«یادانگ: خبرچین»؛ هیجان میان واقعیت و خیانت

به گزارش فیلم نت نیوز، فیلم‌های اکشنِ تریلر یکی از محبوب‌ترین ژانرها در جهان هستند. با گذشت زمان، تازه و متفاوت کردن این ژانر سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. البته این به آن معنا نیست که دیگر آثار باکیفیت ساخته نمی‌شوند؛ یک فیلم برای سرگرم‌کننده بودن لازم نیست چرخ را از نو اختراع کند، کافی است به‌خوبی ساخته شده باشد، اما در طی دهه‌ها، فرصت برای ارائه چیزی واقعا اصیل در این گونه به‌شدت کاهش یافته است. «یادانگ: خبرچین» (Yadang: The Snitch) به کارگردانی هوانگ بیونگ گوک (Byeong guk Hwang) اما چشم‌اندازی متفاوت و جالب به ما می‌دهد.

فیلم به‌گونه‌ای شروع می‌شود که انگار اصلا نقطه‌ شروع ندارد؛ شبیه بیدار شدن در میانه‌ یک شبکه پیچیده و بدون ‌زمینه، چیزی شبیه به فیلم «امور داخلی» (Infernal Affairs). فیلم با انرژی‌ آغاز می‌شود، موضوعی که یادآور فیلم‌های مانند «قفل، انبار و دو بشکه باروت» (۱۹۹۸)  یا «قاپ زنی» (۲۰۰۰) ساخته گای ریچی (Guy Ritchie) است. با این حال، پس از معرفی اولیه، «یادانگ: خبرچین» به‌طور آشکاری حال‌وهوای تاریک‌تری به خود می‌گیرد و به یک تریلر جنایی خشن و واقع‌گرا تبدیل می‌شود. وفاداری‌ها به چالش کشیده می‌شوند و هیچ شخصیتی، چه از نظر روانی و چه جسمی بی‌گزند از داستان بیرون نمی‌آید.

«قفل، انبار و دو بشکه باروت» با زیرنویس فارسی در فیلم نت

عنوان فیلم «یادانگ: خبرچین» به شخصیت اصلی فیلم لی کانگ سو (با بازی کانگ ها نئول) برمی‌گردد؛ خبرچینی که برای اجرای قانون کار می‌کند. برای کسانی که با این اصطلاح آشنا نیستند (از جمله خود من)، باید گفت یادانگ خبرچینی است که واسطه‌ فروش اطلاعات مجرمان می‌شود. یادانگ‌ها می‌توانند از این اطلاعات برای کاهش حکم خود استفاده کنند. در سوی دیگر، یادانگ‌ها می‌توانند با پلیس نیز همکاری کنند و اطلاعاتی را بفروشند که منجر به دستگیری مجرمان شود.

در فیلم «یادانگ: خبرچین» کانگ سو شخصیت اصلی فیلم پس از اینکه به‌ناحق به‌دلیل مصرف مواد مخدر زندانی شده بود، استعدادش توسط دادستان گوان هی کشف می‌شود تا به قول فیلم «لانه‌های سوسک»، یا همان منابع اصلی توزیع مواد مخدر در کره جنوبی را افشا کند. دادستان گوان هی با سودای رسیدن به بالاترین جایگاه شغلی، کانگ سو را به خدمت می‌گیرد تا فروشندگان خیابانی را گیر بیندازد و از این طریق به سرکرده‌ اصلی برسد. با هر دستگیری، آن‌ها به هم نزدیک‌تر می‌شوند و رابطه‌شان به‌گونه‌ای شبیه رابطه دو برادر می‌شود، هر چند بعدتر معلوم خواهد شد این پیشنهاد دادستان به کانگ سو که «من را برادر صدا بزن»، تنها ترفند او برای به دام انداختن و استفاده از افراد است.

اتفاقات در «یادانگ: خبرچین» با سرعتی سرسام‌آور پیش می‌روند. گوان هی به سرعت با عملیات جمع‌آوری فروشندگان مواد، به بالای مراتب اداری می‌رسد والبته این کار به قیمت زیر پا گذاشتن تحقیقات نیروهای محلی تمام می‌شود. یکی از این افراد، کارآگاه خشمگین سانگ جه است که مدتی با بازیگر مشهور سو جین همکاری می‌کرد تا توزیع مواد در مقیاسی بزرگ‌تر را برملا کند که در واقع متعلق به پسر یکی از نامزدهای ریاست‌جمهوری کره است. در نهایت تقابل بالا می‌گیرد، اتهام‌ها رد و بدل می‌شوند، رشوه‌ها افشا می‌شوند و این کانگ سو است که قربانی این تقابل‌ها خواهد شد.

