«سونیک ۳» بازی‌های ویدیویی را به سینما آورد

- 11 دقیقه مطالعه
فیلم «سونیک ۳» با ارائه شخصیت‌های نمادین و جلوه‌های بصری خیره‌کننده در تلاش است تا دنیای بازی‌های ویدیویی را به سینمایی هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده تبدیل کند.

به‌گزارش فیلم‌نت نیوز، «سونیک خارپشت ۳» (Sonic the Hedgehog 3)، سومین گام در مسیر فرنچایز سینمایی محبوب سونیک در زمان اکران با انتظاراتی بالا و مسئولیت‌های سنگین روبرو بود. این فیلم باید رضایت خاطر طرفداران پر و پا قرص بازی‌های ویدیویی را جلب و استانداردهای سینمایی را نیز رعایت می‌کرد و به‌نظر می‌رسد در هر دو مورد موفق شده است. پس از موفقیت‌های نسبی دو فیلم پیشین، «سونیک ۳» با معرفی شخصیتی نمادین و پیچیده همچون شدو خارپشت (Shadow the Hedgehog)، قصد دارد داستانی عمیق‌تر و چالش‌برانگیزتر را به تصویر بکشد.

سونیک خارپشت ۳ را در فیلم نت ببینید

داستان: روایتی تاریک با سایه‌هایی از راز

فیلم با معرفی سکانسی رمزآلود، با ورود شدو، شخصیتی تاریک و مرموز و دوست‌داشتنی از سری بازی‌های سونیک، آغاز می‌شود. شدو، که به عنوان «نیمه تاریک سونیک» شناخته می‌شود، با گذشته‌ای تلخ و انگیزه‌هایی پیچیده، تهدیدی جدی برای سیاره زمین به شمار می‌رود. خط داستانی فیلم، با الهام از بازی‌های ویدیویی محبوب این مجموعه، تلاش می‌کند تا وفاداری خود را به منبع اصلی حفظ کند. این رویکرد، در نگاه اول، نویدبخش است.

با این حال، داستان فیلم در نهایت، بیشتر از آنکه نوآورانه باشد، به فرمول‌های آشنای سینمای ابرقهرمانی تکیه می‌کند. نبرد همیشگی خیر و شر، لحظات قهرمانانه در واپسین ثانیه‌ها و پیام‌های تکراری در باب قدرت دوستی، اگرچه جذابیت‌های خاص خود را دارند، اما در نهایت کلیشه‌ای و قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسند. علاوه بر این، توسعه نیافتگی خطوط داستانی فرعی باعث می‌شود که پتانسیل داستانی فیلم به طور کامل به کار گرفته نشود. از آن بدتر باید به اکسپوزیشن داستانی که به معرفی گذشته شدو می‌پردازد اشاره کرد که در واقع فرصتی برای پرداختن به ریشه‌های تاریک این شخصیت فراهم می‌کند اما با این حال، این پرداخت سطحی باقی می‌ماند و بخش‌های کلیدی داستان مانند رابطه میان سونیک و شدو یا انگیزه‌های حقیقی شدو به طور کامل کاوش نمی‌شوند و فیلم در سطح یک اثر کودکانه باقی می‌ماند.

یکی از مشکلات اصلی روایت،در قسمت سوم فیلم سونیک، توسعه نیافتگی زیرپلات‌ها است. به عنوان نمونه، خط داستانی مربوط به دکتر اگمن که می‌توانست به یک ماجرای پیچیده و عمیق‌تر منجر شود، به یک محور جانبی ساده تبدیل می‌شود و این شخصیت منفی جذاب (که شاید عنصر اصلی این فیلم‌ها باشد) را یک کاراکتر بدون ابهت تبدیل می‌کند.

باور دارم فیلم «سونیک ۳» به عنوان داستانی که از دنیای بازی‌های ویدیویی الهام گرفته است، می‌توانست با استفاده بهتر از پلات پیچشی که در بازی‌های ویدیویی رایج است و با گسترش تنش دراماتیک مخاطبان خود را شگفت‌زده کند، اما در نهایت به فرمول‌های آشنا و قابل پیش‌بینی محدود می‌شود و خودش، خودش را دست کم می‌گیرد.

فیلم سونیک خارپشت ۳

شخصیت‌ها: فرصت‌هایی که نیمه‌کاره رها شدند

در «سونیک ۳» فقط داستان نیست که درست پرورش پیدا نمی‌کند، شخصیت‌ها هم با وجود پتانسیل بالا، به طور کامل توسعه نیافته‌اند. شدو، با طراحی بصری چشمگیر و صداپیشگی کیانو ریوز، به عنوان یک آنتاگونیست تاریک و مرموز معرفی می‌شود، اما فیلم به جای کاوش عمیق در انگیزه‌های او، به فلش‌بک‌های سطحی بسنده می‌کند و او را در حد یک تهدید کلیشه‌ای باقی می‌گذارد. با این حال فیلم همچنان دکتر اگمن دوست داشتنی با بازی جیم کری را دارد که گل سرسبد ماجراست: جیم کری در نقش دکتر اگمن بار دیگر نشان می‌دهد چرا یکی از بازیگرانی است که به‌راحتی می‌تواند شخصیتی را از کاغذ به یک تجربه سینمایی خاطره‌انگیز تبدیل کند. اجرای او به‌عنوان شخصیت شرور اصلی فیلم، طنز و انرژی خاصی به داستان اضافه می‌کند و تضادی جذاب با فضای تاریک شدو ایجاد می‌نماید. کری با سبک بازیگری پرجنب‌وجوش و اغراق‌آمیز خود، شخصیت اگمن را از یک ضدقهرمان تک‌بعدی به یک نیروی دراماتیک و در عین حال کمدی تبدیل می‌کند که مخاطبان را در هر صحنه مجذوب خود می‌سازد.

