بازیگر سریال «شبهای برره» با اشاره به بازیهای زیرپوستی بازیگران «پوست شیر» گفت: این مجموعه نمونه اثری است که من را به نسل جدید بازیگر امیدوار می کند.
محمد شیری در توضیح برداشت خود از سریال «پوست شیر» گفت: به عنوان یک بیننده چون این کاره هستم، «پوست شیر» را یک اثر کامل را دیدم.
بازیگر سریال «شبهای برره» (مهران مدیری، ۱۳۸۴) گفت: بازیها درست بود، کارگردانی و تصویربرداری درست بود و بازخورد اطرافیانم را میدیدم که چگونه دنبال این سریال هستند که چهارشنبه شود و قسمت بعدی آن را ببینند.
شیری ادامه داد: هیچ سریالی را آنقدر مشتاقانه دنبال نکردم؛ قسمت اول «پوست شیر» من را گرفت و اشک من را درآورد. واقعا خسته نباشید به همه آدمهای تولید این سریال میگویم چراکه خیلی خوب کار کردند.
بازیگر مجموعه تلویزیونی «کیمیاگر» (علیاصغر سنجری، ۱۳۵۳–۱۳۵۲) تصریح کرد: وقتی کاری قدرتمند است بازیگرانش هم می درخشند چنانچه دیدیم بازیگرانی را که ناگهان و به واسطه این کار رشد کردند.
شیری در پاسخ به این سوال که پایان قصه «پوست شیر» را چگونه میبیند، گفت: آخر این قصه مشخص است و اگر قانون عدالت را در نظر بگیرید جانی هرآنکه باشد باید به سزای عملش برسد.
وی در توضیح علت موفقیت این قصه تاکید کرد: نقشها خوب و انتخابها درست صورت گرفته است. قصه خوب در تلاقی با بازیها و کارگردانی خوب «پوست شیر» را برجسته کرد. این قصه خیلی خوب شروع و تمام شد. به نظرم اگر بیشتر طولش میدادند خرابش کرده بودند و خوشحال شدم که اعلام شد که قسمت آخر عرضه میشود.
بازیگر فیلم سینمایی «شمعی در باد» (پوران درخشنده، ۱۳۸۲) در پاسخ به این سوال که شخصیت محبوب او در این سریال که بوده است، گفت: رضا پروانه را خیلی دوست داشتم. ضمن این که نقش مقابلش که همسرش بود هم بسیار خوب ظاهر شد. شیرینی و طعم عشق پاک در رابطه این دو قابل لمس و بازی زیرپوستی آنها فوقالعاده بود، چرا که به باور رسیده بودند که اینگونه بازی کنند.
این هنرمند یادآور شد: «پوست شیر» نمونه اثری است که من را به نسل جدید بازیگر امیدوار میکند.
محمد شیری (۱۳۲۸) بازیگر ایرانی در سال ۱۳۴۹ فعالیت خود را آغاز کرد و به بازی در تئاتر «تل» (۱۳۴۹) به کارگردانی هادی اسلامی پرداخت.
در سال ۱۳۶۰ با بخش آیتم نمایشی برنامه سینما تئاتر از شبکه دو برای اولین بار وارد قاب تلویزیون شد و از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۷ با برنامه «آقای اقتصادی» به شهرت رسید و پس از آن به ایفای نقش در سریالها و فیلمهای تلویزیونی پرداخت و با مجموعه تلویزیونی «شبهای برره» به اوج شهرت خود رسید.
مدت ها به عنوان بازیگر در تئاتر و تلویزیون فعالیت کرد تا اینکه در سال ۱۳۵۹ وارد سینما شد. فیلمهای سینمایی «پیشی میشی»، «لازانیا»، «قانون مورفی»، «یکی برای همه»، «دردسر بزرگ» و سریالهای «ساختمان پزشکان»، «چارخونه»، «گنج مظفر»، «ناکجا کجا»، «جایزه بزرگ»، تله فیلم «چقدر وقت داری؟» و مجموعه نمایش خانگی «جیران» از دیگر کارهای این هنرمند هستند.
منبع: ایرنا