جای نسخه سریالی «مست عشق» خالی است

به‌گزارش فیلم‌ نت نیوز، حسن فتحی کارگردانی است که پیش از ساخت «مست عشق» سابقه ساخت درام‌های تاریخی با محوریت فرهنگ ایرانی را داشته است و توانسته خودش را به‌عنوان کارگردانی در این سبک به فیلمبازان معرفی کند. مشهورترین درام‌های تاریخی که تا به امروز حسن فتحی در قالب سریال تلویزیونی کارگردانی کرده می‌توان به آثاری چون «پهلوانان نمی‌میرند»، «روشن‌تر از خاموشی»، «مدار صفر درجه» و «شهرزاد» اشاره کرد.

ایرانسلی ها در فیلم نت رایگان فیلم ببینید!!😍

«پهلوانان نمی‌میرند» سریالی تاریخی بود که برمبنای زندگی پهلوانان ایرانی که جایگاه والایی در فرهنگ عامه ایران زمین دارند ساخته شد. سریالی جذاب و گیرا که در زمان ساختش هواداران بسیاری پیدا کرد.

«روشن‌تر از خاموشی» به زندگی یکی از بزرگ‌ترین حکما و فلاسفه ایران زمین یعنی ملاصدرا شیرازی می‌پرداخت و از خلال زندگی این حکیم بزرگ نگاهی می‌انداخت به وقایع سیاسی و اجتماعی ایران در دوره صفوی.

داستان «مدار صفر درجه» هم در ایران معاصر اتفاق می‌اُفتاد و داستان عاشقانه پسری ایرانی و مسلمان به نام حبیب پارسا به دختری یهودی بنام سارا آستروک را روایت می‌کرد.

«شهرزاد» هم که مهم‌ترین و پرمخاطب‌ترین سریال حسن فتحی تا به امروز است داستان یک مثلث عشقی جذاب در دوران پهلوی را روایت می‌کرد.

گالری عکس های مست عشق

ساخت آثار متعدد تاریخی و تسلط حسن فتحی بر تاریخ و فرهنگ ایران زمین باعث شد تا او مناسب‌ترین گزینه برای ساخت فیلمی برمبنای رابطه پیچیده شمس و مولانا باشد. همه منتظر بودند تا ببینند این کارگردان توانا در زمینه ساخت آثاری برمبنای تاریخ و فرهنگ ایران با داستان این دو عارف بزرگ چه خواهد کرد. حاشیه‌های فیلم و نام حسن فتحی باعث شد تا توقع تماشاگران از «مست عشق» بسیار بالا برود، اما نتیجه نهایی آن چیزی نیست که تماشاگران از فتحی توقع داشتند ولی فیلم «مست عشق» با وجود مشکلاتی که دارد تبدیل به یکی از بزرگترین آثار سینمای ایران در چند سال اخیر شده است.

به‌هرحال «مست عشق» اثری مشترک بین ایران و ترکیه است و با بودجه هنگفت و بازیگران بین‌المللی ساخته شده و حواشی زیادی را تا امروز که رنگ اکران به خود دیده، سپری کرده است. «مست عشق» با فروش خوبی که طی هفته‌های اولیه اکران خود داشته نیز یک اتفاق بزرگ دیگر را در صنعت سینمای ایران رقم زده و آن هم اینست که تنها فیلم‌های کمدی به قلب مخاطب ایرانی نفوذ نمی‌کنند و امکان ساخت یک عاشقانه تاریخی با بازیگران خوب و کارگردانی درست نیز می‌تواند روح تماشاگر را لمس کند. فیلم در گیشه تبدیل به یک اثر بفروش شده که این موضوع معمولاً برای آثار عاشقانه و تاریخی در سینمای ایران رخ نداده است، البته که دلیل عمده این فروش به واسطه حضور بازیگران مهم فیلم است و باید گفت استفاده از سوپراستارهای ایرانی و جهانی برای فروش فیلم به خودی خود موضوع بدی نیست. با این حال باید اعتراف کرد که فیلم در سایه این بازیگران قرار می‌گیرد و این بازی بازیگران و همچنین طراحی صحنه و لباس و گریم‌های خوب بازیگران است که فیلم را سرپا نگه می‌دارد و فیلمنامه با ایرادات ریزی همراه است که تماشاگر بادفت نمی‌تواند از آن‌ها به‌راحتی بگذرد.

