به گزارش فیلم نت نیوز، پریسا ساسانی منتقد و روزنامهنگار پس از تماشای فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» در اکران آنلاین فیلم نت یادداشتی درباره این فیلم و همچنین اقدام این پلتفرم در اکران آنلاین فیلم کوتاه نوشت.
متن وی بدین شرح است: «فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» از آن دسته از فیلم های کوتاه داستان گو و کوبنده ای است که قابلیت تبدیل شدن به یک فیلم اجتماعی با فیلمنامه ای قرص و محکم و قصه گو را دارد.
مریم اسمیخانی که برای ساخت فیلم «وضعیت اورژانسی» سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاهِ سی و نهمین جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرده، با نگاه روان شناسانهای که به کاراکتر اصلی داستان دارد؛ توانسته در قالب مسئولیت اجتماعی با ساخت یک فیلم کوتاه داستانی زنگ خطرِ گروههای آسیب دیده اجتماعی را به صدا درآورد.
زنگ خطری که به دلایل بسیار، نیاز به تحلیلهای جامعهشناسانه و روانشناسانه در بطن روابط خانوادگی به خصوص کودکان و نوجوانان دارد و فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» در ۱۵ دقیقه با فیلمنامهای دقیق و دکوپاژ شده پرده از راز پنهان و آزارنده نازنین دخترک ۷ ساله برمیدارد. رازی که با نزدیک شدن به مامور اورژانس که برای مداوای مادرش به خانه آمده برملاء میشود.
جهانی که فیلمساز از تک تک کاراکترها میسازد، موجب شده تا دنیای هزارتو از ذهن پیچیده انسان به سادهترین زبان و در کوتاهترین زمان ممکن به تصویر کشیده شود.
دقت در ارائه دیالوگهای درست به پشتوانه فیلمنامه پژوهش شده، بهره بردن فیلمنامه نویس از دستاوردهای علمی یک روانشناس بالینی و به تبع آن روانشناس کودک، وجود نشانههایی از تجربه زیسته کارگردان در مواجهه با مسائل کودکان، موجزگویی در ارائه اطلاعات و بیان دیالوگهای درست در جای درست از روایت داستان، بازی و یا به عبارتی همراهی هوشمندانه سعید چنگیزیان در نقشی حساس و پیشبرنده داستان، به کارگیری نشانههای تصویری از وجود یک خانواده سه نفره، حضور به موقع پدر خانواده برای نشان دادن مشکل دختر با پدر و بیان شکلگیری شخصیت انسان در دوران کودکی و غیره از ویژگی های متن و محتوای این فیلم کوتاه است.
فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» بدون طفره سراغ اصل موضوع میرود و درباره مراقبتهای اجتماعی از فرزندان به خانواده به عنوان اجتماع کوچک و بعد به کارشناسان، تحلیلگران جامعهشناس، روانشناس و مددکاران اجتماعی آگاهی میدهد و به واسطه همین آگاهی بخشیدن است که در ذهن مخاطب سئوال ایجاد می کند، که اسمی خانی در این فقره به عنوان یک فیلمساز کارآگاه موفق عمل کرده است. زیرا فیلمساز با فیلمی که میسازد ذهن مخاطب را به چالش می کشاند و شرایط و اتفاقهایی که از زاویه نگاه او در مدیوم سینما، روایت میشود؛ مسیر تحقیق و درمان بیماریهای روحی را هموارتر میکند که در مراحل مختلف پژوهشی از آن به عنوان کدهای تحقیقاتی یاد میشود.
ساخت فیلمهایی از این دست و دیده شدن آن در سطح وسیع علاوه بر ترغیب انجمنهای بزرگ درمانی و یا خیریهها و نهادهای مدنی فعال برای سفارش ساخت فیلمهای کوتاه و مستند با موضوعهای مرتبط با فعالیتهای خود موجب میشود ارائه راهکارها برای حل مسائل گوناگون از سوی متخصصان تسریع پیدا کند.
اتفاقی که اغلب در موضوعات مهم روحی در جامعه علتیابی نمیشود و مورد بررسی قرار نمیگیرد. به عنوان نمونه اگر بشود از کم توجههایی از این دست به مشکلات روحی موجود در خانوادهها و در سطح اجتماع مثالی زده، میتوان به قتل بابک خرمدین فیلمساز مستند سینمای ایران به دست پدر و مادر را به یادآورد. موضوعی دست آویز ساخت فیلم.های مستند و یا الهام گرفتن برای فیلمهای کوتاه است.
یکی دیگر از مشکلات همیشگی فیلمهای کوتاه و مستند، نقصان در دیده شدن آنها در چرخه پخش و عرضه آن است. موضوعی که در عرصه مدیریتهای مختلف سینمایی به آن پرداخته نشده است. در نتیجه نمایش آنها عموما یا به جشنوارههای سالیانه فیلم کوتاه و مستند، یا به نمایشهای محفلی ختم میشود و یا بنابر سلیقه دبیران مختلف جشنواره فیلم فجر این دو بخش در جدول نمایش فیلمها حذف و اضافه میشود. گرچه بود و نبود فیلمهای مستند و کوتاه در جشنواره فیلم فجر دستاوردی جز پر کردن سبد آماری جشنوارهها را ندارد و در نهایت زیر انبوهی از چهرههای سینمایی و به تازگی اینفلوئنسرها گم میشود.
تجربه نشان داده فیلم.های درجه یک کوتاه و مستند در جشنواره فیلم فجربه اندازه یک فیلم درجه سوم سینمایی هم از مقبولیت مدیران و البته رسانه ها برخودار نیست. اما آنچه در اکران آنلاین فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» اهمیت دارد گذشته از تماشای یک فیلم شسته و رفته، باز شدن روزنهای از اختصاص سانس ویژه به فیلمهای کوتاه ومستند در پلتفرم «فیلم نت» است. انتظاری که بر یک مجموعه خصوصی با همه محدودیتهای مالی در شرایط اقتصادی فعلی متصور نیست. در واقع این پلتفورم نقش حامی و البته رسانهای خود را به گویاترین شکل ممکن برای آینده سینمای داستانگو و مستند ایران ایفا میکند. نقشی که اتاق فکر سینمای ایران باید بر آن متصور بود. اتاق فکری که این روزها به مامنی برای فسیل پسندها و تیم های تولید فیلم های به اصطلاح کمدی و یا بمب خنده تبدیل شده است.
آنچه مسلم است به قول رخشان بنی اعتماد فیلمساز شهیر ایران هیچ اثر هنری و هیچ فیلمی در گنجه و پستوی خانه ها باقی نمیماند و آثار هنری راه خود را طی می کنند. و امکان فراهم شده قطعا مسیری برای دیده شدن فیلمهای خوب کوتاه و مستند است.»
برنا
اکران آنلاین در فیلم نت