«در انتهای شب»؛ داستان یک نرمش قهرمانانه
- 2 دقیقه مطالعه
داستان «در انتهای شب» در پروسه طراحی خود، از یک زوج آسیب‌پذیر رونمایی می‌کند که این محدودیت کاراکتر، بهره‌برداری هوشمندانه‌ای از باگ‌های شخصیتی و آدم‌های اطراف این زوج به عمل می‌آورد.
به گزارش فیلم‌نت نیوز، مینی‌سریال «در انتهای شب» محصول اختصاصی فیلم‌نت یکی از آثار وسوسه‌انگیز این روزهای شبکه نمایش خانگی است؛ کاری که تلاش دارد تا با بسط مفهومی تعلیق در هر قسمت خود، علاوه بر رمزگشایی‌هایی پی‌درپی، سهم درستی از منطق روایی در یک داستان امروزی ایفا کند.
داستان در پروسه طراحی خود، از یک زوج آسیب‌پذیر رونمایی می‌کند که این محدودیت کاراکتر، بهره‌برداری هوشمندانه‌ای از باگ‌های شخصیتی و آدم‌های اطراف این زوج به عمل می‌آورد و به همین دلیل است که علاوه بر خط روایی قدرتمند تعلیق در داستان، شاهد پیرنگ‌هایی عاشقانه، اجتماعی و کاری در دل این سریال هستیم. آمیختگی این جوانب با یکدیگر و همراستایی در پروار کردن هسته مرکزی روایت، سبب شده تا «در انتهای شب» جذابیت‌های ساختاری بسیاری برای مخاطبش داشته باشد. این جذابیت زمانی اثرگذاری بیشتری دارد که می‌بینیم تشتت هارمونیک هوشمندانه‌ای در مهندسی روایت هر قسمت به عمل آمده به‌طوری‌که تاکنون که چهار قسمت از این سریال منتشر شده، داستان همواره در یک حالت پینگ‌پنگی میان جوانب مختلف داستان در رفت‌وآمد است و همین سبب میشود تا علیرغم ورود داستان به مباحث مختلف، آدم‌های دیگری نیز به روایت ورود کنند که بار جذابیت داستان را بیشتر کرده است.
سریال برای ورود به چنین اتمسفری، یک افتتاحیه درخوری دارد. داستان مهیب اتوبوس اشتباهی، نوید یک کار پرتعلیق را دارد. تا پایان قسمت دوم، سریال روی لبه باریکی از کنش‌مندی قهرمانانش در حرکت است و به‌نوعی علاوه بر دانه‌پاشی، به تشریح وضعیت می‌پردازد. رسالت اصلی سریال اما از قسمت سوم آغاز میشود؛ قسمتی که تعیین‌کننده بود و نشان می‌داد حالا که سریال، یک وضعیت خاص را تشریح کرده و همه چیز همان‌گونه خطی و طبق پیش‌بینی مخاطب پیش رفت، اکنون چه مسیر دراماتیکی را در پیش خواهد گرفت.
از قسمت سوم، مهندسی خوبی برای فضاسازی‌های جدی در یک دوران جدیدی از زندگی قهرمان‌ها شکل می‌گیرد که همان مولفه‌های پرتعلیق را در پیش می‌گیرد و می‌تواند جذابیت‌های خود را برای مخاطب بیشتر کند؛ جذابیتی که تا پایان قسمت چهارم حفظ شده و اکنون با رویه‌ای که داستان در پیش گرفته و المان‌ها روانشناختی، به‌شکلی گل‌درشت‌تر در پروسه داستانی نمود پیدا کرده، توانسته مخاطب خود را به دنبال کردن این قصه ترغیب کند.
البته که تصور میشود داستان، هر چه جلوتر می‌رود از آن شکل خاص بودن خود جدا شده و عمومیت بیشتری پیدا می‌کند. این فضا، با ورود کاراکتر ثریاخانم و دوقطبی معناداری که میان ماهی و ثریا شکل گرفته، علاوه بر افزایش بار رومنس داستان، سبب شده تا جذابیت‌های یک داستان خاص، حالا طیف‌های بیشتری از مخاطبان را دربرگرفته و با قدرت بیشتری به‌نسبت قسمت‌های اول و دوم، به جلو پیش رود. این پیشروی از این حیث مهم تلقی میشود که سریال با در پیش گرفتن چنین سیاستی، از حیثیت حرفه‌ای خود عقب ننشسته و موفق شده تا با اقتدار ذاتی خود، علاوه بر مخاطبان خاص چنین روایت‌هایی، طیف‌های قشری‌نگرتری را با خود همراه کند که این مهم، یک امتیاز خوب برای این سریال قلمداد میشود.
