چرا «ماده» (The Substance) مهم‌ترین فیلم سال است؟

به گزارش فیلم نت نیوز، در دنیایی که وسواس جوانی، زیبایی و دست‌یابی سریع به نتیجه‌های فوری بر سر زبان‌هاست، فیلم «ماده» (The Substance) یک نقد جسورانه و تند به صنعت سرگرمی و جامعه‌ای است که بر ظاهر متمرکز است. به کارگردانی کورالی فرژا، این درام در ژانر وحشت بدنی – وحشت بدنی، زیرژانری از داستان‌های ترسناک است که به‌طور عمدی به نمایش نقض‌های ترسناک یا از لحاظ روانی ناراحت‌کننده‌ای از بدن انسان یا موجودات دیگر می‌پردازد. این نقض‌ها می‌توانند به شکل روابط جنسی غیرطبیعی، جهش‌های ژنتیکی، قطع عضو، زامبی‌سازی، خشونت‌های بی‌مورد، بیماری یا حرکات غیرطبیعی بدن ظاهر شوند – در سال ۲۰۲۴ به بررسی تاثیرات روانی و فیزیکی حفظ تصویری غیرواقعی از خود می‌پردازد.

*با توجه به نمایش صحنه‌های دلخراش وحشت بدنی تماشای این فیلم به همه پیشنهاد داده نمی‌شود.*

در ادامه، به این موضوع می‌پردازیم که چرا این فیلم به عنوان مهم‌ترین فیلم سال شناخته می‌شود:

۱. بازتابی از واقعیت‌های امروز

«ماده» (The Substance) در زمانی به نمایش درآمده که کمال‌گرایی در زیبایی و جستجوی جوانی به مباحث اصلی جامعه تبدیل شده‌اند. این فیلم به خوبی تنش‌هایی را نشان می‌دهد که با ظهور محصولاتی مانند داروهای لاغری سریع و روش‌های زیبایی فوری، بیشتر شده‌اند. در دورانی که پدیده‌ای مانند «اوزمپیک»- اوزمپیک یک نوع داروی تزریقی است که به کاهش سطح قند خون و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی کمک می‌کند و خطر ابتلا به دیابت را کاهش می‌دهد. یکی از مهم‌ترین دلایل استفاده از این دارو در تمام دنیا، کمک به کاهش وزن است – برای دست‌یابی سریع به نتایج مطلوب رواج یافته، این فیلم به عنوان هشداری درباره عواقب وسواس‌های اجتماعی عمل می‌کند.

کارگردان فیلم به پیچیدگی‌های مدرن پیری و نبرد با استانداردهای زیبایی فیزیکی پرداخته و این مسائل را از طریق شخصیت الیزابت اسپارکل (با بازی دمی مور) به نمایش می‌گذارد. الیزابت که زمانی یک ستاره هالیوودی بود، اکنون به دلیل اولویت یافتن جوانی بر استعداد در صنعت سرگرمی کنار گذاشته می‌شود. این موضوع دقیقاً بازتاب تنش‌های فرهنگی است که در آن جوانی تجلیل شده و تجربه و خرد نادیده گرفته می‌شود.

۲. نقدی هوشمندانه بر استانداردهای زیبایی

فیلم «ماده» (The Substance) بی‌پرده به نقد چگونگی تبدیل شدن جوانی به یک کالا در صنایع سرگرمی و مد می‌پردازد. الیزابت با استفاده از محصول مرموزی به نام «ماده»، نسخه جوان‌تری از خود به نام سو (با بازی مارگارت کوالی) را ایجاد می‌کند. این تغییرات اما با بهایی سنگین همراه است و سوالاتی درباره هزینه‌هایی که زنان برای انطباق با استانداردهای زیبایی غیرواقعی پرداخت می‌کنند، مطرح می‌شود.

از طریق طنز سیاه و تصاویر تکان‌دهنده، فیلم به طرز هوشمندانه‌ای به نمایش می‌گذارد که چگونه رسانه‌ها زنان را به کالاهایی برای فروش تبدیل کرده و ظاهر آن‌ها را به ابزاری برای جذب مخاطب تبدیل می‌کنند. شخصیت «سو» به نمادی از ایده‌آل‌های نادرست صنعت سرگرمی تبدیل می‌شود: پوست بی‌نقص، اندامی متناسب و تصویری که به شکل غیرواقعی جنسی‌شده است.

