زندگی نامه مریلین مونرو دختری در یتیم‌خانه

با زندگی یکی از مهم‌ترین شمایل‌های هالیوود در قرن بیستم آشنا شوید.

به گزارش فیلم‌نت نیوز، «عمه من در اتریش به خوبی دیالوگ‌ها را ادا می‌کند ولی آیا کسی حاضر است عمه من را در فیلم ببیند؟» این جمله را بیلی وایلدر خطاب به آنهایی گفت که از او انتقاد می‌کردند و می‌گفتند چرا با وجود فراموش کردن دیالوگ‌ها از سوی مریلین مونرو از این بازیگر استفاده می‌کرد. همین جمله نشان از جایگاه تزلزل‌ناپذیر مریلین مونرو در دنیای سینما دارد، جایگاهی که موجب می‌شد حتی بزرگ‌ترین کارگردان‌های هالیوود هم از تمام ضعف‌های او چشم بپوشند تا فقط این ستاره بلوند را در فیلم‌شان داشته باشند.

فریتز لانگ زمانی گفته بود: «مونرو مهم‌ترین عامل کند کردن روند ساخت فیلم‌ها بود.» مریلین مونرو با نام اصلی نورما جین مورتنسن اولین روز ماه ژوئن ۱۹۲۶ به دنیا آمد. بیشتر دوران کودکی‌اش را در خانه‌های گروهی مربوط به انجمن مراقبت از کودکان یا یتیم خانه‌ها گذراند. بدون تردید آن روزها به ذهن هیچکس خطور نمی‌کرد که یکی از بچه‌های آن یتیم‌خانه روزی به نماد هالیوود بدل شود. مریلین مونرو در ۱۶ سالگی با یک افسر پلیس ازدواج کرد. همان پلیسی که بعدها درباره‌اش گفت: «شهرت به او آسیب رساند. او برای بازیگر شدن بیش از اندازه مهربان بود. مریلین برای بودن در هالیوود به اندازه کافی سرسخت نبود.» این ازدواج سال ۱۹۴۶ به پایان رسید. آن زمان مریلین با یک عکاس آشنا شد و درهای هالیوود به روی او گشوده شد. دو ازدواج بعدی این ابرستاره دنیای سرگرمی در اوج دوران پول و موفقیت مونرو بود. مریلین سال ۱۹۵۴ با جو دیماجیو ستاره بیسبال تیم نیویورک یانکیز ازدواج کرد و بعد از یک سال که از او جدا شد با یکی از مشهورترین نمایشنامه‌نویسان آن دوران یعنی آرتور میلر ازدواج کرد و البته این ازدواج هم عمر طولانی نداشت.

مونرو دهه پنجاه عملا تیتر یک اخبار صنعت سرگرمی آمریکا بود، عکس‌هایش بیشتر از همه پین‌آپ می‌شد، گفته می‌شد سربازهای آمریکایی در جنگ کره، عکس‌های او را بیشتر از همه هنرپیشه ها و خواننده‌ها، به کمد خود می‌چسباندند. فیلم‌های مونرو بیشتر از بقیه می‌فروخت، ازدواج‌هایش بیشتر از همه جنجال به پا می‌کرد. رابطه‌های کوتاه مدتش با اهالی هنر پرسروصدا بود مدتی با الیا کازان بود و دوره‌ای با نیکلاس ری و یول براینر سر قرار می‌رفت و البته این انتهای کار نبود. مونرو همان گونه که مثل برق و باد طی نزدیک ۵ یا ۶ سال هالیوود را تحت تاثیر قرار داد و دهه پنجاه را با وجود ستاره‌هایی مثل براندو، جیمز دین، مونتگومری کلیفت، الیزابت تیلور و گریس کلی مال خود کرد خیلی سریع و ناگهانی و مرموز از دنیا رفت، مرگی که تا به امروز احتمالا مهمترین شوک هالیوود باشد.

