پارسا پیروزفر این روزها در چند کار موفق و پرمخاطب حاضر است؛ از فیلمهای سینمایی «تیتی» و «مجبوریم» تا سریال «یاغی». او همه جا هم مورد استقبال و تعریف و تمجید است؛ آنچه استحقاقش را دارد. پیروزفر حاشیهگریز است و شهرتش را به بهترین نحو ممکن مدیریت میکند. همین مساله یکی از اسرار تداوم او بوده است؛ بازیگر خوشچهرهای که اولین بار سال هفتادویک در فیلم سینمایی مجسمه ظاهر شد و پس از آن در همه این سالها به خوبی توانسته سطح کیفی و پایگاه اجتماعی خودش را حفظ کند و بلکه بهبود ببخشد. او در این سالها در ژانرهای متنوعی در سینما و تلویزیون کار کرده و آثار پرمخاطبی هم داشته است. اگر حضور در دو سریال جذاب و جوانپسند «در پناه تو» و «در قلب من» پارسا را بین توده مردم به یک چهره جذاب تبدیل کرد، هنرنماییهای متفاوت در آثاری همچون «در چشم باد»، «سفر سبز»، «مرسدس»، «اعتراض»، «نقاب»، «اینجا بدون من» و «اسب حیوان نجیبی است» وجه دیگری از تواناییهای این بازیگر را به رخ کشید. حالا پیروزفر، مصممتر و محبوبتر از قبل آماده ورود به چهارمین دهه از فعالیتهای حرفهای خود میشود؛ بازیگری که نشان داد هم میشود صورت زیبا داشت و هم با استعداد، مهارت و پشتکار جلو رفت. او فقط «متن» است و سر و کاری با «حاشیه» ندارد.