محمدرضا نصیری
تی‌تی به معنای شکوفه است یا تغییر ظاهری در دختران هنگام بلوغ. تی‌تی این فیلم مثل شکوفه است، به مقدسی و پاکی شکوفه‌ای که دختران هنگام بلوغ تجربه می‌کنند. او دختری است که بیش از دکتر فیزیکدان فیلم به فکر نجات مردم و کمک به بشریت است. کسی که رحِمش را در ازای پول اما با نیت خیر به یک زوج اجاره می‌دهد و برای شفای بیماران بیمارستانی که در آن مشغول کار است، خطر می‌کند و شب تا صبح می‌زند به دل دریا. تی‌تی واقعا پاک است ولی مورد سوءاستفاده ناپاکان قرار می‌گیرد و دست‌آخر مثل مریم باکره، بچه‌اش را در طویله به دنیا می‌آورد. الناز شاکردوست در این فیلم مثل ئی‌تی انگار موجودی است از سیاره‌ای دیگر.
زوج الناز شاکردوست و هوتن شکیبا یک زوج‌سازی عالی دیگر را هم پس از «شبی که ماه کامل شد» و «ابلق» در تاریخ سینمای ایران ثبت کردند. این‌بار البته نقش هوتن شکیبا کم‌رنگ‌تر از زوج این دو در دو تجربه قبلی بود اما همان رگه‌های ضدقهرمان و شخصیت منفی در نقش‌اش وجود داشت. با این‌که این دو در فیلم تازه آیدا پناهنده همبازی و از لحاظ شرعی و خانوادگی با هم زوج بودند، اما از لحاظ سینمایی و دراماتیک زوج اصلی بین شاکردوست و پارسا پیروزفر شکل گرفته بود.
خوب:
– الناز شاکردوست در این فیلم لهجه گیلکی دارد و در فیلم «ابلق» با لهجه ترکی بازی کرده است. مشخص است که او نه گیلک است و نه ترک اما گویشی که در این دو فیلم ارائه می‌دهد ادا نیست. گویش مصنوعی برخی بازیگران سریال پایتخت را که با شل و کج کردن دهان‌شان سعی داشتند ادای لهجه مازنی را درآورند به یاد بیاورید. یا نوع گیلکی حرف زدن فاطمه معتمدآریا در سریال گل پامچال و فیلم سینمایی گیلانه که مشخص بود به این لهجه تسلط کافی ندارد. الناز شاکردوست می‌توانست مثل بازیگران زن برخی فیلم‌ها نقش یک دختر کارگر شهرستانی را بازی کند در حالی که لهجه ندارد و مثل خانم‌های پولدار زعفرانیه به بالا غذا می‌خورد. با این توضیحات، عملکرد شاکردوست در ابلق و تی‌تی از لحاظ طبیعی درآوردن لهجه‌ها نسبتا خوب بود.
– الناز شاکردوست مدتی است از بازیگر فیلم‌های گیشه‌ای فاصله گرفته است. او حالا به بازیگری بهتر و گزیده‌کارتر تبدیل شده. با این‌حال هنوز در بیان مشکل دارد. غیر از دو فیلمی که ذکرش رفت و شاکردوست با لهجه‌های متفاوتی ایفای نقش کرد، در سایر نقش‌هایش بیانی عالی ندارد و نوع حرف زدنش همچنان پسرانه و پایین‌شهری است. پارسا پیروزفر هم تا وقتی شروع به گفتن دیالوگ‌هایش نکرده، بازیگری عالی است اما وقتی جمله‌هایش را می‌گوید، درصد کمی از کیفیت بازی‌اش کاهش می‌یابد.
– تی‌تی بامزه هم هست. این فیلم را بعد از شیشلیک دیدم. شیشلیک فیلم کمدی بود ولی خنده‌هایی که تی‌تی از تماشاگران سالن گرفت کمتر از این فیلم کمدی نبود.
– صحنه عروسی هم داشت؛ رقص قاسم‌آبادی زنان که انگار تنها رقص مجاز در سینمای ایران است، قبلا در فیلم نهنگ عنبر-۲ هم مجوز پخش گرفته بود.
بد:
– قصه یک زن غیرعادی از نظر دیگران که دنیای واقعی برایش کمی زیادی نامرد است. فضا و مختصات نقش شاکردوست یادآور فیلم جاده، اثر فلینی است. برای همین خیلی‌ها این تشابه را به پای ضعف فیلم گذاشته و آن را کپی و تکراری دانسته‌اند.
– چرا دوستان هوتن شکیبا لهجه مازنی داشتند در حالی که داستان فیلم در گیلان می‌گذرد؟
