زنان زیادی استعدادشان پشت میز اتو هدر رفت

با وجود زمان محدودش روی صفحه نمایش، امیلی بلانت در نقش کیتی اوپنهایمر یک چهره فوق العاده مهم در زندگی اوپنهایمر است که از او پشتیبانی می‌کند و او را با واقعیت رو‌به‌رو می‌کند.

به گزارش فیلم‌نت نیوز به نقل از کلیدر، شخصیت کیتی در فیلم سینمایی «اپنهایمر» به کارگردانی کریستوفر نولان که این روزها در سینماهای جهان روی پرده است بیانگر فرصت‌های محدودی است که در آن دوره زمانی برای زنان فراهم شده بود و مبارزاتی را که او با کار خانگی و انزوا داشت به نمایش می‌گذارد.

اجرای برجسته امیلی بلانت به خوبی نقش کیتی را به تصویر می کشد و در طول فیلم دیالوگ‌های مهمی را اجرا می‌کند.

فیلم «اوپنهایمر» کریستوفر نولان یک موفقیت بزرگ در عرصه‌ انتقادی و تجاری بود و با موفقیت داستان «پدر بمب اتمی» رابرت اوپنهایمر با بازی کیلین مورفی را روایت کرد. این حماسه سه ساعته پر از شخصیت است که زندگی هر کدام‌ مستلزم ساخت فیلمی از خودشان است. کیتی علیرغم زمان محدودش در فیلم، شخصیت بسیار مهمی در زندگی اوپنهایمر بود و در فیلمی با بازی‌های استثنایی، بلانت یک نقش برجسته است، زیرا او این شانس را دارد که برخی از سخت‌ترین دیالوگ‌های اوپنهایمر را اجرا کند.

کیتی اوپنهایمر کیست؟

کیتی پونینگ در آلمان متولد شد اما در پیتسبورگ پنسیلوانیا بزرگ شد. او در طول زندگی خود در چندین دانشگاه تحصیل کرد اما در نهایت از دانشگاه پنسیلوانیا در رشته گیاه شناسی فارغ التحصیل شد. او قبل از ملاقات با اوپنهایمر، چهارمین و آخرین شوهرش، سه بار ازدواج کرده بود. در حالی که کیتی در بحبوحه تحصیلات تکمیلی در «UCLA» بود، اوپنهایمر را در یک مهمانی در پاسادنا ملاقات کرد. اوپنهایمر و کیتی که هنوز با همسر قبلی خود ریچارد هریسون زندگی می کرد، تنها چند ماه پس از اولین ملاقاتشان شروع به قرار گذاشتن کردند و کیتی پس از باردار شدن اولین فرزندش با اوپنهایمر، سرانجام از هریسون طلاق گرفت.

کیتی اولین بار در طول ازدواج خود با سازمان‌دهنده کمونیست جو دالت، که بعداً در جنگ داخلی اسپانیا درگذشت، به حزب کمونیست پیوست. او حتی قصد داشت به او بپیوندد، اما باخبر شد که او قبل از اینکه به اروپا برود کشته شده است. رابطه او با اوپنهایمر با رابطه دوباره و دوباره او با ژان تاتلاک یکی از اعضای حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا که نقش کوچک و در عین حال مهمی در فیلم نولان بازی می کند، همپوشانی داشت. وابستگی های قبلی کیتی به کمونیسم بعداً او را در جریان استماع امنیتی اوپنهایمر توسط کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده تحت نظارت قرار داد، زیرا او نیز از طریق رابطه با تاتلاک سابقه ای با کمونیسم داشت.

چرا داستان کیتی در «اپنهایمر» اهمیت دارد؟

نولان اغلب به دلیل نبود شخصیت‌های زن متفاوت در فیلم‌هایش با انتقاداتی روبرو بوده است،همچنین همین حضور محدود آنها اغلب به موضوعات جنسیتی محدود می‌شوند. فیلم «اوپنهایمر» از برخی جهات گامی در مسیر درست است. اگرچه نقش ژان تاتلاک تا حد زیادی به یکی از وسوسه‌گران اسرارآمیز کاهش می‌یابد که وابستگی‌های سیاسی و مرگ نابهنگامش، اوپنهایمر را تا آخر عمر تسخیر کرده بود، اما کیتی سرنوشت متفاوتی دارد. او یکی از مهم‌ترین اشخاص در زندگی اوپنهایمر بود که از او حمایت می‌کرد که نشان‌دهنده اصل «پشت هر مرد بزرگی یک زن بزرگ است» بود. این ضرب المثل به ویژه در مورد آن دوره زمانی صادق است، زمانی که زنان، حتی افراد تحصیلکرده مانند کیتی، فرصت های بسیار محدودی خارج از کار خانگی داشتند.

کیتی حتی برای مدت کوتاهی به‌عنوان تکنسین آزمایشگاه در لوس آلاموس کار کرد، اما فیلم بر ناراحتی او تمرکز دارد که تا حد زیادی در خانه گیر کرده و کارهای خانه را انجام می‌دهد و دو فرزند خود را بزرگ می‌کند و برای تحمل مشکلاتش الکل مصرف می‌کند.
بلانت در مصاحبه‌ای با ام‌اس‌ان‌بی‌سی با وضعیت اسفناک کیتی ابراز همدردی  کرد و گفت: «زنان زیادی بودند که در آن زمان استعدادشان پشت میز اتو هدر می‌رفت و فکر می‌کنم او برای کارهای بزرگ‌تری در نظر گرفته شده بود اما خودش را با انزوا و تنهایی زندگی در لوس آلاموس بدون هیچ کاری جز نوشیدن و بچه دار شدن، دیوانه کرد.»

درست است که به شخصیت کیتی در عمقی که شایسته او است پرداخته نشده است، اما در فیلمی که پر از شخصیت‌هایی است که بر اساس شخصیت‌های تاریخی واقعی با زندگی‌های به همان اندازه جالب هستند، نمی‌توان به همه اشاره کرد. در بیشتر قسمت‌های فیلم، کیتی به معنای واقعی کلمه در حاشیه باقی می‌ماند، در حالی که اوپنهایمر توسط کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده مورد بازجویی قرار می‌گیرد، در پس‌زمینه نشسته است، اما وقتی بالاخره نوبت او در صندلی داغ می‌رسد، او عقب‌نشینی نمی‌کند. با وجود اینکه بازجویانش معتقد بودند که می توانند او را بترسانند یا از او پیشی بگیرند، کیتی در پاسخ هایش هدفمند است و به نظر می رسد هیچ چیز او را تکان نمی دهد و یکی از جذاب ترین صحنه های فیلم را ارائه می دهد.

ترجمه: مهشید محمدی مرام

«اپنهایمر» را اینجا ببینید.