نمایش فیلم «منطقه مورد علاقه» (جاناتان گلیزر) در جشنواره فیلم کن با استقبال منتقدان روبه‌رو شده است.
به گزارش فیلم‌نت نیوز، از زمان اعلام نام فیلم «منطقه مورد علاقه» به کارگردانی جاناتان گلیزر به‌عنوان یکی از آثار پذیرفته‌شده در بخش مسابقه هفتادوششمین دوره جشنواره کن، مشخص بود که فیلم تازه گلیزر که پیش از این آثار مطرحی چون «تولد» و «زیر پوست» را ساخته است، یکی از فیلم‌های کنجکاوی‌برانگیز جشنواره کن خواهد بود. گلیزر این‌بار به‌سراغ وقایع رخ‌داده در دوران جنگ جهانی دوم رفته و به ماجراهایی مرتبط با هولوکاست پرداخته است. نمایش «منطقه مورد علاقه» با استقبال پرشور منتقدان روبه‌رو شده است به‌طوری‌که خیلی‌ها این فیلم را یکی از بخت‌های کسب نخل طلا می‌دانند. نگاهی به چکیده برخی از نقدهای منتشرشده در مورد «منطقه مورد علاقه» نشان‌دهنده این استقبال است.
جاناتان رامنی منتقد «اسکرین دیلی» نوشت: خلق آثار داستانی در مورد مساله هولوکاست احتمالا چالش‌برانگیزترین کار در سینما باشد. بسیاری از فیلمسازان در این زمینه به جای نگاه جدی فکری با احساسات وارد شده‌اند، با این حال یکی از معدود استثناهای قابل توجه، فیلم «منطقه مورد علاقه» ساخته جاناتان گلیزر است. گلیزر کارگردان بریتانیایی فیلم‌های «تولد» و «زیر پوست» به عنوان یک فیلمساز صاحب سبک شهرت دارد، این در حالی است که فیلم جدید او قطعا سبک خاصی دارد. فیلم پرتره‌ای از زیست خانواده‌های نازی در سایه دودکش‌های آشویتس است که با نگاهی سرد و بی‌طرف به مرحله اجرا درآمده و از لفاظی‌های دروغین نیز پرهیز کرده است. «منطقه مورد علاقه» با تفاوت بسیار نسبت به فیلم «پسر شائول» به همان اندازه پاسخی جدی، جسورانه و از نظر هنری نوآورانه به فیلم «شوآ» است. فیلم گلیزر اثر چالش‌برانگیز و مهمی است که از هر نظر تماشایش ضروری است.
استفانی زاکارک منتقد «تایم» نوشت: فیلم‌هایی وجود دارند که بر جایگاه شما در جهان صحه می‌گذارند، تصاویری که به شما نشان می‌دهند در مسیر درستی قرار دارید و می‌توانید هر معمایی را که پیش روی شما قرار بگیرد حل کنید. فیلم‌هایی نیز وجود دارند که باعث می‌شود احساس کنید کوچک‌ترین ذره در کیهان هستید، موجودی باهوش اما تجربه‌گر که زمان یادگیری‌اش تازه آغاز شده است. «منطقه مورد علاقه» فیلم نفس‌گیر جاناتان گلیزر که در جشنواره فیلم کن امسال در بخش مسابقه حضور دارد از نوع دوم است. جاناتان گلیزر ۱۰ سال بعد از ساخت فیلم «زیر پوست» که یکی از ترسناک‌ترین فیلم‌های شاعرانه دهه گذشته بود به سینما برگشته است. «منطقه مورد علاقه» هم یک فیلم ترسناک اما از نوع بسیار متفاوت با فیلم قبلی این کارگردان است. این فیلم در مورد وحشتناک‌ترین جنایات رخ داده در جنگ جهانی دوم است. فیلم همچنین درباره رفاقت خانوادگی، در مورد خواستن بهترین‌ها برای فرزندان، در مورد پیروی از قوانین و سخت‌کوشی و احساس اینکه شما واقعا لایق بهترین‌ها در زندگی هستید، نیز هست. این فیلم در مورد همه چیزهایی است که بیشتر مردم در جهان خواهان آن هستند.
جان بلیسدل منتقد «سینه‌ویو» نوشت: تئودور آدورنو نوشته است بعد از آشویتس شعر گفتن ممکن نیست (بربریت است)، اما آیا سینما هم اینگونه است؟ بیلی وایلدر قطعا چنین فکری داشت، او معتقد بود فیلم‌های اردوگاه‌های نازی برای مدرک کافی هستند و نه چیزی بیشتر. استیون اسپیلبرگ، کلود لنزمن، آلن رنه و روبرتو بنینی اما همگی با درجات مختلف شانس موفقیت خود را در سینما برای روایت هولوکاست امتحان کردند. «منطقه مورد علاقه» گلیزر اما فیلمی است در مورد اینکه چگونه نمی‌توان درباره هولوکاست فیلمی ساخت، شعری است در مورد ناممکن بودن شعر سرودن درباره هولوکاست.
محمدامین شکاری
