تهیه‌کننده و سازنده مسابقه استعدادیابی «آوای جادویی» بر این تاکید می‌کند که هدف آنها صرفا تولید یک برنامه نمایشی نبوده و به رسالت فرهنگی‌شان برای پیدا کردن استعدادهای داخل کشور توجه کرده‌اند.
به گزارش فیلم‌نت‌نیوز، پخش مسابقه استعدادیابی موسیقی «آوای جادویی» که تولید آن در سال ۱۴۰۰ آغاز شده بود، با تاخیری بیش از یک‌سال از ۲۵ اسفند ۱۴۰۱ در پلتفرم فیلم‌نت آغاز شد. فصل اول این مسابقه هم‌اکنون به مراحل پایانی‌اش رسیده است. به این مناسبت با محمد طهرانی، تهیه‌کننده و سازنده «آوای جادویی»، گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
محمد طهرانی در مورد نوپا بودن حوزه تولید مسابقات استعدادیابی موسیقی در ایران و چالش‌هایی که ممکن است در راه ساخت این نوع برنامه‌ها وجود داشته باشد، گفت: هیچ‌وقت احساس نکردم که تولید این کار سخت‌تر از تولید یک سریال یا محصول نمایش خانگی است. ضمن این‌که این اتفاق برای اولین‌بار نیست که می‌افتد. در خود پلتفرم فیلم‌نت برنامه «بندبازی» پخش شده است. قبل از آن هم برنامه «شب‌کوک» در صدا و سیما پخش شده است. همین الان یک مسابقه جذاب با عنوان «هماهنگ» دارد در صدا و سیما پخش می‌شود. در سه فصل برنامه «عصر جدید» هم خیلی از شرکت‌کنندگان خواننده بودند. بنابراین فکر نمی‌کنم این موضوع جدید باشد. شاید اگر کسی وارد این حوزه نشده است، به دلایل دیگری بوده است.
تهیه‌کننده «آوای جادویی» تولید مسابقات استعدادیابی موسیقی را مستلزم توجه به نیازهای جامعه دانست و افزود: افرادی که این محصولات را تولید می‌کنند باید ببینند آیا جامعه ظرفیت پذیرش این فضای استعدادیابی را دارد و می‌خواهد این برنامه‌ها را ببیند یا نه. «آوای جادویی» برنامه‌ای بود که نشان داد مردم فضای استعدادیابی خوانندگی را دوست دارند.
طهرانی در مورد انتشار خبری مبنی بر جوایز ویژه «آوای جادویی» برای فینالیست‌ها (از جمله ساخت یک قطعه با آهنگسازی علیرضا افکاری) و انتقادی که از برخی از برنامه‌های قبلی استعدادیابی موسیقی به‌خاطر کم‌تاثیر بودن آنها در آینده استعدادهای موسیقی می‌شد، به این اشاره کرد که قطعا فکر کردن او به تولید یک برنامه استعدادیابی موسیقی به خلأ موجود در این حوزه مرتبط بود و اضافه کرد: برای همه محتواهایی که در این حوزه تولید شده‌اند احترام قائلم. اما رسالت هر برنامه می‌تواند با برنامه‌های دیگر متفاوت باشد. زمانی هدف از تولید یک اثر صرفا سرگرمی و نمایش جهت جلب رضایت مخاطب است اما یک وقت در کنار این موضوع، هدف بزرگ‌تری وجود دارد. در «آوای جادویی» از ابتدا این هدف وجود داشت که این‌جا یک آکادمی تخصصی باشد که رقابت در آن عادلانه باشد، تیم تولید هیچ دخل و تصرفی در انتخاب‌ها نداشته باشد و داوران مستقلا کار خود را پیش ببرند. آقای افکاری خودشان دوست داشتند این جایزه را به فینالیست هر گروه هدیه دهند و ما هم تدابیری اندیشیده بودیم که فضایی را فراهم کنیم که هنرجویان صرفا با یک هدیه مالی از مسابقه بیرون نروند. جنبه هنری و زحمت هنرجویان برای ما ارزش دارد و این مسئولیت برای تیم «آوای جادویی» وجود داشت که در حد توان خودش به‌عنوان یک مجموعه خصوصی از این استعدادها حمایت کند و خروجی‌اش محدود به قطعاتی نباشد که هنرجویان در مسابقه به‌اصطلاح کاور کرده‌اند.
