به مناسبت فرا رسیدن نوروز ۱۴۰۲، فیلم‌نت نیوز ۱۳ فیلم دیدنی از محصولات روز و کلاسیک سینمای جهان را معرفی می‌کند. در دوازدهمین روز از نوروز ۱۴۰۲، سراغ یکی از نمادهای کمدی سیاسی در تاریخ سینما رفته‌ایم.
به گزارش فیلم‌نت نیوز، در دوازدهمین قسمت از پیشنهادهای نوروزی و در دوازدهمین روز از سال ۱۴۰۲، قرار است در مورد یکی دیگر از آثار مهم چارلی چاپلین صحبت کنیم.
نام فیلم: دیکتاتور بزرگ (The Great Dictator)
کارگردان: چارلی چاپلین
بازیگران: چارلی چاپلین، پولت گادرد، جک اوکی
سال نمایش: ۱۹۴۰
کشور: آمریکا
موفقیت‌ها: نامزد پنج جایزه اسکار در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین بازیگر مرد نقش اول، بهترین بازیگر مرد نقش مکمل، بهترین فیلمنامه و بهترین موسیقی متن/ برنده جایزه بهترین بازیگر و انتخاب به‌عنوان یکی از ده فیلم برگزیده سال توسط هیئت ملی نقد/ برنده جایزه بهترین بازیگر مرد در جوایز حلقه منتقدان فیلم نیویورک
خلاصه داستان: فیلم «دیکتاتور بزرگ» داستان یک دیکتاتور خیالی مخوف به‌نام آدنوید هنکل به‌عنوان نمادی از آدولف هیتلر است که تلاش دارد تا امپراطوری‌اش را بزرگ‌تر کند. در همین زمان یک آرایشگر یهودی فقیر که شباهت زیادی به این دیکتاتور دارد، در دنیایی جنگ‌زده تلاش می‌کند تا از تعقیب ماموران حفاظتی رژیم هنکل خودش را نجات دهد اما شباهتش با هنکل دردسرها و ماجراهای زیادی برایش به‌همراه می‌آورد.
امتیاز در وبسایت IMDB (بر اساس ۲۲۷ هزار رای): ۸.۴ از ۱۰ (رتبه ۶۲ بهترین فیلم‌های تاریخ سینما از نگاه کاربران این وبسایت)
لینک تماشا در فیلم‌نت: دیکتاتور بزرگ
چرا این فیلم را ببینیم؟: چاپلین الگوی همیشه محبوب جابه‌جایی و سوءتفاهم‌های ناشی از آن (که از «شاهزاده و گدا»ی مارک تواین تا «خواهران غریب» اریش کستنر موفق نشان داده) را برمی‌دارد و با استفاده از آن، هر بلایی که بخواهد سر آدولف هیتلر می‌آورد! «دیکتاتور بزرگ» در دورانی ساخته شد که هیتلر شکست‌ناپذیر به‌نظر می‌رسد و آمریکا هنوز به‌طور مستقیم درگیر جنگ جهانی دوم نشده بود. همین امر اهمیت فیلم را بیشتر می‌کند. پس از ورود مستقیم آمریکا به جنگ، ساخت فیلم‌هایی در زیر سوال بردن قدرت هیتلر و نمایش ایدئولوژی ضدانسانی او و یارانش در سینمای آمریکا رواج یافت اما «دیکتاتور بزرگ» به‌نوعی پیشگام این دسته از فیلم‌ها بود. این هوش و پیش‌بینی از دغدغه‌های همیشگی چاپلین می‌آید که بازتاب آن را در فیلم‌های دیگر او هم دیده‌ایم.
از سوی دیگر، «دیکتاتور بزرگ» به کهن‌الگویی برای هجویه‌های سیاسی تبدیل شد. شاید اغراق نباشد اگر بگوییم تقریبا هر هجویه سیاسی ساخته‌شده در سینمای آمریکا در سال‌های بعد، مستقیم یا غیرمستقیم روی شانه‌های این فیلم چاپلین قرار گرفته است.
