری سرشناس، نویسنده ای نامدار و دانشمندی پیشرو ایفای نقش کرد و در همه آنها تحسین ها را برانگیخت.
۹. چاز پالیمنتری از داستان برانکسی تا این را تحلیل کن
در فیلم «این را تحلیل کن» ساخته هارولد رمیس که یک پارودی درخشان از سینمای گنگستری شناخته می شود دو گنگستر کهنه کار وجود دارند که رودرروی هم قرار می گیرند؛ رابرت دنیرو و چاز پالیمنتری. پالیمنتری البته اینجا اولین بار نبود که در این گونه سینمایی نقش آفرینی کرده بود او پیش تر بازیگر نقش اصلی فیلم گنگستری خوش ساخت «داستان برانکسی» ساخته رابرت دنیرو بود شمایلی که پالیمنتری در آن فیلم ارائه می دهد نشان می دهد که باید او را یکی از بهترین گزینه های نقش های گنگستری تاریخ سینما خواند.
ویژگی های شاخص چاز پالیمنتری
چهره و استایل بازیگر: بعید است در نگاه اول حس نکنید که چاز پالیمنتری از دنیای گنگسترها پا به سینما گذاشته است این بازیگر چنان چهره ای گنگسترگونه دارد که گویی یک گنگسترخرده پا بوده که به واسطه علاقه به سینما دنیای تبهکاری را رها کرده است.
۱۰. وارن بیتی
نمی توان از ژانر گنگستری صحبت کرد ولی از «بانی و کلاید» و ستاره آن وارن بیتی بازیگر خوش سیمای آمریکا در دهه های ۶۰ و ۷۰ میلادی سخنی به میان نیاورد. وارن بیتی برادر کوچک تر شرلی مک لین بعد از ورود توفانی خواهرش به سینما در دهه شصت با فیلم «شکوه علفزار» به شهرت رسید. بیتی اما در نقش کلاید بارو در فیلم «بانی و کلاید» ساخته آرتور پن تصویر تازه ای از شخصیت های گنگستر ارائه داد، ضدقهرمان های محبوبی که با وجود رذالت ها و شرارت های شان وقتی به دست قانون گرفتار یا کشته می شدند حس همدردی مخاطب را برمی انگیختند. لحظه ای که وارن بیتی در نقش کلاید بارو با میوه ای در دهان به نگاه های همراه با معصومیت بانی پارکر با عینکی شکسته پاسخ می دهد یکی از قله های ژانر گنگستری به شمار می آید.
ویژگیهای شاخص وارن بیتی
دیالوگ معروف: دیالوگ «ما بانک می زنیم» از وارن بیتی و فی داناوی در فیلم «بانی و کلاید» یکی از مشهورترین دیالوگ های ژانر گنگستری شناخته می شود. این دیالوگ به واسطه لحن ادای آن توسط این دو بازیگر بسیار محبوب و مشهور است.