در شماره امروز «گوشه‌های کم پیدای سینمای ایران» نگاهی داریم به کارنامه بازیگر دوست داشتنی و پر کار دهه ۶۰ خورشیدی جناب آقای محمود بصیری.
به گزارش فیلم‌نت‌نیوز، دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ خورشیدی را باید دوران شکوفایی و حضور مداوم محمود بصیری در عرصه تصویر قلمداد کرد، اگر چه چند تجربه کوتاه اما ماندگار در سینمای پیش از انقلاب با فیلمسازانی چون امیر نادری و مرحوم علی حاتمی داشت اما اوج شکوفایی او در سینمای پس از انقلاب است. محمود بصیری در هر دو گونه طنز و جدی با موفقیت‌های خیره کننده ای مواجه می‌شود، درست در دورانی که سریال پر مخاطب «آرایشگاه زیبا» ساخته مرضیه برومند از شبکه یک سیما پخش می‌شود اما در سینما با فیلم «دستفروش» ساخته مهم و جریان ساز محسن مخملباف حضوری خیره کننده دارد، آن هم در نقش پیر زنی فرتوت که پیر پسرش از او خسته شده و مدام با او دعوا می‌کند.
حضور در آثار مهمی چون «هزاردستان»، «گل پامچال»، «آرایشگاه زیبا»، «گل‌های داودی» و «مادر» تنها بخشی از کارنامه محمود بصیری در دهه ۶۰ خورشیدی است که در همگی آنها حضوری مهم و موثر را داشته است.
اما باید دهه هشتاد را آغاز افول کارنامه سینمایی و تلویزونی محمود بصیری قلمداد کنیم، او در این دهه فقط دو سریال موفق با نام‌های «بدون شرح» ساخته مهدی مظلومی و «کتابفروشی هدهد» ساخته مرضیه برومند را دارد که اگر چه بصیری در هر دو سریال به بهترین نحو ممکن نقش آفرینی می‌کند و یکی از ستون های جلب توجه مخاطبین به سریال‌ها است اما ستاره بخت او ادامه پیدا نمی کند و عملا در آغاز دهه ۹۰ کارنامه تصویری او فقط به سریال «آب پریا» ساخته مرضیه برومند خلاصه می‌شود.
در این کم کاری و دوری از عرصه تصویر البته شایعه های هم وجود دارد از جمله اینکه خود آقای بصیری طی یک گفتگو با سایت خبرآنلاین مدعی شده بود به علت شباهتش به محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق، او را از حضور در آثار تصویری منع کردند و ایشان به نوعی ممنوع الکار قلمداد می‌شد.
با این همه بدون هیچ گونه تعارفی محمد بصیری یکی از بهترین بازیگران سینمای ایران است که هنر این سرزمین بیش از یک دهه است از نعمت وجود او بی بهره مانده است. درپایان آرزو داریم آقای محمود بصیری عزیز دوباره به عرصه تصویر بازگردند و خاطرات خوب گذشته را برای علاقمندان سینمای ایران احیا کنند.
نویسنده: پویا نبی