تماشای فیلم های مریلین مونرو در فیلم نت

فیلم های معروف مریلین مونرو

همانطور که در ابتدا اشاره کردیم اوج دوران مریلین مونرو دهه پنجاه بود، دهه چهل اثری از او در سینما نیست و دهه شصت هم در همان اوایلش از دنیا رفت. دهه پنجاه اما سیلی از فیلم‌های موفق تجاری و انتقادی در پرونده سینمایی مونرو وجود دارد. دو حضور کوتاه در فیلم‌های درخشان «جنگل آسفالت» جان هیوستن و «همه چیز درباره ایو» منکیه‌ویچ آغاز این جاده باشکوه را شکل دادند. فیلم «برخورد در شب» فریتز لانگ تحسین منتقدان را برانگیخت و باعث شد زودتر به نقش‌های اصلی فیلم‌ها راه پیدا کند. «میمون بازی» ساخته هاکس در کنار کری گرانت در ادامه موفقیت فیلم لانگ ساخته شد و دیگر مریلین راه خود را پیدا کرده بود. اینجاست که باید جمله فریتز لانگ را یادآوری کرد اینکه «مریلین مونرو خجالتی و دست و پا چلفتی بود اما خودش از تاثیری که روی مردان می‌گذاشت آگاهی داشت.» همین آگاهی بود که با ایفای نقش اغلب دخترهای کم هوش و خوشگل گیشه‌ها را مال خود کرد. «نیاگارا»، «آقایان موطلایی‌ها را ترجیح می‌دهند»، «رود بی‌بازگشت»، «خارش هفت‌ساله»، «چگونه می‌توان با یک میلیونر ازدواج کرد»، «شاهزاده و دختر بازیگر»، «بعضی‌ها داغشو دوست دارند» نمونه‌های درخشان این تیپ شخصیتی ثابت مونرو در هالیوود دهه پنجاه بودند.

با سینما آنلاین دیگه از سینما جا نمیمونی!!?

شغل های مریلین مونرو

مونرو یا همان نورما جین با وجود ناملایمات در زندگی، شغل‌های زیادی عوض نکرد او در ابتدای سال ۱۹۴۴ به همراه خانواده همسرش در یک کارخانه مهمات‌سازی مشغول به فعالیت شد. در اواخر آن سال به عنوان مدل انتخاب شد. دیوید کانوور عکاس در آن دوره با نورما جین آشنا شده بود و از او عکس هایی می گرفت تا با آن روحیه خوب زن‌های داخل کارخانه را نشان دهد البته که این عکس‌ها هیچگاه استفاده نشدند. نورما جین تا سال ۱۹۴۶ همچنان به عنوان مدل فعالیت می‌کرد و عکس‌هایش روی جلد مجلات مختلف قرار می‌گرفت. از اینجا به بعد دیگر او وارد حرفه سینما شد و نامش هم به مریلین مونرو تغییر پیدا کرد.

علت مرگ مریلین مونرو

دهه شصت میلادی دوره روزهای سخت مونرو بود. در «ناجورها» مشهورترین فیلم این دهه‌ مریلین، این غم و ناراحتی و افسردگی نمود پیدا کرده است. قصه این فیلم را آرتور میلر به صورت ویژه برای مونرو نوشته بود هرچند اختلاف بین آنها زیاد شد و در دوران تولید فیلم این دو از هم جدا شدند. مریلین سال ۱۹۶۱ چهار هفته را به دلیل افسردگی در یک بیمارستان گذراند. یکی از آخرین تصاویر او جلوی دوربین‌ها به سه ماه پیش از مرگ مشکوکش در مراسم جشن تولد رییس جمهوری آمریکا برمی گردد. «چیزی برای بخشیدن» آخرین فیلم او بود که البته ناتمام ماند. مونرو در جریان تولید فیلم به دلیل بیماری، غیبت زیادی داشت. جسد مونرو روز ۵ آگوست ۱۹۶۲ در خانه‌اش پیدا شد. طبق گزارش سم‌شناسی، علت مرگ خودکشی به دلیل مسمومیت حاد باربیتورات اعلام شد. با وجود اعلام پزشکان، خیلی‌ها آن زمان معتقد بودند که مریلین پس از تهدید به افشای رابطه خود با برادران کندی، توسط آنها کشته شده است. شایعه شده بود که او با رابرت اف کندی دادستان کل ایالات متحده آمریکا رابطه داشته است. طبق بررسی‌ها، اعلام خبر خودکشی این بازیگر باعث شد، میزان خودکشی در ماه پس از مرگ مونرو در لس آنجلس دو برابر شود. بدون شک بعد از مرگ ناگهانی رودولف والنتینو، مرگ مریلین مونرو بزرگترین شوک به هالیوود بود و شاید تا به امروز هیچ شوک دیگری به هالیوود به اندازه این خبر وارد نشده است. خاکسپاری ستاره خوشگل هالیوود چهار روز بعد از درگذشتش به صورت خصوصی و با حضور نزدیکانش برگزار شد.

قبر مریلین مونرو