بخشی از ضعف فیلم سینمایی «مست عشق» موضوعی است که خارج از دستان کارگردان توانمند بوده و مشکلی است که احتمالاً گریبانگیر هر کسی که به سراغ ساخت این اثر سینمایی در ایران می‌رفت، می‌شد. این مشکل به جنس رابطه شمس و مولانا باز می‌گردد. رابطه عارفانه این دو حکیم بزرگوار به قدری شخصی، باطنی و پیچیده است که به تصویر کشیدن آن در مدیوم سینما امری تقریباً محال به نظر می‌رسد. در دنیایی که مدرنیته بر زندگی همه انسان‌ها سایه افکنده است و انسان‌ها براساس عقل محاسبه‌گر با پدیده‌های مختلف برخورد می‌کنند نشان دادن چنین رابطه‌ای کار غیرممکنی است و فیلمنامه نتوانسته آنطور که باید شیمی بین این دو کاراکتر را شکل دهد. به همین خاطر فتحی مجبور شده برای دراماتیک کردن داستان و نشان دادن یک عشق ملموس‌تر برای مخاطب، روی عشق کیمیا خاتون و شمس تبریزی و ماجرای اسکندر و مریم تاکید کند که باعث شده فیلم از هدف اصلی خود که نمایش رابطه شمس و مولانا است دور شود. با این حال از آنجایی که استقبال از رمان «ملت عشق» در ایران و جهان یک استقبال بی‌نظیر بوده، ترفندی که فتحی برای فیلمنامه خود به‌کار گرفته نکته درستی بوده و او توانسته یک عاشقانه (که واقعیت تاریخی آن در هاله‌ای از ابهام قرار دارد)  قوی بسازد و فیلمی عام‌پسندانه برای تمام تماشاگران را به آن‌ها عرضه کند. فیلمنامه همچنین بر این فرض نوشته شده که بینندگان آن درباره شمس و مولانا و کیمیا خاتون و… اطلاعات کافی دارند و این موضوع کمی برای کسانی که رمان ملت عشق را نخوانده‌اند و یا از آن نشنیده‌اد، دردسرساز است. در واقع بهتر بود که توضیحات کامل‌تری درباره این کاراکترها به بینندگان داده می‌شد چرا که در حال حاضر یک سوم ابتدایی فیلم حسن فتحی برای کسانی که با این کاراکترها آشنایی نداشته باشند؛ یک پازل سردرگم است و این موضوع در نیمه فیلم درست می‌شود اما صبری که تماشاگر برای حل این پازل باید کند، صبر نسبتاً زیادی است.

همانطور که گفته شد، اساساً نباید فراموش کرد بر اساس اسناد تاریخی، درباره رابطه شمس و کیمیا خاتون ابهام فراوان است و به نظر نمی‌رسد رابطه این زوج به این شکل که در قصه‌های امروزی روایت شده، بوده باشد. فیلم «مست عشق» اما توانسته برای شخصیت‌های اصلی خودش یک هویت درست کند و حتی اگر این کاراکترها و وقایعی که در آن حضور دارند یک اثر تخیلی باشد و نه تاریخی، باورپذیر از آب درآمده‌اند. بازیگران توانستند به این کاراکترها عمق ببخشند و یک عاشقانه آرام را به‌تصویر بکشند. شخصیت‌پردازی شمس و مولانا با وجود همه محدودیت‌ها توانسته گلیم خودش را از آب بیرون بکشد و کیمیاخاتون نیز تبدیل به کاراکتری شده که می‌توان با آن همذات‌پنداری کرد و پا‌به‌پایش با مشکلاتش همراه شد.

