«قلهک» سرگرم‌کننده برای یک بعدازظهر کسل‌کننده

به گزارش فیلم‌نت نیوز، سینمای کمدی در ایران وظیفه مشخصی پیدا کرده است و باید فکر و خیال درگیر مخاطب امروزی به واسطه مشکلات مختلف در جامعه را به سمت و سوی دیگری ببرد. فیلم‌های کمدی حالا تبدیل به آثاری شدند که برای دقایقی دلمشغولی‌ها را از بین ببرند و آثاری باشند که بدون نیاز به تمرکز بیش از حد، بتوانند اوقات فراغت خانواده‌ها را پر کنند. مصطفی شایسته از تهیه‌کنندگان به‌نام سینمای ایران است که با دنیای سینمای کمدی غریبه نیست. او فیلمی چون «۵۰ کیلو آلبالو» را تهیه‌کنندگی کرده و در مقام کارگردان نیز آثاری ساخته که ایستگاه آخر آن به «قلهک» می‌رسد.

«قلهک» یک فیلم کمدی آپارتمانی است، چند زوج در یک آپارتمان زندگی می‌کنند  با یک بچه سرراهی درب منزل روبرو می‌شوند. فیلم به‌سرعت وارد داستان خود می‌شود و سعی می‌کند شخصیت‌های خود را به‌تدریج و در طول مدت زمان نود دقیقه‌ای خود معرفی کند. ما با چندین کاراکتر روبرو هستیم که هر یک خصوصیات خودشان را دارند و گل سر سبد آن‌ها نیز کاراکتری به نام عنایت با بازی نیما شعبان نژاد است. شعبان‌نژاد کمدین جدید سینمای ایران است و هنوز نتوانسته راه خود را آنطور که باید پیدا کند اما با بازی در آثاری چون قلهک نشان داده که قصد دارد سینمای کمدی را جدی دنبال کند و تبدیل به سوپراستاری در این زمینه بشود.

قلهک در سینما آنلاین فیلم‌نت

نیما شعبان‌نژاد در قلهک به‌تنهایی بار اصلی کمدی فیلم را به دوش می‌کشد. او جنس کمدی زیرپوستی دارد که گاه با بازی چشمانش آن را نشان می‌دهد. او می‌تواند با ادا کردن یک پرسش با لحن خاص و یا با یک نگاه متفاوت، قدرت کمدی خود را نشان دهد و گاه ممکن است در چند دقیقه نگاه تماشاگر را از آن خود کند و سایر بازیگران را به حاشیه ببرد. سایر بازیگران در بسیاری از سکانس‌ها جلوی او کم می‌آورند و فیلمنامه به‌درستی روی کاراکتر عنایت با بازی او مانور داده است.

فیلمنامه در «قلهک» یکدست است و با وجود اینکه مشخص نیست حضور یکی دو کاراکتر مثل سوزی (دختر از فرنگ برگشته) چه کمکی به پیشرفت آن می‌کند اما نقطه قوت فیلمنامه اینست که از مسیر خود خارج نمی‌شود و شروع به روایت خرده داستان‌های مختلف در دل داستان خود نمی‌کند. پیرنگ داستان خود را پیش می‌رود و بدون اینکه بخواهد یک کمدی اپیزودیک بسازد کار خود را پیش می‌برد. شایسته قصد ندارد به هر چیزی چنگ بزند تا مخاطب را بخنداند. «قلهک» سعی می‌کند در مسیر خودش پیش برود و چه این مسیر غلط باشد یا درست، به داستان خودش و وظیفه سرگرم کردن مخاطب توسط همین قصه، ایمان دارد.

فیلم «قلهک» برای آن دسته افرادی است که قصد دارند یک اثر سینمایی را به مثابه سرگرمی نگاه کنند و در این ماموریت تا حد زیادی موفق ظاهر می‌شود.

هیچ‌یک از عوامل «قلهک» اصرار ندارند تا تاکید کنند فیلمی فاخر و فرهیخته در ژانر خود ساخته‌اند. در بسیاری مواقع آدمی بعد از گذراندن یک روز شلوغ و رسیدن به خانه، قصد دارد تا یک محتوای تصویری را تماشا کند و به سرگرمی بنشیند. در این مواقع ممکن است آدمی به سمت شبکه‌های اجتماعی برود و کلیپ‌های بی سر و تهی را در اینستاگرام یا یوتوب ببیند تا سرگرم بشود.

مصطفی شایسته و تیم فیلم «قلهک» اما قصد دارند تا برای سرگرم ساختن مخاطب خود، دست‌کم داستانی را پیش ببرند و با کاراکترهای مختلف، تماشاگران را پای اثری بنشانند که با وجود ضعف‌های خود، قدرت سرگرم‌کنندگی دارد. آن‌ها با فیلمی مستقل و با بودجه‌ای جمع و جور اثری ساختند که در و اندازه بلاک‌باسترهای کمدی سینمای ایران قرار نیست برسد اما می‌تواند به مقصد خود یعنی سرگرم کردن یک خانواده برسد.

آرش پارساپور