سازنده مسابقه استعدادیابی موسیقی «آوای جادویی» در پاسخ به پرسشی در مورد شباهت نسخه‌های داخلی مسابقات استعدادیابی به نمونه‌های خارجی چنین گفت: مسابقات ساخته‌شده در دنیا الگویی دارند که اگر از آنها استفاده نکنیم اشتباه است. مثلا این‌که یک خواننده، صدای یک فرد را بدون توجه به ظاهر آن فرد در حوزه موسیقی انتخاب کند، خیلی منطقی و الگویی درست است. برای رسیدن به چنین هدفی، این ایده را پیدا کرده‌اند که داوران پشت به صحنه روی صندلی بنشینند. بهره‌برداری کردن از این ماجرا اشتباه نیست. ضمن این‌که اصول تاک‌شوها و رئالیتی شوها کپی است. در همه دنیا آدم‌های خلاق وجود دارند و هر کشوری بنا بر فرهنگ و شرایط خودش آن الگوها را بومی‌سازی می‌کند. «آوای جادویی» هم می‌تواند برداشت آزادی از یک نسخه بین‌المللی باشد.
طهرانی در مورد نحوه انتخاب داوران و اعلام اسامی برخی از چهره‌های مطرح دیگر موسیقی در دوران پیش‌تولید «آوای جادویی» که در نسخه نهایی حضور نداشتند، گفت: این اشتباه است که بگوییم «ما داوران را انتخاب کردیم». ما با این تیم داوری افتخار همکاری را داشتیم و نگاه ما هم این بود که سعی کنیم از تمام طیف‌هایی دعوت کنیم که امکان حضور در برنامه دارند. با خیلی از عزیزان گفت‌وگو کردیم که حتی اسم‌هایشان در خبرگزاری‌ها ذکر نشد. اما گاهی اوقات آن شخصیت به‌خاطر زمان‌بندی کاری یا اتفاقاتی که در زندگی‌اش رخ می‌دهد امکان حضور در پروژه را ندارد. عزیزانی که در حال حاضر در خدمتشان هستیم هم نهایت همکاری را از نظر زمان‌بندی با پروژه داشتند و هم نسبت به موضوع استعدادیابی دغدغه داشتند. از سوی دیگر نمی‌توانستیم از اشخاصی دعوت کنیم که ممکن بود انتقاداتی نسبت به جایگاه آنها به عنوان مربی وجود داشته باشد. افرادی که هم‌اکنون در جایگاه داور-مربی حضور دارند هم اسطوره‌های خوانندگی کشورمان هستند، هم کارنامه‌های درخشانی دارند و هم دانش کافی را برای انتقال به نسل بعدی دارند.
محمد طهرانی در مورد ویژه‌برنامه «آوای جادویی» با عنوان «صدای داوران» که با حضور سامان احتشامی از طریق پلتفرم فیلم‌نت منتشر شد، بیان کرد: این کار از یک طرف یک اتفاق دلی و جذاب بود برای این‌که شاید با اینکار بتوانیم قدردان استقبال مخاطبان برنامه باشیم. خود ما از استقبال پر شور مردم خوشحال شدیم. و این جذاب بود که خود داوران را روی استیج غافلگیر کردیم و دوست داشتیم این اتفاق بیفتد که داوران به‌شکل بداهه روی صحنه حضور پیدا کنند. اینگونه توانایی ستودنی اساتید در اجرا آن هم بدون آمادگی برای چندمین بار به مردم نشان داده شد و این شاید مهم‌ترین شاخصه حضور این داوران بود. استودیوی «آوای جادویی» استودیوی برنامه‌سازی است و نه استودیوی تخصصی ضبط موسیقی. پس خیلی توانایی می‌خواهد که بدون تمرین در آن استودیو بتوانی اجرای زنده داشته باشی. داوران «آوای جادویی» این کار را انجام دادند. خدا را شکر که مردم استقبال کردند.
