نگاهی پوزیتیویستی به سریال «در انتهای شب»
وقتی اضطرابِ سقوط به اضطرابِ نجات می‌رسد
قصه «در انتهای شب»، قصه اپیدمی و روزمره و مکرر ماست. گویی سختی‌ها لزوما آدمی را بهتر نخواهد کرد.
نقد
«در انتهای شب» روایتی خاکستری از زندگی شهری
آیدا پناهنده در مقام یک فیلمساز زن، روایتی درست و به جا از زندگی یک زوج داشته است، بدون اینکه جانبداری از طرفین داشته باشد.
نگاهی به فیلم حسن فتحی در اکران
مست عشق؛ ملتقای جسم و جان
حسن فتحی در «مست عشق» با تاکید بر عشق به‌عنوان نیروی تحول‌بخش، مفاهیم عرفانی و فلسفی را به زبانی ساده و قابل فهم برای مخاطب ارائه می‌کند.
نگاهی کلی به سریال سامان مقدم
پایان «افعی تهران» مبتنی بر کاشته‌ها و داشته‌ها
«افعی تهران» جزو معدود سریال‌هایی است که با یک پایان حساب شده توانست رضایت نسبی مخاطب را جلب کند.
نگاهی به سه قسمت پخش شده «در انتهای شب»
آیا عشق پس از جدایی امتداد می‌یابد؟
«آیا عشق بعد از ثبت رسمی جدایی، امتداد می‌یابد یا نه» موضوعی است که سریال «در انتهای شب» به خوبی آن را مطرح کرده است.
افعی تهران با یک کارگردانی هوشمندانه
یک فیلمنامه خوب بدون حضور کارگردانی باهوش و حرفه‌ای قطعا به نتیجه‌ای درخشان نمی‌رسد که «افعی تهران» مثال خوبی در این باب به حساب می‌آید.
افعی تهران و یک پایان شوکه‌کننده
«افعی تهران» به‌واسطه بهره‌مندی از داستانی گیرا که آبستن تعلیق‌هایی عمیق است و رعایت اسلوب سریال‌سازی مدرن جهانی، توانست تراز شاخصی برای تولیدات سکوهای نمایش خانگی باشد.
درباره سریال «در انتهای شب»
کوری…
همه ما زندانی هستیم. زندانی سلول‌هایی که دیوارهایش را بی آن که بدانیم، خودمان ساخته‌ایم و «در انتهای شب» قصه همین زندانی‌هاست!
نگاهی به سریال «افعی تهران»
آناتومی اجتماع
«افعی تهران» الگوی درستی از یک سریال با زبان جهانی است که می‌تواند مخاطب بین‌المللی داشته باشد.
نگاهی به دو قسمت اول سریال «در انتهای شب»
داستان یک جدایی در انتهای شب
آیدا پناهنده فیلمساز ایرانی که با آثاری چون «ناهید»، «اسرافیل» و «تی‌تی»، موفقیت‌های زیادی کسب کرده است، سریال جدیدش «در انتهای شب» نشان‌دهنده بلوغ فیلم‌سازی او و توانایی‌اش در شرایط سخت فیلم‌سازی است.
