نقد

سریال «بی‌وقفه» با تکیه بر مناظر طبیعی چشم‌نواز و قهرمانی مردانه‌، می‌کوشد درامی جنایی و رازآلود خلق کند اما با شخصیت‌پردازی سطحی، روایت‌پردازی باورناپذیر و دیالوگ‌محوری افراطی چیزی بیش از نسخه‌ آبکی و کپی‌ از آثار موفق‌تر نیست.

«ادینگتون» تازه‌ترین تجربه آری استر، در ظاهر یک وسترن معاصر و در باطن روایتی درباره فروپاشی اجتماعی پس از پاندمی کروناست.

مینی‌سریال «شش برادر اسکیزوفرنیک» داستان واقعی خانواده‌ای آمریکایی است که ۶ پسرشان به اسکیزوفرنی مبتلا می‌شوند و در دل فروپاشی روانی و خانوادگی فرو می‌روند.

«۴۰ هکتار» تلاش دارد تا متفاوت و چشم‌گیر باشد اما خیلی زود ادعاهای خود را فراموش می‌کند و به مسیر روتین یک فیلم هالیوودی بازمی‌گردد.

در فیلم «ناپل به نیویورک» خالق اثر، مهارت کافی برای روایت کامل و جذاب یک داستان تکراری را ندارد ولی پرهیز کارگردان از افتادن به دام احساسات‌گرایی سطحی یکی از نقاط قوت فیلم است.

فیلم سینمایی «۲۸ سال بعد» ساخته دَنی بویل، انگار عاری از هر رنگ، بو و نشانی است که باعث محبوبیت این آثار در نزد هواداران شده است.