روز پزشک را نه به زیرمیزی بگیرها و فرصت‌طلبان دلسنگ، بلکه باید به مردان و زنان متخصص و متعهدی تبریک گفت که قلب‌شان برای همنوع می‌تپد؛ کسانی که خداوند آنها را مامور نجات انسان‌های دیگر قرار داده و چه سعادتی از این بالاتر؟ روز پزشک مبارک این منجیان بی‌منت که شمارشان در همین کشور هم کم نیست، آنهایی که اگر بدانند دست پدری تنگ است، فرزندش را رایگان معالجه می‌کنند، آنهایی که گره از کار مردم می‌گشایند، نه این که از بیماری خلق خدا، وسیله‌ای برای فربه کردن خودشان بسازند و گنج‌شان را از رنج دیگران بیابند. شاید به جایگاه مهم پزشکان پاکدست و فداکار، آنطور که شایسته بوده در سینما و تلویزیون ایران پرداخته نشده، اما سریال «روزگار قریب» یکی از نمونه‌های موفق از این دست است. هنر دست کیانوش عیاری، مخاطب را به خوبی با فراز و فرودهای زندگی دکتر محمد قریب آشنا می‌کند؛ یکی از اولین متخصصان طب کودک در ایران که نخستین بیمارستان تخصصی در این زمینه را در کشور تاسیس کرد، یکی از همان مردان مرد روزگار که حق ویزیتش برای فقرا مجانی بود. چه حس مقدس و عجیبی است این که جان کودکی تهی‌دست را از مرگ نجات بدهی… روز پزشک بر رهروان این راه مبارک.