۳. ترکیب خلاقانه ژانرها

آنچه «ماده» (The Substance) را از سایر فیلم‌ها متمایز می‌کند، تلفیق ژانرهای مختلف است. این فیلم عناصری از ترس، طنز و تغییرات بدنی را به شکلی هنرمندانه درهم آمیخته تا تجربه‌ای سینمایی ارائه دهد که هم سرگرم‌کننده و هم تفکربرانگیز باشد. کارگردان فیلم با استفاده از ارجاعات به آثار معروفی همچون «فرزندان» (The Brood) ساخته دیوید کراننبرگ و فیلم «کری» (Carrie) ساخته برایان دی پالما، یک اثر بصری متمایز خلق کرده که وحشت‌های روانی در قلب داستان را تقویت می‌کند.

این فیلم با استفاده از عناصر ترسناک مانند تغییرات جسمانی و صحنه‌های خونین، مشکلات عمیق‌تری را که زنان در تلاش برای دستیابی به کمال تجربه می‌کنند، به نمایش می‌گذارد. به همین دلیل، «ماده» انتقادی ژرف از جامعه و استانداردهای زیبایی امروز محسوب می‌شود.

۴. اجراهای بی‌نظیر و عمق احساسی فیلم

یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت «ماده»، اجراهای قدرتمند بازیگران است. دمی مور یکی از بهترین اجراهای حرفه‌ای خود را در این فیلم به نمایش گذاشته و با شدت زیادی آسیب‌پذیری و ناامیدی شخصیت الیزابت را به تصویر می‌کشد. یکی از صحنه‌های تاثیرگذار فیلم لحظه‌ای است که الیزابت با نارضایتی در مقابل آینه می‌ایستد و آرایش خود را پاک می‌کند. این لحظه به شکلی دقیق نشان‌دهنده بحران هویتی است که بسیاری از افراد در مواجهه با استانداردهای غیرواقعی زیبایی تجربه می‌کنند.

دنيس كوئيد، در نقش شخصيت هاروی، نماینده‌ای از ظلم و نابرابری در صنعت سرگرمی است. اجرای او به طور فوق‌العاده‌ای ناهنجاری‌های این صنعت را به تصویر می‌کشد و به فیلم بُعد طنزآمیز بیشتری می‌بخشد.

۵. اهمیت فرهنگی و اجتماعی

آنچه فیلم «ماده» (The Substance) را به مهم‌ترین فیلم سال تبدیل می‌کند، اهمیت فرهنگی و اجتماعی آن است. در زمانی که تغییرات جسمانی و درمان‌های زیبایی به راحتی در دسترس قرار گرفته‌اند، این فیلم به عنوان هشداری جدی برای جامعه محسوب می‌شود. این فیلم به مسائل جسمانی و زیبایی می‌پردازد و درباره بحران‌های عمیق‌تری همچون هویت و حس ارزشمندی نیز بحث می‌کند.

فیلم «ماده» (The Substance) از منظر موضوعات زنانه و چالش‌های مرتبط با استانداردهای غیرواقعی زیبایی به مسائل اجتماعی امروز نزدیک می‌شود. به همین دلیل، این فیلم به عنوان یک اثر فرهنگی تاثیرگذار شناخته می‌شود که توانسته است در جهان امروز بازتاب گسترده‌ای داشته باشد.

۶. جلوه‌های بصری و زیبایی‌شناسی چشمگیر

فراتر از محتوا و اجراها، فیلم «ماده» با جلوه‌های بصری خیره‌کننده خود تماشاگران را به وجد می‌آورد. پالت رنگی نئون صورتی و آبی فیلم، فضایی اغراق‌آمیز از هالیوود و بورلی هیلز را به تصویر می‌کشد؛ جایی که همه چیز زیبا اما سطحی است.

این فیلم با طراحی صحنه‌های فوق‌العاده، از استودیوهای تلویزیونی تا فضاهای دارویی مرموز، فضایی خیالی و چشم‌نواز خلق کرده که در عین حال پیام عمیقی درباره دنیای واقعی در خود دارد.