البته که در پیش گرفتن چنین رویه‌ای، همواره مسیرهایی تازه را در پیشگاه مخاطب قرار می‌دهد. این فضا، علیرغم اینکه حس کنجکاوی مخاطب را برای پیگیری داستان بیشتر می‌کند اما در مقام چالشی بزرگ برای سریال به حساب می‌آید که تا چه اندازه می‌تواند با فضاسازی‌های روایی جدید، از پس این مهندسی برآید. این چالش تا پایان قسمت چهارم، به نفع سریال و البته مخاطبانش تمام شده است. حال باید منتظر ماند و دید که چه طراحی‌هایی برای تداوم مسیر داستانی اندیشیده شده است. این چالش با توجه به محدودیت قسمت‌های باقیمانده، اشتیاق مخاطب را برای پیگیری داستان، بیشتر کرده است.
مجتبی اردشیری
نظرات
۱۹ دیدگاه. دیدگاه تازه ای بنویسید
بنظرم بیخود ازهم جدا شدن ،آنی تصمیم گرفت ماهی
سلام علیکم وقتتون بخیر
کاش در کنار نکات مثبتی که فرمودین در نمایشهای خانگی به خصوص این فیلم شئونات اسلامی واجتماعی وخانودگی هم در نظر گرفته میشد. آسیب این فیلم ها بیشتر از آثار مثبتش هست.
سریال واقعی ماتوفامیل ودوستان اینجوریش هست
چه اسیبی اخه؟این واقعا عالی نیست که مردم بجای نگاه کردن به اینستا و ماهواره یه فیلم واقعی و خوب از کشور خودشون نگاه کنن؟؟؟اینکه یه جوان ببینه چطور از هم پاشیدن زندگی میتونه چه اسیبهایی رو ایجاد کنه و درس بگیره واقعا اسیب زا هست؟فیلم بنظر من بسیار اموزنده .واقعی و دور از تعصب مردانه و زنانه داره پیش میره.
انقدر چشممون رو روی حقایق جامعه بستیم که تبدیل شدیم به یک جامعه بیمار و مفلوک این که دردهارو بیان نکنیم بخاطر شئونات اونارو کم رنگ نمیکنه
واقعیت خیلی اززندگی ها را بهترین شکل به تصویر کشیده ،یه دوستی انتقاد کرده بود از زاویه شئونات اسلامی ،والا بحق وعالی تونسته ضربه همون شئوناتی را که گفتید به زندگی نشون بده نمونه اش صیغه شدن که برگرفته از همون طرزفکر وعقیده اون دوست هست ،نه ازنظر گفتار نه پوشش هیچ ایرادی بهشون وارد نیست
نقد بسیار خوب و تامل برانگیزی‌ست.سپاس
فکر نمیکنم اجازه بدن سریال خط خودشو طی کنه
هر چند باری هدی زین العابدین بی نظیر بوده تا کنون
بهنام ازدواج موقت براش بهتره. چون دوست فوق العاده آیه.امام همسر خو بی نیست.
باسلام وعرض ادب و احترام.به نظر بنده یک فیلم احساسی و عاطفی می‌باشد.البته بستگی به نگرش بیننده می‌باشد.باتشکر فراوان.
مزخرف
با سلام
با یک کار نسبتا” متفاوت طرف هستیم…
آیدا پناهنده هفت سال پیش جایزه اسپشیال فستیوال کن رو گرفت و دربین سه زن کارگردان برتر اون سال قرار گرفت…
در انتهای شب یک کار پیشرو در سینمای فعلی کشوره..
دیالوگ ها و روابط بسیار عریان تر و بدیع هستند…
بازی قابل قبول شخصیت بهنام و همینطور ماهی…
سیر روایی بسیار روان و با ضرب آهنگ تند…
تعلیق در پایان هر اپیزود..
نامگذاری کلیدی هر اپیزود…
و بسیاری نکات دیگر نوید یک پکیج خوب و مینی سریال قابل قبولی رو میدن..
اما…
اگر نقبی به سریال های ساخته شده در سالهای اخیر بزنیم با یک تکرار مواجهیم اکثر سریالها شروع خوبی دارند و فیلمنامه قابل قبولی..
اما ناگهان در اپیزودهای پایانی سیر نزولی شروع میشود و پایانی بد..
شاید بواسطه برخی چارچوبها و منشورهای موجود…
اما هرچه هست امیدواریم گریبان این سریال خوش ساخت و کارگردان کاربلدش را نگیرد..
پارسا پیروزفر عالیه جذاب
سلام بسیاااااارسریال جذاب واموزنده ایه.کاش جوانان قدرزندگیهای خوبشونوبدونن.این سریال پراز درسه.
قسمت اول و دوم واقعا خاص و پر بود ولی ۲و۴ ان جذابیت را نداشت
سلام به نظرمن چون کارگردان خانوم بوده خیلی خوب تونسه حال وهوای زنان رو نشون بده وخیلی موضوع رو از زاویه جالبی نشون میده تا الان خیلی خوب بوده امیدوارم تا آخر جذاب باشه 🙏🙏
سریال عالیه ونفس گیر،خانم پناهنده زنده باشی وسلامت،بانوی هنرمندایرانی.
بسیارجذاب ونفس گیر…
خوب ساخته شده الان مشکل تمام افراد جامعه هست با تشکر از گارگردان