مجری طرح سریال «دیو و ماه پیشونی»، یکی از رسالتهای هنرمندان را آموزش مسائل آمیخته با فرهنگ ایرانی به کودکان میداند.
به گزارش فیلمنت نیوز، صادق یاری تهیهکننده خوشفکر و کاربلد اغلب فعالیتهایش به شبکه نمایش خانگی معطوف میشود. او سریالهای قابل قبول و پربینندهای همچون «ممنوعه»، «کرگدن»، «گلشیفته» و فیلم سینمایی «پسرکشی» را تهیه کرده است. «هشتگ خاله سوسکه» نخستین تجربهاش در ژانر کودک در شبکه نمایش خانگی بود. یاری برای دومین مرتبه سراغ این ژانر رفته و اکنون با سریال «دیو و ماه پیشونی» مهمان خانههاست. به همین بهانه روزنامه صبا با وی درباره شرایط تولید گفتوگویی انجام داد.
گفتوگویمان را از اینجا آغاز کنیم که چه شد تصمیم به تهیهکنندگی در ژانر کودک با موضوع افسانه کهن ایرانی برای شبکه نمایش خانگی گرفتید؟
در شبکه نمایش خانگی خلأیی را در این ژانر احساس کردیم و تصمیم گرفتیم با یک اثر ایرانی آن را در خانوادههای ایرانی پر کنیم؛ قصهای که به اسطورهها میپردازد و نگاهی به شاهنامه دارد. این را هم بگویم ما اکثر فعالیتمان در شبکه نمایش خانگی است و در گذشته «هشتگ خاله سوسکه» را برای شبکه خانگی تولید کردیم که تجربه خوبی بود و از همان تجربیات برای «دیو و ماه پیشونی» نیز بهره بردیم.
انتخاب حسین قناعت برای کارگردانی سریال بر چه اساس بود؟ یعنی پیشتر با او همکاری داشتید یا با توجه به کارنامه هنریاش انتخاب شد؟
او جزو کارگردانهای بهنام در حوزه کودک و نوجوان است و رزومه خوبی داشت. بعد از نشست و گپوگفت، هر دو به یک خط فکری مشترک رسیدیم که کار برای کودک و نوجوان را به چه سمتوسویی ببریم که ارزشمند شود. همکاری خیلی خوبی با هم در تولید این سریال داشتیم.
شخصیتها را بر چه اساس انتخاب کردید؟
انتخاب بازیگران سریال بسیار کار دشواری بود از این رو که هم تعداد کاراکترها و هم تعداد لوکیشنهای زیادی داشتیم و قصههایمان در شهرهای متعددی روایت میشد. به همین خاطر هر قسمت کاراکترهای جدیدی به جمع بازیگران اضافه میشد و ما باید انتخاب بازیگر میکردیم که آن کاراکترها به قصههایمان بنشیند که کار بسیار سختی بود و زمان زیادی برای انتخاب بازیگر گذاشتیم تا این انتخابها بهگونهای باشد که به آن کاراکتر و نقش در قصه بخورد. افتخار این را داشتیم که با تعداد هنرمندان زیادی در این پروژه همکاری کنیم. برای انتخاب چهرههای جدید هم فراخوانی دادیم و از علاقمندان تست گرفتیم و از بعضی چهرهها در سریال استفاده کردیم، خروجی خوبی هم بود و از نتیجه کار راضی هستیم که این مسیر را در پیش گرفتیم که یک سری چهره جدید هم در این پروژه معرفی کنیم.
کودکان امروز شناخت زیادی از اسطورهها و ادبیات کهن کشورمان ندارند. آیا فکر میکنید بیان این قصه برای مخاطب کودک تاثیرگذار باشد؟
به عنوان هنرمند رسالتی بر دوشمان است تا هر آن چه که با فرهنگمان به خصوص شاهنامه آمیخته شده در حوزه کودک و نوجوان معرفی کنیم. ما قبل از تولید سریال برنامهریزی کرده و هدفمند پیش رفتیم، و داستان را به سمت شاهنامه پیش بردیم تا بتوانیم قصههایش را به کودکان معرفی کنیم. این را هم بگویم که بازخوردهای خوبی از مخاطبان و خانوادهها دریافت میکنیم و نتیجه رضایتبخش است.
