دی‌کاپریو، ملاعمر، داوینچی و دیگران

به گزارش فیلم‌نت نیوز، در اوایل دهه ۹۰ میلادی نقش آفرینی پسری جوان روبه‌روی رابرت دنیرو در فیلم «زندگی این پسر» چشم‌ها را به خود خیره کرد؛ بازیگری که گفته ‌می‌شد از بین ۴۰۰ نوجوان و جوانی که تست داده بودند انتخاب شده و آن نقش چالشی را مقابل رابرت دنیروی بزرگ ایفا کرده بود او کسی نبود جز لئوناردو دی‌کاپریو ستاره نامدار سینمای آمریکا و جهان که به اعتقاد بسیاری آخرین ستاره سنتی سینما است.

منتقدان در آن سال بازی دی‌کاپریو را در اولین حضور سینمای‌اش تحسین کرده و او را در ایفای نقش پیچیده توبی وولف نوجوان یاغی فیلم «زندگی این پسر» موفق خواندند. همین موفقیت باعث شد تا دی‌کاپریویی که سال‌ها پشت دروازه فیلم‌های هالیوود به انتظار نشسته بود فرصت را غنیمت بشمرد و تا به امروز بی وقفه و با کمترین شیب نزولی این مسیر را ادامه دهد. دی‌کاپریو همانطور که خودش گفته است در محله ای فقیرنشین بزرگ شده و البته مادری داشت که با اتومبیل مسافت زیادی را طی ‌می‌کرد تا پسرش در آن محله‌ها تحصیل نکند و آینده بهتری نسبت به بچه‌های هم محله ای‌اش داشته باشد؛ محله ای که خود لئو در توصیفش گفته است در آنجا فحشا، جنایت و خشونت بیداد می کرد.

همه آثار لئوناردو دیکاپریو در فیلم نت

یک سال بعد از «زندگی این پسر» دی‌کاپریو در کنار جانی دپ در فیلم «چه چیزی گیلبرت گریپ را آزار می‌دهد» در نقش نوجوانی دارای معلولیت ذهنی بازی خیره کننده ای از خود به نمایش گذاشت و توانست نامزد جایزه اسکار شود.

او تا به امروز از لحاظ سنی هفتمین جوان ترین بازیگر مردی است که نامزد جایزه اسکار شده است. در ادامه دهه ۹۰ میلادی دی‌کاپریو در فیلم پربازیگر «سریع و مرده»، فیلم عاشقانه «رومئو+ژولیت» و «اتاق ماروین» در کنار مریل استریپ و دایان کیتون بازی کرد تا سرانجام به پروژه «تایتانیک» رسید؛ فیلمی‌ که احتمالا آیندگان هم دی‌کاپریو را با آن بشناسند، عاشقانه ای در دل یک فیلم حماسی اثر جیمز کامرون که همه عوامل فیلم را به پادشاهی جهان رساند. بعد از موفقیت عظیم «تایتانیک» دی‌کاپریو یک دوره کوتاه افول را تجربه کرد همکاری‌اش با وودی آلن چنگی به دل نزد، در ادامه حتی کارش به نامزدی تمشک طلایی بدترین‌های هالیوود هم رسید او اما بلافاصله از این برهه ناامیدکننده زندگی اش عبور کرد و همکاری با اسکورسیزی فصل جدیدی از زندگی سینمایی او و اسکورسیزی را رقم زد.

خالق «گاو خشمگین» و «راننده تاکسی» گویا دنیروی خود را این بار در کوچه پس کوچه‌های لس آنجلس پیدا کرد، زوج اسکورسیزی/ دی‌کاپریو تا به امروز ۶ فیلم بلند سینمایی با همدیگر کار کرده اند که همگی به نوعی موفقیت محسوب ‌می‌شوند؛ «دار و دسته نیویورکی»، «هوانورد»، «رفتگان»، «جزیره شاتر»، «گرگ وال استریت» و «قاتلان ماه کامل» این ۶ همکاری را تشکیل ‌می‌دهند. همکاری این زوج سینمایی نزدیک به ۱.۳ میلیارد دلار فروش برای فیلم‌های شان به همراه داشته است و از این حیث نیز زوج اسکورسیزی/ دی‌کاپریو را ‌می‌توان یکی از موفق ترین‌های تاریخ سینما خواند.