تهیه‌کننده «آوای جادویی» در مورد احتمال وجود غافلگیری‌های دیگری تا انتهای برنامه افزود: قطعا تا انتهای برنامه سورپرایزهای خیلی جذابی خواهیم داشت اما اگر بخواهیم الان بگوییم دیگر سورپرایز محسوب نمی‌شوند!
طهرانی در مورد احتمال تولید فصل‌های بعدی «آوای جادویی» بیان کرد: قطعا چنین برنامه‌ای باید تکرار شود چون مخاطبین از آن استقبال کرده‌اند و اینگونه برنامه‌ها می‌توانند با احترام به سلیقه شنیداری مخاطب در تولید و انتشار آثار فاخر و اصیل به مرور زمان تاثیرگذار باشند، قطعا دوری از تولید آثار ضعیف و ضد ارزش امروز دغدغه هر متخصص موسیقی می‌باشد.
سازنده «آوای جادویی» افزود: این دست برنامه‌ها می‌تواند به استعدادهایی کمک کند که در کشور و خاک خودشان هستند و دارند تلاش می‌کنند تا در رشته‌ای موفق شوند که در آن تخصص دارند. ما در «آوای جادویی» چیزی حدود ۸ هزار کلیپ از جوانان داشتیم که از بین آنان حدود پنجاه نفر وارد برنامه شدند. ذات این مسابقه رقابت است ولی حضور این جوانان و معرفی آنان به مخاطب به‌خودی خود جذاب است. مهم است که بدانیم در کشورمان جوانانی هستند که خود سرمایه هستند اما سرمایه مادی یا تهیه‌کننده ندارند و یا شاید مسیر معرفی آنها به مخاطب وجود ندارد اما صداهای خیلی فاخری دارند و احتیاج به تریبونی دارند که صدای خود را به مردم برسانند. تعداد این جوانان کم نیست. هر کدام از این هنرمندان می‌توانند در بازار اقتصادی کشور تاثیرگذار باشند و سلیقه شنیداری مخاطب را در کنار بسیاری از خواننده‌های شناخته‌شده و خوب کشورمان از محتوای ضد ارزش و هجویات دور کنند. اگر هر کدام از این استعدادها بتوانند جایگاه خود را در تخصص‌شان پیدا کنند موجب اشتغال گروه‌های مختلف و ارتزاق بسیاری از افراد پیرامون خود می‌شوند. فکر می‌کنم تکرار برنامه‌هایی از قبیل «آوای جادویی» هم از جهت نمایشی و جلب رضایت مخاطب و ساختن لحظه‌هایی قشنگ و جذاب برای مردم مفید است و هم از این جهت که بار فرهنگی و مثبتی در جامعه دارد.
طهرانی در انتهای سخنانش در مورد اتفاقاتی که برای پخش این مسابقه افتاد و فاصله ایجادشده میان تولید و پخش «آوای جادویی» چنین گفت: ضمن تشکر از دستگاه‌های مربوطه و ساترا باید اشاره کنم «آوای جادویی» از سال ۱۳۹۹ مجوز تولید داشته و با توجه به رسالتی که داشتیم و کیفیت برنامه برای ما اهمیت داشت، زمان تولید برنامه با یک برنامه صرفا نمایشی متفاوت شد. در مسابقه‌ای مثل «آوای جادویی» داوران ساعت‌ها برای آموزش یک هنرجو وقت می‌گذارند اما بیننده فقط یک اجرای پنج دقیقه‌ای را می‌بیند. در مورد پخش محصول هم ماجرای خاصی وجود نداشت. این یک محصول خصوصی است و در زمانی که مقرر بود منتشر شود، با مجموعه‌های متعددی مذاکره شده است. هر مجموعه شرایط خاص خود را دارد و در معامله‌ها بعضی وقت‌ها ممکن است توافق حاصل نشود. مشکلات یا اختلال در مسیر هر کاری وجود دارد. «آوای جادویی» از همان ابتدا مجوز داشته است و هر گونه حاشیه‌ای در این زمینه را تکذیب می‌کنم. به‌هرحال، موضوعات حاشیه‌ای اهمیتی ندارد. مهم اتفاقی است که امروز در «آوای جادویی» افتاده است، مردم مسابقه را دیده‌اند و از آن استقبال کرده‌اند.
منبع: ایسنا
