نگاهی به «کارناوال» تولید تازه رامبد جوان
ایجاد فضای گفتگو هدفی بسیار والا در برنامه «کارناوال» است و در اینجا هنرمند بی هیچ واسطه و فاصله ای با مخاطب و نظر او روبرو می شود.
نقد
کاراته‌بازِ نو، یادگارِ دیروز
«پسر کاراته‌باز: افسانه‌ها» تلاش موفقی‌ست برای ترکیب نوستالژی نسخه‌های کلاسیک با زبان سرگرم‌کننده امروز؛ فیلمی پرانرژی، فنی و احساس‌برانگیز که در عین ساده‌سازی، از میراث خود فاصله نمی‌گیرد.
فیلم سینمایی «از پایین بترس» چندین بدعت گذاری دارد که آن را به طور کامل از تمام فیلم‌های قبل از خودش متمایز می‌کند و به اثر، جایگاهی قابل تامل می‌بخشد.
«از یاد رفته» در قسمت نخست به اصطلاح میخ خود را محکم کوبیده و با تکیه بر قصه‌ای پرکشش، به خوبی تماشاگران را با خود همراه می‌کند.
«کارناوال» با اجرای رامبد جوان، تلفیقی نوآورانه از فرم و محتوا در قالب یک مسابقه تعاملی است که با حضور چهره‌های مطرح و مشارکت فعال مخاطبان، تجربه‌ای متفاوت در شبکه نمایش خانگی رقم زده است.
خلق «کارناوال» برپایه یک ایده ناب از رامبد جوان
رامبد جوان با «کارناوال» بار دیگر جسارتش را در خلق فرم‌های نوآورانه نشان داده؛ برنامه‌ای تعاملی و بی‌واسطه که مخاطب را به قضاوت آگاهانه و گفت‌وگوی صریح دعوت می‌کند.
«آخرین گلوله» نام آخرین سه‌گانه «گلوله گمشده» است که پس از سه قسمت، پرونده قتل چاراس با مجازات شدن آمران و عاملان قتل او به دست لینو و با همکاری جولیا بسته می‌شود.
«او را برگردان» با بازی درخشان سالی هاوکینز، نمونه‌ای موفق از ترس روانشناختی است که با فضاسازی سنگین، روایت دقیق و پرداختی عاطفی به فقدان، در دل ژانر وحشت خوش می‌درخشد.
«اجل معلق» پشت ظاهر خنده‌دارش، حرف‌های جدی‌تری درباره مرگ، سبک زندگی و معنا دارد که به‌واسطه طراحی دقیق صحنه، موسیقی و البته لباس‌ها به تماشاگر منتقل می‌شود.
وقتی گفته می‌شود «تلاش کنیم در سینمای تجربی روش‌های نوین روایت را پیدا کنیم»، منظور تجربه‌گرایی سینمایی است که می‌کوشد از روایت‌های کلاسیک و خطی فراتر رود و ساختار، زبان و فرم جدیدی برای بیان قصه‌ها و تجربیات بیابد.