گفته ‌می‌شود اسکورسیزی اولین بار نام دی‌کاپریو را در همان پروژه «زندگی این پسر» از زبان دنیرو شنیده بود و نزدیک به یک دهه بعد از این آشنایی همکاری این دو شکل گرفت؛ همکاری که بسیاری آن را به همان پرشوری زوج ماندگار اسکورسیزی/دنیرو قلمداد ‌می‌کنند و البته خبر خوشایند این است که احتمالا به زودی باید منتظر همکاری‌های بیشتر این دو هنرمند باشیم.

۵ حقیقت زندگی لئوناردو دی کاپریو که احتمالا خیلی‌ها با آن آشنایی نداشته باشند.

چرا لئوناردو؟

مادر لئوناردو دی کاپریو در سفری که به همراه همسرش به ایتالیا داشت هنگام تماشای یکی از نقاشی‌های لئوناردو داوینچی در موزه اوفیتزی فلورانس اولین لگدهای فرزندش را حس کرد او از همان جا تصمیم گرفت اسم پسرش را لئوناردو بگذارد و مطمئنا هرگز گمان نمی‌کرد پسرش روزی شهرتی همپای نقاش اسطوره ای عصر رنسانس پیدا کند به طوری که دیگر با شنیدن نام لئوناردو تنها داوینچی در ذهن تداعی نشود و دی‌کاپریو نیز به ذهن خطور کند. البته جالب است بدانیم در ابتدای حضور دی کاپریو در صنعت سرگرمی به او توصیه شد که نامش را تغییر دهد زیرا گفته ‌می‌شد این اسم مشکلاتی را برای یک ستاره ایجاد ‌می‌کند. لئوناردو دی‌کاپریو در دهه ۸۰ میلادی نزدیک به ۱۰۰ تست بازیگری را بدون اینکه شغلی به دست آورد پشت سر گذراند به طوری که حتی یکی از وکلای این بازیگر خردسال به او توصیه کرده بود که نام «خارجی» اش را به یک نام آمریکایی تر تغییر دهد تا مخاطبان آمریکایی را جذب کند.

از کجا شروع شد

دی‌کاپریو از معدود بازیگرانِ کودک موسوم به چایلداستار است که توانست مسیر حرفه ای خود را تداوم ببخشد و خود را در این صنعت حفظ کند. دی کاپریو کار خود را با تبلیغات تلویزیونی شروع کرد. مادرش او را در دوران نوجوانی به تست‌های بازیگری می‌برد و اولین نقش لئو دی کاپریو مربوط به ۱۴ سالگی اش است که برای ماشین‌های اسباب بازی برند مچ‌باکس تبلیغات انجام ‌می‌داد.

مواد مخدر؟ نه اهلش نیستم

سلبریتی که شهرت و محبوبیت و پول را در سن خیلی پایین تجربه کند بعضا موجب ‌می‌شود در سنین جوانی در دام اعتیاد گرفتار شود و این مختص هالیوود هم نیست در فرهنگ‌های مختلف این اتفاق رخ داده است برای دی کاپریو اما اینگونه نبوده است دی‌کاپریو هیچگاه نزدیک به مواد مخدر نشده است. گفته ‌می‌شود سیگار الکترونیکی استعمال ‌می‌کند با این حال هرگز مواد مخدر مصرف نکرده است. گفته ‌می‌شود دی کاپریو چنان با مواد مخدر ناآشنا است که در طول فیلمبرداری فیلم گرگ وال استریت، از یک متخصص مواد مخدر سر صحنه مشورت ‌می‌گرفته تا صحنه‌های مربوط به مصرف مواد را بازی کند.

دی‌کاپریو و ملا عمر

جمله ای منتسب به همفری بوگارت است که ‌می‌گوید ستاره آن کسی است که مردم در کوچه پس کوچه های شهر کراچی پاکستان هم او را ‌بشناسند (نقل به مضمون)، لئوناردو دی‌کاپریو تا به امروز یکی از عینی‌ترین نمونه‌های این توصیف ستارگی است. جالب است بدانیم در سال ۱۹۹۷ بعد از موفقیت چشمگیر «تایتانیک» موجی از لئو شیدایی یا همان علاقه افراطی به این بازیگر در سراسر جهان به وجود آمد به طوری که مثلا مدل موی لئو در کشوری مانند افغانستان که آن زمان تحت سلطه طالبان به رهبری ملا عمر بود، ممنوع اعلام شد.