تدوین فیلم تا حد زیادی شوک‌آور است. انگار حجم زیادی از مواد خام وجود داشته و تقریبا هیچ‌چیز از نسخه‌ نهایی حذف نشده است. همه‌ شخصیت‌هایی که در این شبکه روابط پیچیده «یادانگ: خبرچین» حضور دارند، تنها تا آنجا مهم هستند که به خط اصلی داستان فیلم مربوط باشند. به عبارت دیگر جزئیات و پیشینه‌ چندانی از آن‌ها نداریم (به‌جز اینکه کانگ سو در پس‌زمینه‌ای روستایی و ساده رشد کرده است). فیلم پر است از لحظات غافلگیرکننده، کتک‌کاری‌های نفس‌گیر و حتی یک صحنه‌ واژگونی ماشین و چند صحنه تصادف. شاید تجربه تماشای «یادانگ: خبرچین» شبیه سوارشدن بر ترن هوایی در ناکجا آباد است: هیجان‌انگیز و پرآدرنالین، اما بدون هیچ ایده‌ای از اینکه کجا هستید.

«یادانگ: خبرچین» با دوبله اختصاصی در فیلم نت

برای روشن شدن موضوع، باید بگویم شخصا «یادانگ: خبرچین» را نمی‌پسندم، اما وقتی یادانگِ فیلم آتش می‌گیرد و توسط یک باند مواد فروش معتاد می‌شود، مسیر پرهیجان فیلم آغاز شده و پازل معنا می‌گیرد. نکته‌ای که برای من مهم است، شیوه‌ برخورد فیلم با جرایم مرتبط با مواد مخدر است. در فیلم نوعی بی‌رحمی بی‌چهره نسبت به مصرف‌کنندگان مواد دیده می‌شود، چیزی که تا حدودی در تضاد با نگاه کنونی به اعتیاد است برای نمونه، والدگری ملایم استیو کارل در «پسر زیبا» (Beautiful Boy) را در نظر بگیرید و با تهدید به گرفتار شدن به جرم حمل مواد در این فیلم مقایسه کنید.

البته باید این نکته را دید که کره جنوبی با افزایش روزافزون مصرف غیرقانونی مواد روبه‌رو است. خود داستان از مقاله‌ای در سال ۲۰۲۱ الهام گرفته شده است که درباره «واسطه‌های» همکار با پلیس بود. به عبارت دیگر اگر مقاله علمی که فیلم با الهام از آن ساخته شده را زمینه ماجرا بدانیم دیگر می‌توان این را پذیرفت که با معتادها رفتار انسانی نداشته باشیم؛ علم خشن است و ابزاری برای بهروری بهتر.

گفته‌ شده که هوانگ برای ساخت فیلم تحقیقات گسترده‌ای درباره دنیای زیرزمینی جنایت انجام داده است. او با بیش از ۱۰۰ نفر (از ماموران مواد مخدر گرفته تا یادانگ‌های سابق) مصاحبه کرده تا فیلم را تا حد امکان واقعی بسازد. البته همان‌طور که انتظار می‌رود، برای هیجان‌انگیزتر شدن داستان از تخیل و آزادی هنری هم استفاده شده و به همین دلیل «یادانگ: خبرچین» مستند نیست. با این حال، در بیشتر مواقع هوانگ عناصر داستان را به زمین واقعیت گره می‌زند و این موضوع به‌ویژه در صحنه‌های اکشن فیلم آشکار می‌شود.

اگر بخواهیم از صحنه‌های اکشن صحبت کنیم، همه‌چیز به‌خوبی اجرا شده است. کارگردانی اکشن فیلم توسط «هو میونگ هَنگ» انجام شد؛ کسی که چندین صحنه‌ خشن و پرجزئیات را طراحی کرده است. هو به یکی از بهترین‌ها در این حوزه تبدیل شده و در حال حاضر بیش از همه به دلیل مشارکتش در مجموعه‌ «قانون شکنان» (The Roundup) شناخته می‌شود و درست مانند همان فیلم‌ها، اکشن در اینجا نیز زمخت، بی‌پرده و بر مبنای مبارزه های تن‌به‌تن است.

«قانون شکنان ۲» با زیرنویس فارسی در فیلم نت

در نهایت هر چند «یادانگ: خبرچین» به‌عنوان یک فیلم اکشن معرفی می‌شود، اما در واقعیت چنین نیست. اگر چه ضرب‌آهنگ فیلم تند است، اما به‌اندازه‌ای که انتظار می‌رود اکشن پررنگ نیست. در مقابل بخش عمده‌ فیلم بر دنیای یادانگ و فساد درون دولت تمرکز دارد. شاید بتوان گفت «یادانگ: خبرچین» نمونه‌های بهتری هم دارد، اما دیدن این تلاش برای ارائه‌ داستانی متفاوت ارزشمند است. فیلم هوانگ بیونگ گوک یک تریلر جنایی پرهیجان با بازی‌های محکم و قابل‌توجه است که ارزش دیدن دارد.

رضا علی‌نیا