شما هوشمندانه سریالی ساختهاید که والدین در کنار کودکان به تماشای آن مینشینند…
همین طور است. کنار مخاطب کودک و نوجوان، بزرگسالان هم «دیو و ماه پیشونی» را دنبال میکنند. قصه را به گونهای روایت کردیم که خانواده هم دوست دارد در کنار کودکان پیگیر سریال باشد. قصه ما خانوادهمحور است. البته همانگونه که اشاره کردم قبل از تولید سریال روی کودک هدفمند برنامهریزی کرده بودیم. البته بالاتر از گروه سنی کودک هم مد نظرمان بود.
وضعِیت کنونی ژانر کودک را چگونه ارزیابی میکنید و علت راکد بودن آن را چه چیزی میدانید؟
سینما یک مقوله و شبکه نمایش خانگی مقوله دیگری است که بخواهیم به آن بپرداریم. به نظرم به هر دو مقوله باید در فضای هنری کشور پرداخته شود. متاسفانه به اندازهای که فرزندان ما کاراکترهایی هم چون بتمن، شرک و… را میشناسند شناختی نسبت به قصههای خود ما مثل شاهنامه ندارند ما اگر برای کودکانمان قهرمانهای اساطیری را معرفی نکنیم قطعا جا را برای قهرمانهای آن طرف آبی باز کردهایم تا قهرمانسازی کنند. به نظرم رسالت بر دوش همه فیلمسازها و سریالسازهاست که به ژانر کودک بپردازد و ادامهدار باشد. ما باید خوراک را برای کودک و نوجوانمان در شبکه نمایش خانگی قطع نکنیم و همیشگی باشد و این حمایت از سوی مسئولان از فیلمسازها شود. ما سریال «دیو و ماه پیشونی» را با بودجه شخصی ساختیم و توقع داریم که وقتی داریم با ریسک بالای تولید در حوزه کودک و نوجوان روبهرو میشویم حمایتهایی هم داشته باشیم؛ بالاخره تولید اینگونه سریالها کار دشواری است و ریسک بازگشت سرمایه در حوزه کودک و نوجوان بسیار بالاتر از ریسک تولید در ژانر بزرگسال در شبکه نمایش خانگی است و ما به جان خریدیم و سریال را ساختیم بنا به هدف و نگاهی که برای کودک برای خانوادهها داشتیم.
چه چالشهایی برای تولید سریالتان داشتید؟
کار بسیار دشواری بود چون ما در دوران کرونا «دیو و ماه پیشونی» را ساختیم و سریال را در اوج کرونا با رعایت پروتکلهای بهداشتی پیش بردیم. ما در لوکیشنهای متعددی فیلمبرداری داشتیم؛ در اطراف تهران، استان البرز، استانهای جنوبی و شمال کشور. تعدد لوکیشن، شهرسازی و فضاسازی زیادی داشتیم و کار سنگینی بود و در بحث طراحی لباس و لوکیشن سختی خاص خود را داشت، در سریال «هشتگ خاله سوسکه» یک لوکیشن ثابت در احمدآباد مستوفی داشتیم و بیشتر فیلمبرداری در آن لوکیشن انجام شد البته ساخت و ساز هم داشتیم و کار سختی بود اما در «دیو و ماه پیشونی» تعدد لوکیشن داشتیم و روی جلوههای ویژه هم خیلی کار کردیم.
کار با بچهها در این پروژه چه سختیهایی داشت؟
حسین قناعت خیلی روابط خوبی با این رده سنی داشت و با آنها به راحتی کار میکرد که برایمان خیلی حائز اهمیت بود و سختیهای خودش را داشت ولی همراهی خوب یک تیم در کار کودک و تجربهای که کسب کردیم سبب شد تا کارگردان بتواند به راحتی از بچهها بازی بگیرد.
سخن پایانیتان…؟
در تلاش هستیم که این مسیر را در ژانر کودک و نوجوان ادامه دهیم و اکنون فصل دوم سریال «دیو و ماه پیشونی» و ادامه این قصه در حال نگارش و برنامهریزی اش در حال انجام است.
مریم ضیغمی محمدی