«خانواده رُز»؛ ساخت لحظات مفرح توام با اندیشه

به گزارش فیلم‌نت نیوز، فیلم سینمایی «خانواده رُز» (The Roses) نوشته تونی مک نامارا و به کارگردانی جی روآچ و با بازی الیویا کلمن، بندیکت کامبربچ و کیت مک کینون، یک کمدی سیاه محصول سال ۲۰۲۵ سینمای هالیوود است که براساس رمان سال ۱۹۸۱ «جنگ رُزها» اثر وارن ادلر ساخته شده است و همچنین، نسخه بازسازی شده فیلم سینمایی «جنگ رُزها» ساخته دنی دی ویتو محصول سال ۱۹۸۹ به شمار می‌رود.

در خلاصه داستان اثر چنین آمده است: «آیوی و تئو زوجی به‌ ظاهر بی‌نقص و خوشبخت با شغل‌های موفق، ازدواجی عاشقانه و فرزندانی دوست‌داشتنی را از سر می‌گذرانند، اما پشت این ظاهر آرام، تنشی پنهان در حال شعله‌ور شدن است، زمانی که رؤیاهای شغلی تئو فرو می‌پاشد و جاه‌طلبی‌های آیوی اوج می‌گیرد، حسادت و رقابت میان‌شان به آتشی خطرناک تبدیل می‌شود.»

«خانواده رُز» در فیلم‌نت

«خانواده رُز»، یک درام خانوادگی است که با چاشنی کمدی موقعیت، لحظاتی مفرح توام با اندیشه برای مخاطبان می‌سازد و آنها را به بازشناسی خودشان در روابط زناشویی و والدین و فرزندی در زندگی شان وامی‌دارد.

جایگشت در رابطه سنتی زن و شوهر در «خانواده رُز»

گره‌افکنی اصلی در «خانواده رُز» با سقوط مرد در حرفه معماری و صعود زن در شغل آشپزی در یک شب طوفانی به وقوع می‌پیوندد و به مرور و با ادامه‌دار شدن وضعیت شغلی پدر، جایگشت در رابطه سنتی زن و شوهر پدید می‌آید بدین صورت که مرد از نان‌آور خانه بودن تبدیل به مرد خانه‌دار می‌شود و زن با موفقیت‌های پی‌درپی شغلی، دیگر در جایگاه زن خانه‌دار نمی‌گنجد و زین پس تقلاهای آنها برای به تعادل رسیدن در نقش جدید، رابطه زناشویی با یکدیگر و مراقبت از فرزندان پیش‌برنده روایت است.

نوع دیالوگ‌ها یادآور تنش‌های مستتر موجود در موقعیت‌های ساده و آرام در اثر مشهور یاسمینا رضا با نام «خدای کُشتار» است و این مبحث به ویژه در سکانس بحث و جدل تئو با آیوی با کلام های عاشقانه بر سر میز غذاخوری با دوستان رخ می‌دهد چنانکه مهمانان نیز این دیالوگ‌گویی را با همسر خودشان تکرار می‌کنند و به هیچ وجه، متوجه بار کنایی و تحقیرآمیز درون دیالوگ‌ها نیستند بنابراین در اینجاست که در نظر تماشاگران، یک موقعیت کمدی خنده‌آور، ورای خنده صرف، تلخی، گزندگی و عمق پیدا می‌کند تا تفکر برانگیزد.

هر چه اثر به بخش انتهایی می‌رسد، دیالوگ‌ها از دوپهلو بودن خارج می‌شوند و صراحت رخ می‌نماید تا جایی که سکانس چاقوکشی و تیراندازی کاراکترها به سوی هم، یادآور تلاش‌های جان اسمیت و جین اسمیت برای پا درآوردن همديگر در فیلم سینمایی «آقا و خانم اسمیت» به کارگردانی داگ لیمان است و اندکی چاشنی اکشن به اثر می‌افزاید که نویدبخش ایجاد نظم جدید در پایان‌بندی «خانواده رُز» است.

در حوزه فیلمنامه، یک اشکال مهم و اساسی به چشم می‌خورد؛ اینکه در یک شهر کوچک، وقتی یکی از اعضای خانواده دچار شکست در شغل خودش می‌شود به صورتی پای اعتبار آن شهر در میان است، بقیه اعضای خانواده از آن مصون نمی‌مانند و شغل‌های آنها نیز در معرض خطر قرار می‌گیرد از اینرو در یک شهر کوچک، قابل تصور نیست که معماری طراحی‌شده از سوی مرد برای ساختمان قدیمی منسوب به تاریخ شهر به شکست بينجامد و کسب و کار زن در همان منطقه و در همان زمان به موفقیت برسد بدون اینکه اعتراض اهالی آن شهر را در پی داشته باشد و هیچ‌گونه تاثیری از آن اتفاق نپذیرد زیرا این نوع بسامد پیدا کردن اتفاقات و دامنگیر شدن این آتش برای همه خاندان از لحاظ اجتماعی، خاصیت محیط‌های کوچک همچون شهرها و روستاهای کم‌جمعیت است.

درخشش کیت مک کینون در «خانواده رُز»

در میان بازیگران، کیت مک کینون در نقش اِیمی در طول اثر رفتارهای بحث‌برانگیز از خودش به نمایش می‌گذارد و تماشاگران را کنجکاو نگه‌می‌دارد که هدف او از انجام اینگونه رفتارها چیست و درست هنگامی که مخاطبان می‌اندیشند که تئو مُچ او را گرفته و آچمز کرده است، با چند جمله، ذهنیت آنها را درباره کاراکتر خودش از هم می‌پاشاند و احترام شان را به دست می‌آورد؛ همه اینها مرهون درخشش این بازیگر و توانایی نداشتن کاراکتر ایمی برای به دست آوردن همذات‌پنداری بینندگان با رفتارهای غیرقابل درک در لحظات نخست‌ اثر است.

جی روآچ در طول سالیان اخیر بارها ثابت کرده که کندوکاو در روابط خانوادگی برای او در فیلمسازی از اهمیت فراوانی برخوردار است که ساخت «ملاقات با والدین» و «شام با احمق ها» موید این نکته است و «خانواده رُز» ادامه این مسیر است و تماشای آخرین اثر وی برای علاقه‌مندان به فیلم‌های خانوادگی خالی از لطف نخواهد بود.

فرزاد جمشیددانایی