کشوری که مانع رشد شهروندانش می‌شود

به نظر می‌رسد نوری بیلگه جیلان با فیلم تازه‌اش یک بار دیگر منتقدان را به وجود آورده است.

به گزارش فیلم‌نت نیوز، نوری بیلگه جیلان در دو دهه اخیر یکی از فیلمسازان محبوب جشنواره کن بوده است. امسال هم او با فیلم تازه‌اش به نام «درباره علف‌های خشک» به هفتادوششمین دوره جشنواره فیلم کن آمده است. نگاهی به چکیده نظرات منتقدان نشان می‌دهد که بیلگه جیلان باز هم در جلب نظر مثبت اکثر منتقدان موفق عمل کرده است.

جان بلیسدل منتقد «سینه‌ویو» نوشت: نوری بیلگه جیلان کارگردان چیره‌دست ترک با «درباره علف‌های خشک» به کروآزت کن برگشته است. فیلم تازه جیلان یک مدیتیشن و مکاشفه مذهبی زمستانه شگرف درباره شکنندگی مردانه و مسیری است که اغلب خودمان جهنم‌مان را می‌سازیم و سپس خود را گول می‌زنیم که در دام افتاده‌ایم. فیلم علی‌رغم مدت زمان ۱۹۷ دقیقه‌ای‌اش، یک کمدی تااندازه ای چخوفی از اشتیاق و غرور مردانه و تااندازه ای تراژدی از کشوری است که مانع از رشد شهروندانش می‌شود.

لی مارشال منتقد «اسکرین دیلی» نوشت: «درباره علف‌های خشک» اثر سینمایی مسحورکننده‌ای است که به نظر می‌رسد برای ایجاد بحث‌های پرحرارت و پرشور، اگر نگوییم تلخ و نیش‌دار، طراحی شده است. جیلان کارگردانی است که با ایهام و کنایه حرف می زند، او عاشق شخصیت‌هایی است که از سکانسی به سکانس دیگر جنبه‌های جدید و گاه متناقض خود را آشکار می‌کنند. فیلم‌های جیلان آمیزه‌ای از درام چخوفی با نمادگرایی درباره دولت ترکیه است. «درباره علف های خشک» همه این موضوعات را در خود دارد، اما درک آن نیز به طرز عجیبی دشوار است، فیلم حول یک شخصیت محوری پیچیده، یک معلم هنر دبیرستانی می چرخد که در یک سری ضربات قلم موی استادانه خلا روحی و اخلاقی اش به تدریج آشکار می شود.

پیتر بردشاو منتقد «گاردین» نوشت: نوری بیلگه جیلان سینماگر مولف ترک یکی دیگر از درام‌های جامع، عمیق و مشخصا شخصیت‌محور چخوفی خود را ارائه کرده است. فیلم بار دیگر به سراسر چشم‌اندازهای غرب آناتولی سر می‌زند و مجددا تاکید جیلان بر فیلمبرداری آرام و راکد و ثبت پرتره است. این فیلم یکی دیگر از آثار بسیار جذاب این کارگردان منحصربه‌فرد برنده نخل طلایی کن است، کارگردانی که کاملا استحقاق حضور در فهرست فیلمسازان برتر فستیوال کن را دارد.

گای لاج منتقد ورایتی نوشت: «آیا همه باید قهرمان باشند؟» این سوال را «سامت» معلم هنر سی و چند ساله (با بازی دنیز جلیل‌اوغلو) می‌پرسد که در بحبوحه یک مشاجره پرحرارت با همکار و دوست دختر احتمالی‌اش «نورای» (با بازی مروه دیزدار) به فرط استیصال رسیده است، چرا که آنها در مورد چگونگی یا میزان وظیفه فرد برای کمک به جامعه اختلاف نظر دارند. این جمله حتی اگر تا به حال به این صورت در فیلم های جیلان بیان نشده باشد، یک فریاد آشنا از یک قهرمانِ مرد در فیلمی از کارگردان ترکیه ای نوری بیلگه جیلان است،. «درباره علف های خشک» نهمین فیلم طولانی، کند اما به تدریج فریبنده این کارگردان است که به بررسی و تحقیق درباره حق انسان، خوب یا بد، خودخواه بودن، ضدقهرمان بودن، اشتیاق به توجه و انزوا و صحبت در مورد آنها در تمام طول شب می‌پردازد.

محمدامین شکاری