یکی از نکات برجسته اجرای جیم کری، توانایی او در تزریق زندگی به لحظات کوچک و ظاهراً بی‌اهمیت است. او از طریق میمیک چهره، تغییر تُن صدا و استفاده خلاقانه از زبان بدن، شخصیتی ارائه می‌دهد که در عین خطرناک بودن، جذاب و دوست‌داشتنی است. نقش‌آفرینی کری، بار طنز فیلم را به دوش می‌کشد و پیچیدگی خاصی به شخصیت اگمن می‌افزاید که به‌طور سنتی در فیلم‌های این ژانر کمتر دیده می‌شود.

سونیک با صداپیشگی بن شوارتز همچنان پرانرژی و شوخ است، اما تکیه بیش از حد بر شوخی‌های پاپ کالچری از جذابیت او در لحظات احساسی می‌کاهد. تیلز و ناکلز نیز شخصیت‌های جدیدی هستند که عنوان ابزاری برای پیشبرد داستان عمل می‌کنند و با توجه به ساخت سریال ناکلز، سازندگان کمتر به عقبه این شخصیت پرداختند. یادتان نرود سریال ناکلز را هم می‌توانید در فیلم‌نت ببینید و از تماشای آن لذت ببرید.

در تحلیل‌های سینمایی، ناهماهنگی در لحن فیلم به عنوان تضاد تونال شناخته می‌شود؛ وضعیتی که در آن، تغییر ناگهانی میان ژانرها یا احساسات، منجر به از بین رفتن انسجام روایت و تجربه مخاطب می‌شود. «سونیک ۳» به‌وضوح از این مشکل رنج می‌برد. به‌عنوان مثال، در صحنه‌ای که شدو با گذشته تراژیک خود مواجه می‌شود و لحظاتی احساسی و پرتنش را رقم می‌زند، ناگهان شوخی ساده‌لوحانه سونیک درباره فست‌فود فضای جدی صحنه را از بین می‌برد. در بخش دیگری که تهدید نابودی زمین به اوج می‌رسد، ناکلز با دیالوگی بی‌ربط و کمیک، تاثیرگذاری آن لحظه را تضعیف می‌کند. کاش این موارد در فیلم کمتر بود.

جلوه‌های ویژه و جنبه‌های فنی: قدرت سمعی بصری شگفت‌انگیز

یکی از نقاط قوت «سونیک ۳»، جلوه‌های ویژه خیره‌کننده آن است. به عنوان نمونه، سکانس نبرد هوایی میان سونیک و شدو، با جلوه‌های بصری دینامیک، حرکات پرسرعت و طراحی دقیق، به شدت چشم‌نواز است. همچنین، صحنه تخریب شهری ویران که با دقت بالا و جزئیات باورپذیر طراحی شده، هیجان و حس واقع‌گرایی را به خوبی به مخاطب منتقل می‌کند. ترکیب رنگ‌های زنده و طراحی خلاقانه محیط‌ها، تجربه‌ای نزدیک به دنیای بازی‌های ویدیویی ایجاد کرده که برای طرفداران این سری بازی‌ها بی‌نظیر است.

اما جنبه‌های فنی فیلم فقط به جلوه‌های بصری محدود نمی‌شود. طراحی صوتی فیلم، به ویژه در صحنه‌های اکشن، به ایجاد حس غرق شدن در سکانس‌های فیلم کمک می‌کند و سونیک ۳ از لحاظ صداپردازی یک شاهکار تمام عیار است و البته که از نظر موسیقایی، کم‌کاری زیادی دیده می‌شود و حتی تم معروف سونیک به‌ندرت در فیلم شنیده می‌شود.

وفاداری به بازی‌ها: سلاحی دو لبه

فیلم از نظر بصری و روایی به شدت به بازی‌های ویدیویی وفادار است. طراحی دقیق لوکیشن‌هایی مانند ایستگاه فضایی آرک یا پایگاه دکتر اگمن، حس نوستالژیک بازی‌های سونیک را برای طرفداران قدیمی زنده می‌کند. همچنین، استفاده از ایستر اگ‌هایی مثل حضور زمردهای کذایی یا صدای هشدارهای معروف بازی، عمق بیشتری به ارتباط بین فیلم و منبع اصلی می‌بخشد. این جزئیات برای مخاطبانی که با دنیای بازی آشنا هستند جذاب است، اما برای مخاطبان عام ممکن است مبهم یا کم‌اهمیت به نظر برسد.

با توجه به استقبال مخاطبان و گسترش جهانی این فرنچایز و تبدیل شدنش به پرفروش‌ترین فیلم در بین سه گانه سونیک، آینده سری فیلم‌های سونیک روشن به نظر می‌رسد. همین الان که مشغول نوشتن نگارش این مطلب هستم پوستر فیلم چهارم و زمان اکران این قسمت هم مشخص شده و به‌نظر می‌رسد راه سونیک همچنان ادامه دارد و با توجه به صحنه‌های پس از تیتراژ فیلم هم این موضوع دور ار ذهن نبود.

«سونیک خارپشت ۳» یک اثر سرگرم‌کننده و مناسب برای طرفداران نوجوان و دوستداران بازی‌های ویدیویی است و کیانوریوز و جیم‌کری (با قارچ و پنیر اضافه!) را در خود دارد و همین دو نکته بس است که به تماشای آن بنشینید و هیجان خالص را با جلوه‌های ویژه ناب تجربه کنید.

آرش پارساپور

برچسب‌ها: ژانر اکشن،سونیک،سینمای اکشن،صنعت بازی
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

پربازدیدها