از آنسو شخصیت‌پردازی برخی کاراکترها نیازمند چکش‌کاری بیشتری بوده و چندان منطقی در آن دیده نمی‌شود. برای درک هرچه بهتر این مشکل کافی است نگاهی بی‌اندازیم به شکل تحول اسکندر مامور حکومت عثمانی که قرار است قاتل شمس را پیدا کند. مثلاً قرار بوده اسکندر از خلال عشق به مریم که یک عشق زمینی است به عشق الهی برسد تا در پایان ردای نظامی از تن دربیاورد و تبدیل به یکی از مریدان مولانا شود. اما سیر تحول اسکندر کلیشه‌ای و باسمه‌ای از کار درآمده و  تماشاگر آن را باور نمی‌کند. مانند آثار همیشگی حسن فتحی، امضای او در فیلم حضور دارد و این حضور کاملاً در تک تک میزانسن‌ها حس می‌شود، «مست عشق» شبیه به یک پروژه ایرانی نیست و دقیقاً شبیه به یک پروژه جهانی با بودجه خوب است که فیلمبرداری و موسیقی به شدت جذابی دارد اما رنگ و بوی ایرانی اثر به‌شدت از آن گرفته شده است و این موضوع می‌تواند هم یک برگ برنده باشد و هم از دیدگاه عده‌ای از تماشاگران یک اشکال.

واضح و مبرهن است که استفاده از ستارگان سینما و تلویزیون ترکیه به شبیه شدن اثر به آثار جهانی و به‌خصوص فیلم و سریال‌های ترکیه‌ای دامن زده است و این موضوع به تنهایی شاید باعث شود که مخاطبان بیشتری فیلم را به‌خاطر حضور این بازیگران ببینند. واقعیت اینست که بیشتر بازیگران ترکی اثر نتوانستند مانند بازیگران ایرانی بدرخشند، البته یک استنثا در این بین وجود دارد و آن هم به ابراهیم چلیک‌کول برمی‌گردد، بازیگری که احتمالا طرفدران سریال‌های ترکی او را می‌شناسند. بازی برون‌گرا و پر از اکت‌های رزمی او، یکی از جلوه‌های جذاب «مست عشق» است که در سینمای ایران به‌ندرت دیده شده و این یک برگ برنده برای کارنامه حسن فتحی به حساب می‌رود.

در یک نگاه کلی «مست عشق» یک پروژه متفاوت و نفس‌گیر رای حسن فتحی است که توانسته اثر مهمی در سینمای ایران و گیشه بگذارد و بار دیگر ثابت کند که فیلم پرفروش ساختن فقط در گروی آثار کمدی ساختن نیست. هرچند باید گفت «مست عشق» فیلمی نیست که شاهکار و بهترین اثر حسن فتحی پس از ساخت آثار موفق دیگرش تلقی شود و از نظر نگارنده این اثر می‌توانست تولدی دوباره برای این کارگردان توانمند سینما و تلویزیون ایران باشد و او را به روزهای اوج خودش برگرداند. «مست عشق» نه اینکه یک دنده عقب برای کارگردان باشد اما پیشرفت رو به جلویی هم نیست و از فرمول موفق همیشگی حسن فتحی در آثار تاریخی خود استفاده می‌کند و همین فرمول آن را تبدیل به یک اثر پاپ دلچسب (که در فرنگ به آن پاپ‌کورنی گفته می‌شود) برای مخاطبان عام کرده است.

«مست عشق» می‌تواند شروع‌کننده موجی برای ساخت شاهکارهای بعدی در همین سبک و سیاق باشد و تماشای شکوه صحنه‌پردازی و قدرت بازیگران ایرانی آن به همه توصیه می‌شود.

اکران آنلاین فیلم مست عشق در کدام پلتفرم خواهد بود؟