اوضاع همیشه خوب نبوده!

همه ما لئو دی کاپریو را به عنوان یکی از بهترین بازیگران دوران خود ‌می‌شناسیم، اما او همیشه اینطور نبوده است. در واقع، دی کاپریو بعد از تایتانیک و قبل از همکاری با اسکورسیزی در سال ۲۰۰۱ نامزدی تمشک طلایی بدترین بازیگر مرد را برای بازی در فیلم ساحل ساخته دنی بویل به دست آورد و البته شانس آورد که جان تراولتا آن سال از او هم بدتر بود. ساحل که با نقدهای منفی بسیار زیادی مواجه شد نزدیک بود به حرفه این بازیگر جوان در آن‌ها سال‌ها پایان بدهد.

حالا دوباره به ادامه زندگی سینمایی دی کاپریو بپردازیم، لئو فارغ از همکاری‌ باشکوهش با اسکورسیزی که در بالا به آن اشاره شد در این دو دهه با فیلمسازان نامدار دیگر دنیا نیز پروژه های موفقیت آمیزی را تجربه کرده است. سال ۲۰۰۲ همان سال فیلم «دار و دسته نیویورکی» دی‌کاپریو در پروژه «اگه می تونی منو بگیر» ساخته استیون اسپیلبرگ در نقش فرانک آبیگنل بازی هنرمندانه ای از خود به نمایش گذاشت. «اگه می تونی منو بگیر» که با بودجه ۵۲ میلیون دلار ساخته شده بود فروش فوق العاده ای داشت و توانست بیش از ۳۰۰ میلیون دلار بفروشد. فرانک آبیگنل یک جاعل چک و کلاه بردار بود که مدت ها ماموران اف بی آی به دنبالش بودند و نمی توانستند او را بگیرند. ادامه دهه دو هزار بخش پررنگ زندگی دی‌کاپریو همکاری با اسکورسیزی و موفقیت چهار همکاری‌اش با این کارگردان بود.

دی‌کاپریو اما در دهه ۲۰۱۰ در کنار همکاری با اسکورسیزی در پروژه کارگردانان تراز اولی چون کوئنتین تارانتینو، کلینت ایستوود و آلخاندرو گونزالس ایناریتو ایفای نقش کرد که سرانجام بعد از سال‌ها نامزدی اسکار توانست برای بازی در فیلم «از گور برخاسته» در نقش هیو دالاس برنده جایزه اسکار شود. جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد دی‌کاپریو بعد از چهار ناکامی این ستاره در کسب جایزه اسکار رقم خورد. لئو بعدها در دومین همکاری‌اش با کوئنتین تارانتینو (همکاری اول مربوط به فیلم «جانگوی از بند رها شده» بود.) نیز یعنی فیلم «روزی روزگاری در هالیوود» توانست نامزد جایزه اسکار شود که البته به مانند چهاربار اول شکست خورد. در پایان باید به فعالیت های زیست محیطی دی‌کاپریو که بخش مهمی از زندگی وی را تشکیل می دهد نیز اشاره کنیم دیکاپریو در بیرون از دنیای سینما نیز به واسطه دغدغه محیط زیستی اش شناخته می شود او توجه و اهمیت ویژه ای به بحث‌های پیرامون محیط زیست دارد، ستاره «تایتانیک» یک موسسه غیرانتفاعی نیز تاسیس کرده که به صورت منظم به خیریه‌ها کمک و از آنها حمایت ‌می‌کند و حتی چندین مستند مشهور نیز در مورد بحران های زیست محیطی تولید کرده است. این ستاره بزرگ سینما را باید یکی از فعال ترین افراد مشهور دنیا خواند که توجه ویژه‌ای به جنبش تغییرات آب و هوایی دارد.

محمدامین شکاری

بیشتر بخوانید

لئوناردو دی‌کاپریو از دلربای نوجوان تا برنده اسکار